به گزارش مجله خبری نگار،در ادامه با رمان و فیلم تلماسه بیشتر آشنا خواهیم شد و میخواهیم ببینیم لسان الغیب در این فیلم چه کسی است.
فیلم تلماسه بر اساس اولین کتاب از یک مجموعه داستان هشت جلدی علمی-تخیلی نوشتهی فرانک هربرت در سال ۱۹۶۵ ساخته شده است. این مجموعه داستان که بعدها توسط پسر او، برایان هربرت و نویسندهی دیگری به نام کوین جی. اندرسن ادامه یافت، یکی از مهمترین داستانهای آخرالزمانی قرن بیستم دانسته میشود.
در رمان تلماسه به میزان گستردهای از فرهنگهای خاورمیانهای و اسلام برای ساختار جهان درونی آن الگو برداشته شده است.
داستان این رمان در آیندهای دور و در امپراتوریِ بین سیارهای و گستردهای اتفاق میافتد که بخشهای مختلف آن، توسط خاندانهای اشرافی وفادار به سلسلهی پادشاهیِ کورینو کنترل میشوند. کتاب تلماسه به داستان مردی جوان به نام پل آتردیس (وارث خاندان آتردیس) میپردازد در حالی که او و خانواده اش کنترل سیارهای بیابانی به نام آراکیس را میپذیرند که دارندهی تنها منبعِ مهمترین و ارزشمندترین ماده در کهکشان است. داستان این اثر، تعاملات پیچیده و چندوجهی سیاسی، دینی، زیستی، فناورانه و انسانی را به تصویر میکشد در حالی که قدرتهای امپراتوری برای به دست آوردن کنترل آراکیس با هم رو در رو میشوند. کتاب تلماسه علاوه بر کسب جوایز معتبر متعدد، به عنوان یکی از پرفروشترین رمان علمی تخیلی جهان شناخته میشود.
داستان فیلم در سال ۱۰۱۹۱ میلادی و در سیارههای دور در کهکشان میگذرد که یکی از آنها کالادان نام دارد و دیگری آراکیس ملقب به «تلماسه». اما اشارهها، نمادها، اسامی و بسیاری دیگر از عناصر داستان فرانک هربرت و فیلم دنی ویلنوو کاملاً به منطقه خاورمیانه به عنوان یک منطقه مهم استراتژیک در تمام تاریخ ارجاع میدهد.
این فیلم داستانی حماسی از خاندان آتریدیس است. خاندانی سلطنتی که بعد از فرمان امپراطور به «دوک لیتو» مجبور به ترک سیارهی مادری خود به سمت سیارهی کویری «آراکیس» میشوند. دوک توسط همسرش جسیکا و پسرش پل (تیموتی شالامی) که مادرش معتقد است دارای نوعی قدرت پیش گویی مذهبیست، همراهی میشود.
داستان در نظامی سرمایهداری جریان دارد که سیارات توسط امپراتور به رهبران خاندان واگذار میشود. سپس این رهبران تا زمانی که به نحوی منافع امپراطور را تامین کنند بر آن سیاره و منابعش حکمرانی میکنند. سیارهی آراکیس که در تلماسه تصویر شده به شدت خشک و بیآب است که همین مساله شرایط زندگی را برای همهی ساکنان سخت کرده است. با وجود کمبود آب، این سیاره به دلیل وجود منابع غنی از مادهای با ارزش به نام ادویه که باید کاشته و استخراج شود، بسیار ثروتمند است.
آراکیس (Arrakis) سیارهای است که ماده کلیدی مولد انرژی و حمل و نقل و … موسوم به ادویه (Spice)، از آن جا استخراج میگردد. به نظر میرسد که آراکیس برگرفته از کشور عراق امروزی است. چرا که اولاً به لحاظ آوایی با کلمه عراق و تلفظ انگلیسی آن یعنی Iraq (ایراک) شباهت بسیار زیادی دارد. ثانیاً عراق نیز مانند آراکیس، دارای منابع عظیمی از ماده حیاتی و کلیدی نفت است. ثالثاً آراکیس داستان «تلماسه» است، جایی که بیشترین درگیریهای بین گروههای مختلف را به خود دیده است و در جهان واقع نیز، خاورمیانه و بالاخص عراق شاهد بروز بیشترین تنشها در سطح جهان بوده اند. رابعاً در آینده نیز طبق روایات، مرکز حکومت امام زمان (عج)، شهر کوفه خواهد بود که در عراق واقع است و در سری داستانهای تلماسه نیز، مرکز حکومت منجی، سیاره آراکیس عنوان شده است. از سویی دیگر، فرمن ها، بومیان سیاره آراکیس که در صحرا زندگی میکنند، با آن رداهای بلندشان بیشتر به اعراب صحرانشین شبیه هستند.
بازیگر نقش منجی در فیلم تلماسه یعنی پل آتریدس، تیموتی شالامی است.
پل آتریدس از مادری ظاهرا روحانی و از فرقهای است که خصوصیات جادوگری و سحر در خود دارد و از قدرت تمرکز انرژی و به خدمت در آوردن هیولاهای کرم مانند در سیاره آراکیس برخوردار است، یک منجی که میخواهد به اصطلاح صلح و دوستی را بر جهان حاکم سازد.
در جای جای فیلم تلماسه از القاب لسان الغیب و مهدی برای اشاره به موعود منجی فرمنها استفاده میشود.
لسان الغیب برای ایرانیان به عنوان لقب شاعر بزرگ ایرانی، حافظ شیرازی شناخته میشود که به معنای زبان گویای عالم معنویات است.
با این حال، همانطور که گفته شد، در فیلم تلماسه این لقب کارکرد دیگری دارد.
اهالی قوم فرمن، از منجی موعود خود با القاب لسان الغیب و مهدی یاد میکنند.
در فرهنگنامهای که در انتهای رمان تلماسه درج شده و لغات نامانوس این رمان را توضیح داده، در مقابل کلمه «مهدی» نوشته شده: «در اسطوره آخرالزمانی فرمنها برگزیدهای است که آنها را به سوی بهشت رهبری خواهد کرد»
همچنین در همان فرهنگنامهی انتهای رمان تلماسه دربارهی کلمه «لسان الغیب» آمده است: «صدایی از جهان بیرون. پیامبر پایان دنیا. در اسطورههای آخرالزمانی فرمنها: آورنده آب. (به کلمه “مهدی” رجوع شود)»