به گزارش مجله خبری نگار، همه افسانهها با مقداری عقل سلیم و مقداری اطلاعات نادرست بوجود میآیند. چون مردم تمایل دارند این دروغها را با دیگران در میان بگذارند و آنها را به عنوان حقایق علمی ارائه کنند، اکنون با حقایق نادرست زیادی در مورد بدن خود احاطه شدهایم. خوشبختانه، با تحقیقات علمی میتوانیم این ادعاها را بررسی کنیم.
در مجله خبری-سبک زندگی نگار باور ما بر این است که تمایز مشخصی بین علم و باورهای عامیانه وجود دارد، زیرا گاهی اوقات باعث نجات جان ما میشود. به همین دلیل، ما ۸ ادعای نادرست در مورد بدن انسان را برای شما آورده ایم که علم آنها را مردود میشمارد.
اغلب داستانهایی در مورد حس بویایی برتر سگها میشنویم. این باور غلط احتمالا با عصبشناس قرن نوزدهم، پل بروکا (Paul Broca)، آغاز شد که انسانها را بهعنوان «غیر-بویندهها» مشخص کرد. اگرچه بروکا هیچ آزمایش حسی برای این ادعا ارائه نکرده است، اما این ادعا تا همین اواخر در بسیاری از جاها نزد عموم پذیرفته شده است. اما حقیقت این است که گونههای مختلف میتوانند انواع مختلفی از رایحهها را شناسایی کنند. بنابراین، دوستان سگ ما حس بویایی قوی تری ندارد. در عوض، بینیهای ما متفاوت است، به این معنی که ما به انواع مختلفی از بوها حساس هستیم.
یکی دیگر از تصورات غلط مورد پدیرش همگان در قرن نوزدهم این است که نوک انگشتان ما منحصر به فرد هستند. به همین دلیل، شیارها ها، حلقهها و قوسهای انگشتان ما برای بیش از یک قرن نقش مهمی در تحقیقات پزشکی قانونی داشته است. اما، دانشمندان نشان دادند که ممکن است این یک روش ناقص برای شناسایی هویت باشد، زیرا موارد زیادی وجود دارد که دقت را کاهش میدهد. همچنین مطالعهای در سال ۲۰۰۵، ۲۲ مورد شناخته شده اشتباهات انگشتان دست را به تفصیل شرح میدهد که در آن افراد به جرائمی که مرتکب نشدهاند متهم شدند.
وقتی در مورد طعم و مزه یاد میگیریم نقشه زبان احتمالا متداولترین تصویری است که میبینیم. معمولا در مدرسهها به بچهها گفته میشود که توانایی چشایی شیرین، شور، ترش و تلخ به قسمتهای مختلف زبان تقسیم میشود. در واقع، مفهوم "بخشهای مزه" یک تفسیر نادرست از مطالعه در مورد این است که یک مزه چقدر باید قوی باشد تا بتوان متوجه آن در قسمتهای مختلف دهان شد. علم مدتها پیش نشان داد که برای همه مزهها گیرندههایی در سرتاسر دهان وجود دارد و این باور را مردود شمرد.
مشخص نیست که منشا"باور غلط ۱۰%" از کجا میآید، اما با اینکه این باور غلط بارها مردود شمرده شده است بسیاری از مردم معتقدند که این یک واقعیت علمی است. یکی از روشهایی که دانشمندان برای بی اعتبار کردن این تصور غلط استفاده کردند، تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) نام دارد. آنها با استفاده از این روش، فعالیت مغز را در زمانی که فرد فعالیتهای مختلفی را انجام میدهد، اندازه گیری میکنند. نتایج آزمایشها به ما نشان داده است که در بیشتر مواقع، بیشتر مغز ما مورد استفاده قرار میگیرد. در هر زمان مشخصی درصد دقیق مغز مورد استفاده از فردی به فرد دیگر متفاوت است و همچنین به فعالیتی که فرد انجام میدهد یا به آن فکر میکند بستگی دارد.
معلمان زیست شناسی اغلب به دانش آموزان خود میآموزند که توانایی چرخش زبان بر اساس یک ژن غالب است. اما فیلیپ ماتلوک (Philip Matlock)، متخصص ژنتیک، این نظریه را رد کرد و نشان داد که از هر ۳۳ دوقلو، ۷ نفر دارای این استعداد طبیعی یکسان نیستند. از آنجایی که دوقلوهای همسان ژنهای یکسانی دارند، آنها باید این ویژگی را داشته باشند، اما اینگونه نمیباشد. بنابراین، واضح است که ژنها عامل تعیین کننده چرخش زبان نیستند. متاسفانه، با اینکه بیش از ۶ دهه پیش این تصور نادرست رد شده است، اما همچنان این باور ادامه دارد.
منشا این واقعیت که ما فقط ۵ حس داریم از فلسفه یونان قدیم میآید، دقیقا از ارسطو سرچشمه میگیرد که میگوید "برای هر حسی، یک اندام حسی وجود دارد. " با اینکه بیش از ۲۰۰۰ سال از آن زمان میگذرد، هنوز به کودکان آموزش داده میشود که انسان فقط دارای حس بینایی، شنوایی، چشایی، لامسه و بویایی است. در حقیقت، دانشمندان تخمین میزنند که ما ممکن است تا ۳۳ حس داشته باشیم. از جمله اینها حس تشنگی، تعادل، دما و بسیاری موارد دیگر است که برای بقا ضروری هستند.
این باور که قلنج انگشت را شکستن خطر ابتلا به آرتریت را افزایش میدهد منطق خاصی دارد. این باور بی دلیل و نامعقول نیست که فشار آوردن به مفاصل به طور معمول در طول سالها باعث آسیب میشود. خبر خوب این است که در واقع هیچ ارتباطی بین این عادت و بروز بیشتر آرتریت وجود ندارد. اما به این معنی نیست که باید این کار را انجام دهید، زیرا ممکن است برای اطرافیان شما بسیار آزاردهنده باشد.
ایده کلی و زیربنای این باور غلط این است که خوردن یک وعده غذایی بزرگ به جای ماهیچهها باعث افزایش جریان خون به معده میشود و باعث افزایش خطر گرفتگی عضلات شناگر میشود. منشا این نظریه نامشخص است، اما به هر حال خود نظریه اشتباه میباشد. احتمالا بلافاصله پس از خوردن یک وعده غذایی سنگین احساس راحتی در شنا نخواهید کرد، اما به هیچ وجه باعث گرفتگی و غرق شدن نمیشود. اما خوردن یک میان وعده غنی از کربوهیدرات کمی قبل از شنا ایده خوبی است، زیرا انرژی شما را تامین میکند.
به نظر شما کدام یک از این افسانهها درست است؟