۱۵ تا ۲۹ ساله‌ها در تله گسترده «گُل»

به گزارش مجله خبری نگار، چند سالی هست که اخبار نگران کننده‌ای درباره افزایش مصرف ماده مخدر «گُل» به خصوص در بین نوجوانان بیشتر از قبل شنیده می‌شود. گُل با توجه به این‌که اسمش خیلی زیباست و احساس خوبی به نوجوان می‌دهد و معمولا اطلاعات نوجوانان هم درباره آن کمتر است، خطر زیادی دارد. در ضمن، چون گُل را می‌توان با سیگار هم کشید، جلب توجه کمتری می‌کند. وقتی نوجوان می‌بیند که مصرف این ماده با نگاه سرزنش‌آمیز و همراه با قضاوت دیگران نیست، به سمت مصرف این ماده خطرناک کشیده می‌شود، بنابراین در سن نوجوانی، مصرف کننده گُل بیشتر از بقیه دوره‌های سنی است. مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر گفته: «۳۳.۳ درصد مصرف‌کنندگان گل، بیکار و ۵۱.۹ درصد مصرف‌کنندگان گل در گروه سنی ۱۵ تا ۲۹ سال هستند»، اما چرا مصرف گُل به عنوان خطرناک‌ترین ماده مخدر و دروازه ورود به مواد مخدر دیگر با این سرعت زیاد در حال شیوع است؟

توهم‌زایی گُل، ۳ برابر ماری‌جوانا

قبل از بررسی دلایل شیوع مصرف آن باید بدانید «گُل»، ماده توهم‌زای جدیدی نیست، بلکه همان حشیش (ماری جوانا) است با این تفاوت که نسبت به حشیش، در ایجاد توهم و اعتیادآوری قوی‌تر عمل می‌کند و میزان توهم‌زایی آن ۲ تا ۳ برابر بیشتر از ماری‌جوانای معمولی تخمین زده می‌شود.

ناآگاهی نوجوانان و جوانان درباره آن

خیلی از جوانان واقعا نمی‌دانند که گُل، مخدر است و نباید آن را استفاده کرد، بنابراین یکی از دلایل رشد بی‌رویه مصرف این ماده، ناآگاهی نوجوانان است. در دوره نوجوانی به دلیل کنجکاوی زیاد، خطر تمایل به مصرف مواد مخدری که اسم‌های خاص‌تری دارند، بیشتر است، بنابراین اگر شما یک نوجوان را به مصرف شیشه یا حشیش ترغیب کنید، به‌احتمال زیاد پاسخ منفی خواهید شنید، اما «گُل» متفاوت خواهد بود.

نیاز به سرخوشی

«گُل» نسبت به حشیش در ایجاد توهم و اعتیادآوری قوی‌تر عمل می‌کند و میزان توهم‌زایی آن ۲ تا ۳ برابر بیشتر از ماری جوانای معمولی تخمین زده می‌شود. نوجوانان و جوانان، چون به دنبال یک سرخوشی هستند، فکر می‌کنند با مصرف گل یا موادمخدر دیگر، به این حالت دست می‌یابند در حالی که این حس فقط به روز‌های اول استفاده از این مواد برمی‌گردد و بعد از آن، دیگر هیچ خبری از سرخوشی نیست.

عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدت مصرف گُل

عوارض مصرف گُل، به دو دسته کوتاه‌مدت و بلندمدت تقسیم می‌شود. احساس سرخوشی، تجربه هیجان‌ها با شدت بیشتر مثلا خنده‌های بیشتر و بلند، زیاد شدن غیرطبیعی اشتها، ریخته شدن ترس و احساس جسورتر شدن، قرمز شدن چشم و ... از عوارض کوتاه‌مدت مصرف گل است. در همه این موارد، قدرت لازم برای تصمیم‌گیری از دست می‌رود و رفتار‌های فرد پرخطر می‌شود. نکته مهم درباره این عوارض این است که به‌طور واقع‌بینانه توسط خانواده و مدارس به دانش‌آموز گفته شود. باید پذیرفت مصرف این مواد در ابتدا برخی لذت‌ها را برای فرد دارد و چیز عجیبی نیست، اما مصرف گل اگر استمرار پیدا کند باعث اختلال در فرایند درک و تفکر، تخریب حافظه، سندروم بی‌انگیزگی، افزایش احتمال جنون و تمایل به خودکشی، ابتلا به اختلال حسی و حرکتی، مشکلات جسمانی برای ریه، ابتلا به اختلال‌های اضطراب و افسردگی و ... می‌شود. ترک کردن این ماده هم بسیار سخت است، چون وابستگی روانی زیادی ایجاد می‌کند. پرخاشگری، تغییر در خلق‌و‌خو و کنترل نکردن تکانه از پیامد‌های مصرف گل است. این مواد شبیه به حشیش است و در دراز مدت باعث اسکیزوفرنی و اختلالاتی خواهد شد که فرد را در واقعیت‌سنجی دچار مشکل می‌کند.

اگر نوجوان‌مان معتاد به گُل شد، چه کنیم؟

و، اما پیشگیری ثانویه این است که اگر نوجوانی درگیر مصرف گُل شد، باید آسیب‌شناسی کرد که با چه کسانی ارتباط دارد. شما به‌عنوان والدین باید زنجیره کسانی که دارند او را برای مصرف مواد وسوسه می‌کنند، شناسایی کنید تا بتوانید آن را قطع کنید. فضا را برای دوستی‌های مناسب تدارک ببینید و حتما از متخصصان کمک بگیرید. فقط نکته مهم این است که در این حالت، والدین بیشتر از باید‌ها به نباید‌ها دقت کنند، یعنی نباید تحقیر و سرزنشی اتفاق بیفتد، چون دوباره فاصله را بیشتر می‌کند و احتمال ترک، کمتر می‌شود. 

تنها راهکار ترک اعتیاد به گل

درمان این افراد فقط زمانی صورت می‌گیرد که تحت نظر روان پزشک متبحر باشند، چون این ماده به طور مستقیم روی مغز تاثیر می‌گذارد. برای ترک چنین موادی بهتر است فرد در کنار رفتن به کمپ، حتما از خدمات پزشکی و روان‌پزشکی هم کمک بگیرد.

منبع: خراسان