به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه جدید به رهبری مؤسسه ملی استاندارد و فناوری آمریکا (NIST) نشان میدهد که فنجانهای قهوه یکبار مصرف که با پلیاتیلن با چگالی کم (LDPE) پوشانده شدهاند، میتوانند تریلیونها نانوذرات پلاستیکی را آزاد کنند. اگرچه تأثیر این ذرات بر سلامت موجودات زنده هنوز مشخص نیست، اما به عقیده دانشمندان این یافتهها هشداردهنده است، زیرا این نگرانی وجود دارد که قرار گرفتن مکرر در معرض چنین آلایندههایی در طولانی مدت اثرات منفی بر سلامت انسان داشته باشد.
دانشمندان تاکنون تعداد بیشماری ذرات میکروسکوپی از این پلاستیکها را در اقیانوسهای جهان و بسیاری از مکانهای دیگر، از جمله خون انسان، یافتهاند. این ذرات ریز به دو گروه میکروپلاستیکها (کوچکتر از پنج میلیمتر، اما قابل مشاهده با چشم غیر مسلح) و نانوذرات (کوچکتر از یک میکرومتر و غیرقابل مشاهده با چشم غیر مسلح) دستهبندی میشوند.
در نتیجه تحقیقات دانشمندان روی فنجانهای قهوه یکبار مصرف و کیسههای نایلونی مخصوص مواد غذایی حجم زیادی از نانوپلاستیک در مواد سازنده این پلاستیکها دیده شد و دانشمندان با اجرای یک برنامه کامپیوتری قدرتمند که میتوانست ذرات را شمارش کند، موفق شدند نهتنها نانوذرات را بشمارند، بلکه اندازه آنها را نیز اندازهگیری کنند.
آنها دریافتند اندازه متوسط این ذرات بین ۳۰ تا ۸۰ نانومتر است و غلظت نانوذرات نایلون مناسب مواد غذایی در مقایسه با میزان آزاد شده از فنجانهای قهوه هفت برابر بیشتر است.
در دهه گذشته، دانشمندان میکروپلاستیکهایی بزرگتر از ۱۰۰ نانومتر را پیدا کردهاند، اما معتقد بودند که این ذرات احتمالاً آنقدر کوچک نیستند که وارد سلول شوند و مشکلات فیزیکی ایجاد کنند. اما نتایج این تحقیق جدید که در earth.com منتشر شده است بیان میکند که این نانوذرات واقعاً کوچک هستند و مشکل بزرگی محسوب میشوند چرا که میتوانند به داخل یک سلول نفوذ کنند و احتمالاً عملکرد آن را مختل کنند.