به گزارش مجله خبری نگار، جهاد ایوب: سرانجام، صبح روز سه شنبه از بزرگترین فرایند انتخاباتی لبنان رونمایی شد. انتخاباتی که اکثریت کشورهای جهان به ویژه آمریکا و عربستان در آن دخالت کردند. دخالت سفرا در امور داخلی، در لبنان تبدیل به عرف شده است، از دخالت آشکار آمریکا شروع میشود و به پرسه زدن سفیر عربستان با پول، زبان نیش دار، گستردگی تماسهایش و توزیع پول موجود در خودروهای همراهانش ختم میشود.
از آغاز شکل گیری ایده انتخابات که اکثریت در برگزاری آن تردید داشتند، همه سخنرانیها و شعارهای انتخاباتی مبهم بودند و به مشکلات مردم و شرایط اقتصادی و ملی کشور هیچ اهمیتی نمیدادند و در یک ماه اخیر نیز اکثر سخنرانی آنها «خلع سلاح مقاومت» بود، بدون اینکه جایگزینی برای حمایت از لبنان ارائه دهند.
باید اقدامات عملی برای ایجاد تغییر مشخص شود و این اقدامات تحت تأثیر رسانه و شبکههای اجتماعی نباشد، تا پارلمان ما همانند پارلمان عراق نشود، به ویژه مسئله مربوط به جنبش ملی و جنبش امل که ممکن است اختلافاتی در مورد ریاست پارلمان داشته باشند.
پر واضح است که برخی نمایندگان جدید هویت سیاسی مشخصی ندارند و رفتارهای کودکانه بر تبلیغات انتخاباتی اکثر آنها غالب است. باید دانست که اکثریتی وجود ندارد و شاید این برای رأی دهندگان شوک ایجاد کند، بنابراین موفقیت هر گونه طرح ملی یا ساخت پروژههای خدماتی دشوار است.
مقاومت قریب به ۶۰ کرسی را از آن خود کرد و سایر گروهها برغم تلاشهای سفیر آمریکا و صرف هزینههای هنگفت از جانب سفیر عربستان، اقلیتهایی ناسازگار و ناهمگون را تشکیل دادند. مسلماً همه در ایجاد شکاف در محیط مقاومت شکست خوردند و بدون دوراندیشی موضوع خلع سلاح مقاومت را مطرح کردند.
اهداف اصلی سفارتخانههای خارجی در انتخابات محقق نشد، موفقیت جبران باسیل و جنبش نارنجی (جنبش ملی آزاد) و همه نمایندگان دو ملیتی، تبدیل به نقطه قوت شده است که این مسئله نیاز به تاکید ندارد، البته رهبری سعد حریری برغم خیانت وی در بیروت، طرابلس و صیدا به پایان نرسید.
جریان آزاد ملی برغم جنگ خارجی، پولهای عربستان و آمریکا و رسانههای گمراه کننده، مهمترین برنده است و موفقیت نمایندگان آن ضربهای بزرگ به همه به ویژه سفارتخانههای فعال در انتخابات بود و موفقیت جبران باسیل سیلی محکمی بود که همه در شکست او ناکام ماندند.
بدون تردید حزب القوات در این انتخابات منتفع شد، ولی برغم دورغهای رسانهای پیروز نشد، این حزب بیشترین بهره را از پول و دخالت آشکار در طرابلس بُرد. رأی شهروند سنی که به خون رشید کرامی و رفیق حریری خیانت کرد، اما القوات سیلی بزرگی در البشری و القوات دریافت کرد.
عربستان به عنوان بزرگترین مداخله کننده در انتخابات لبنان، شخصیت تأثیرگذار سنی را در این انتخابات حذف و احزاب ضعیف و غیر منسجمی را وارد کارزار کرد. ریاض با سقوط کلی فواد سنیوره، جنگ علیه مقاومت را باخته است.
مسلماً پارلمان لبنان در همه زمینهها با کلشیههای متفاوتی از کلیشههای رایج در دههای پیش مواجه خواهد بود؛ اما چالش پیش روی پارلمان در وهله اول پرونده پول سپرده گذاران، مرزهای موقت دریایی با رژیم صهیونیستی و قانون انتخاباتی جدید خواهد بود. تلاش برای عبور از این چالشها هویت نمایندگان را مشخص خواهد کرد، اینکه آیا آنها متعلق به لبنانی که ما میخواهیم هستند یا دنبال کننده اهداف و برنامههای آمریکا و عربستان در داخل پارلمان!