به گزارش مجله خبری نگار، ما از والدین خود رنگ چشم، شکل بدن و گروه خونی خود را به ارث برده ایم. ژنهای ما تعیین کننده ویژگیهای فیزیکی ما هستند، اما بطور شگفت انگیزی، ممکن است هدایتگر رفتار ما نیز باشند. برای مثال، در گذشته همه باور داشتیم که اگر یک زوج طلاق میگیرند، دلیلش روانشناسی آنها است یا تاثیر عاطفی متقابل بین آنها از بین رفته است. اما مطالعات اخیر حقیقت تکان دهندهای را آشکار کرده است: طلاق ممکن است در ژنهای ما باشد.
اینجا در مجله خبری-سبک زندگی نگار، ما نمیتوانیم آنچه را که دانشمندان در مورد به اصطلاح «ژن طلاق» کشف کردهاند را با شما به اشتراک نگذاریم. همرا با ما این بازی ژنتیکی آزاردهنده ذهن را مطالعه کنید!
اگر یک رابطه پر از مشاجره باشد و ازدواج به پایان برسد، ممکن است همسران از خود بپرسند که چه اشتباهی رخ داده است. دانشمندان میگویند که پاسخ میتواند در ژنهای یک زن نهفته باشد. آنها یک "ژن طلاق" زنانه را کشف کرده اند که ممکن است تعیین کننده یک ازدواج ناپایدار باشد.
دانشمندان ادعا میکنند که این ژن بر چگونگی پردازش اکسی توسین زن تاثیرگذار است، اکسی توسین «هورمون نوازش» است. همچنین باعث تقویت احساس عشق و محبت میشود. زنانی که دارای ژن تاثیرگذار اکسی توسین هستند، ۵۰ درصد بیشتر این احتمال وجود دارد که بگویند از ازدواج خود ناراضی هستند یا حتی در آستانه طلاق هستند. آنها ممکن است به دلیل این ژن نتوانند به طور معمول با شریک زندگی خود رابطه برقرار کنند.
به طور شگفت انگیزی، صرفا تربیت یا شخصیت یک مرد تعیین کننده این نیست که آیا به زن متعهد است یا خیر. دانشمندان پی بردند که ژن خاصی وجود دارد که عامل وفاداری است.
درست مانند زنان، مردان نیز هورمون خاص خود را دارند که عامل رابطه و تعهد است. این هورمون وازوپرسین (vasopressin) نامیده میشود و برخی از مردان دارای جهش در این ژن مرتبط هستند. اگر مردی این جهش ژنی را داشته باشد، کمتر احتمال دارد که تک همسر باشد، بنابراین این خطر وجود دارد که به همسرش خیانت کند.
دانشمندان حتی موقعیت خیالی را پیشنهاد میکنند که با استفاده از آن یک زن میتواند وفاداری همسر احتمالی خود را آزمایش کند. تنها چیزی که برای این کار نیاز دارد نمونهای از بزاق اوست که توسط یک اپلیکیشن مخصوص برای آزمایش ژنتیک ارسال میشود.
در مقایسه با فرزندانی که در خانوادههای دو والدی بزرگ شده اند فرزندان والدینی که طلاق گرفته اند، احتمال بیشتری وجود دارد که از همسر خود طلاق بگیرند؛ و مطالعات نشان میدهند که دلیل این تربیت نیست، بلکه ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی باشد.
مطالعاتی در مورد کودکانی که در خانوادهها به فرزندخواندگی پذیرفته شدهاند و کودکانی که با والدینی که خود آنها با فرزندخواندگی بزرگ شدهاند، انجام شد. نتایج تکان دهنده بود: به نظر میرسد که بچهها پیشینه و سابقه طلاق را به ارث بردهاند، اما نه از والدین خوانده خود. آنها این سابقه را از والدین خونی خود به ارث برده اند؛ و حتی اگر آنها در سنین پایین از والدین خونی خود جدا شده باشند باز این اتفاق میافتاد.
نظر شما در مورد "ژن طلاق" چیست؟ به نظر شما کدام عامل در طلاق مهمتر است: مجموعه تربیتی و الگوی والدین یا خود ژن؟
منبع: برایت ساید