قورباغه‌هایی جهش یافته که از بزرگترین فاجعه هسته‌ای جان سالم بدر بردند

به گزارش مجله خبری نگار، در سال ۱۹۸۶، سایت چرنوبیل در شمال اوکراین که در آن زمان تحت حاکمیت شوروی بود، شاهد بزرگترین انتشار مواد رادیواکتیو در محیط زیست در تاریخ بشر بود. قورباغه‌های درختی شرقی باید پوست سبز روشنی داشته باشند، اما دانشمندانی که در نزدیکی چرنوبیل کار می‌کنند بسیاری از آن‌ها را با رنگدانه‌های تیره یا سیاه پیدا کرده اند. قورباغه‌های سیاه جهش‌یافته در نزدیکی نیروگاه چرنوبیل، ۳۶ سال پس از وقوع یکی از بدترین فاجعه‌های هسته‌ای در تاریخ، در حال تخم ریزی هستند.

اکنون دانشمندان فکر می‌کنند که پوست تیره‌تر قورباغه‌های جهش‌یافته ممکن است به آن‌ها کمک کرده باشد که در این منطقه آلوده زنده بمانند.

جرمن اوریزائولا، محقق دانشگاه اویدو اسپانیا، که یکی از نویسندگان این مطالعه جدید بود، گفت: «ما از اولین شبی که در چرنوبیل کار کردیم از وجود این قورباغه‌ها آگاه شدیم. ما به دنبال این گونه در نزدیکی نیروگاه آسیب دیده بودیم و قورباغه‌های زیادی را که کاملا سیاه بودند، شناسایی کردیم. ما می‌دانیم که ملانین مسئول رنگ تیره یا سیاه در بسیاری از موجودات از جمله قورباغه است. در عین حال، می‌دانیم که ملانین از آسیب ناشی از انواع مختلف تشعشع، از اشعه ماوراء بنفش گرفته تا اشعه یونیزان محافظت می‌کند.»

دکتر اوریزائولا و نویسنده همکارش پابلو بوراکو برای مطالعه خود بیش از ۲۰۰ قورباغه نر را از ۱۲ حوضچه پرورش متفاوت با سطوح مختلف تشعشع جمع آوری کردند. آن‌ها دریافتند که قورباغه‌های داخل منطقه خطر، بسیار تیره‌تر از قورباغه‌های خارج از آن هستند. به عبارت دیگر، قورباغه‌های تیره‌تر در زمان وقوع فاجعه در سال ۱۹۸۶ شانس بیشتری برای زنده ماندن داشتند و امروزه تعدادشان بیشتر شده است.

دکتر اوریزائولا گفت: «با این گونه می‌توان در شرایط عادی درصد کمی از قورباغه‌ها را با رنگ‌های غیر معمول پیدا کرد. این درصد اندک از محافظت از ملانین بهره می‌برد، به ویژه در زمان وقوع حادثه، زمانی که سطح تشعشعات بسیار بالاتر و تنوع رادیو ایزوتوپ‌ها بیشتر بود. در این سناریو، آن‌ها باید بهتر از قورباغه‌های سبز معمولی زنده می‌ماندند و تولید مثل می‌کردند.»

با گذشت زمان ۱۰ تا ۱۲ نسل از قورباغه‌ها از زمان حادثه، این امر منجر به غالب شدن این قورباغه‌های سیاه در منطقه خطر می‌شود.

دکتر اوریزائول گفت: «از آنجایی که نقش محافظتی ملانین در حال حاضر حیاتی نیست، با سطوح بسیار پایین تابش، ممکن است این رنگ‌ها محو شوند. با این حال، این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد حفظ رنگ مشکی هزینه بالایی ندارد؛ برای مثال، هیچ افزایشی در سطح استرس اکسیداتیو وجود ندارد. پس ممکن است به همین منوال ادامه یابد.»

منبع:روزیاتو