مشکل شبشه‌های ما کجاست؟

به گزارش مجله خبری نگار،این رویداد که بخش آموزشی‌اش را افرادی، چون هیاس حسینی، روح‌الله شمسی‌زاده، پویه پیمان و الهام سورابی بر عهده دارند، تا سوم بهمن ماه ادامه خواهد داشت.

هیاس حسینی درباره این رویدادگفت: «همان‌طور که می‌دانید صنایع دستی ما دو معضل اصلی دارد؛ به ویژه قسمت آبگینه. یک، مواد اولیه‌ی بی‌کیفیت. منظور اینکه شیشه‌های ما دارای حباب هستند و کیفیت لازم را ندارند. دوم اینکه سالیان سال است که ما برای شیشه‌هایمان طراحی در نظر نمی‌گیریم. هیچ ایده‌ای وجود ندارد و بیشتر طرح‌ها تکرار کار‌های گذشته هستند یا اینکه در بهترین حالت کار‌هایی که در خارج از کشور اجرا می‌شوند، در ضعیف‌ترین حالت در داخل کپی می‌شوند.»

وی همچنین ادامه داد: «بیشتر کار‌ها هیچ نشانی از زندگی امروزی ندارند و چیزی که وجود دارد این است که کار‌هایی که در حوزه شیشه‌گری وجود دارند، بیشتر یا ساخت گلدان است یا چیز‌های خیلی ساده و ظروف شیشه. در صورتی که امروز در شیشه‌گری در زمینه‌های مختلفی کار می‌شود. ظروف شیشه‌ای که تنوع بسیار بالایی دارند، گلدان‌های خیلی به‌روز، مجسمه‌های شیشه‌ای که حتی در سطح شهر گذاشته می‌شوند، تندیس‌های شیشه‌ای که در فستیوال‌های مختلف هدیه داده می‌شوند و؛ که در کشور ما متأسفانه این قضیه آنگونه که باید دیده نشده است.»

این هنرمند حوزه صنایع دستی اظهار کرد: «قسمت دیگری که وجود دارد این است که احساس کردم دغدغه‌های مشترکی بین صنایع دستی و بچه‌هایی که کار طراحی انجام می‌دهند، وجود دارد. اما بین خیلی از این دوستانی که علاقه دارند با متریال شیشه آشنا شوند، کار یا طراحی کنند و وزارت‌خانه ارتباطی وجود ندارد. در حقیقت ما طرحی را برنامه‌ریزی کردیم و در آن از تمام طراحان و هنرمندانی که در حوزه‌های کاری مختلف کار می‌کنند، دعوت کردیم تا در یک دوره فشرده به آن‌ها آموزش دهیم.»

حسینی اضافه کرد: «آموزش به این نحو خواهد بود که ما اول تمام تکنیک‌های شیشه را به آن‌ها آموزش می‌دهیم. فیلم نشان می‌دهیم از نقاط مختلف دنیا که چگونه با این متریال کار می‌کنند و بعد از آن دو یا سه روز رفت‌و آمد به کارخانه‌های شیشه را خواهیم داشت. در اولین روز به یک کارخانه شیشه دستی و سنتی خواهیم رفت که همه فرایند در آنجا به‌صورت دستی صورت می‌گیرد. هدف این است که بچه‌ها رفتار متریال را بشناسند.»

این استاد شیشه‌گری ادامه داد: «روز بعدش به یک کارخانه‌ی کاملا صنعتی خواهیم رفت که این‌ها فرایند تولید محصول را ببینند. در روز‌های باقی‌مانده ما از چهار مدرس دعوت کرده‌ایم تا هنرآموزان از تجربه‌های این اساتید بهره‌گیری کنند. یکی از اساتید حتی در حوزه استارتاپ هستند. ما رفته رفته قصد داریم در این حوزه نیز ورود پیدا کنیم، چون اگر توجه کنید، صنایع دستی ما خیلی کم به این قضیه پرداخته و اینگونه کسانی که طرح و ایده دارند، می‌توانند از حمایت استارتاپ‌ها بهره‌مند شوند.»

این هنرمند در ادامه اضافه کرد: «طرح‌های مختلفی در این رویداد هست؛ چون ما در این طرح‌مان هم طراحی آبگینه ۱۴۰۰ را داریم و هم این گزینه را داریم که اگر هنرآموزان ایده‌ای برای بهتر شدن آبگینه دارند، از حمایت استارتاپ‌ها استفاده کنند. چند روز باقی مانده در واقع ارتباط بین شرکت کننده‌ها و مدرسین است؛ که چه طرحی شدنی است و چقدر آن باید اصلاح شود. چون هر متریالی ظرفیت خودش را برای اجرا دارد. در روز آخر، اما طرح‌ها بازبینی و داوری می‌شوند و به سه نفر از کسانی که طراحی کرده‌اند، جایزه‌ای داده می‌شود و در آخر اگر طرح‌ها به صورتی باشند که نظر مخاطب را جلب کنند و ارزش ماندگاری در تاریخ آبگینه را داشته باشند، به‌عنوان کتابی ثبت در چاپ می‌شود.»
حسینی ضمن اشاره به این نکته که منظور از طراحی جهان‌بینی است، خاطرنشان کرد: «طراحی محصول یا کالای فرهنگی‌ای که بتواند به‌عنوان دیزاین یک خانه از آن استفاده شود. دیزاین خانه امروزی‌ای که دیگر زیاد از محصولات گذشته استفاده نمی‌کند. چون صنایع دستی در حقیقت یک عمله و یک دیدگاه را به مخاطب انتقال می‌دهد. زمانی که ما از یک محصول فرهنگی استفاده می‌کنیم، برای نشان دادن جایگاه فرهنگی‌مان است. برای اینکه بتوانیم نشان دهیم ما دارای چه نگاه، زیباشناسی و جایگاهی هستیم. متأسفانه الان شاهد این هستیم که بیشتر مردم ما محصولاتی را خریداری می‌کنند که در خارج از ایران طراحی شده‌اند.»

این استاد شیشه‌گری همچنین درخواستی را مطرح کرد: «به این ایمان داریم که در رویداد اول اتفاق آنچنانی‌ای رخ نخواهد داد. ما در حقیقت داریم یک زیرساخت را درست می‌کنیم و امیدواریم که این رویداد ادامه‌دار باشد که بشود در آینده به نتیجه دلخواه برسد. از تمام معاونت‌های صنایع دستی استان‌های مختلف این درخواست را داریم که یک یا دو نفر را برای این رویداد بفرستند تا با ظرفیت‌های شیشه آشنا شوند.»

وی در ادامه به رویداد‌هایی که کشور ترکیه در این زمینه برگزار کرده، اشاره کرد و گفت: «درحال حاضر اگر به دنیا اگر نگاه کنیم، برای مثال کشوری مانند ترکیه هر دو سال یک بار بینال برگزار می‌کند و الان در هنر شیشه‌گری حرفی برای گفتن دارد. در همه این سال‌ها با اینکه ما پیشینه قدیمی‌ای در شیشه داریم، منتها نه رویدادی داریم نه یک فرخوان برگزار کردیم و هیچ اقدام مثبتی در این زمینه صورت نگرفته است.»

حسینی در آخر به حمایت‌کنندگان این رویداد اشاره کرد: «این طرح با حمایت معاونت صنایع دستی تهران، وزارتخانه و موزه آبگینه برگزار می‌شود که اسپانسر‌های خاص خودش را دارد و در آخر به تمام شرکت‌کنندگان گواهی حضور داده می‌شود و تندیسی نیز برای نفرات برگزیده خواهیم داشت.»

 اولین بوت کمپ استارتاپی از تاریخ ۲۶ دی ماه کلید خواهد خورد و تا تاریخ ۳ بهمن ماه نیز ادامه خواهد داشت. در روز آخر این رویداد علاوه بر انتخاب نفرات اول تا سوم از تمام کارخانه‌ها و سرمایه‌گذاران دعوت به عمل آمده تا اگر طرح و ایده‌ای مثبت و سازنده باشد، از آن حمایت شود. همچنین اگر طرح درباره محصول خاصی باشد، از طرف کارخانه خریداری خواهد شد یا آن طراح به‌عنوان مهمان استخدام آن شرکت شیشه خواهد شد.