به گزارش مجله خبری نگار، اگرچه دادههای اپیدمیولوژیک در مورد زمان بهینه فعالیت بدنی برای کنترل وزن متناقض هستند، اما بر اساس مقالهای که در مجله چاقی منتشر شده است، به نظر میرسد ساعات بین ۷ تا ۹ صبح مطلوبترین زمان روز برای تقویت ارتباط بین فعالیت بدنی متوسط و شدید روزانه و پیشگیری از چاقی باشد.
تونگیو ما، نویسندهی ارشد این مطالعه، میگوید: «مطالعهی ما ابزار جدیدی برای بررسی الگوهای فعالیت بدنی روزانه و تأثیر آنها بر سلامت ارائه میدهد.»
کارشناسان خاطرنشان میکنند که مطالعات قبلی بر فراوانی، شدت و مدت فعالیت بدنی متمرکز بودهاند. تاکنون، تنها تعداد کمی از مطالعات، الگوی روزانه فعالیت بدنی را که توسط شتابسنج اندازهگیری شده است، برای طبقهبندی زمان حرکت فرد در طول روز بررسی کردهاند. مشخص نیست که آیا تجمع فعالیت بدنی در زمانهای مختلف روز با چاقی مرتبط است یا خیر. علاوه بر این، مشخص نیست که آیا رعایت توصیههای فعالیت بدنی (۱۵۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی متوسط و شدید) با الگوهای مختلف به یک اندازه برای کاهش چاقی مفید است یا خیر. در مطالعه حاضر، محققان بررسی کردند که آیا الگوی روزانه فعالیت بدنی متوسط و شدید، که توسط شتابسنج اندازهگیری میشود، بر ارتباط بین چنین حرکاتی و چاقی تأثیر میگذارد یا خیر.
محققان از دادههای دورههای ۲۰۰۳-۲۰۰۴ و ۲۰۰۵-۲۰۰۶ بررسی ملی سلامت و تغذیه که توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها انجام شده بود، استفاده کردند، زیرا در این دورهها از شتابسنجی استفاده شد. در مجموع ۵۲۸۵ شرکتکننده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. الگوهای روزانه فعالیت بدنی متوسط تا شدید که به صورت عینی اندازهگیری شده بودند، با استفاده از تحلیل خوشهای K-means به سه گروه صبح، ظهر و عصر طبقهبندی شدند. K-means یک الگوریتم تثبیتشده است که معمولاً برای کشف الگوهای پنهان در مجموعه دادههای بدون برچسب استفاده میشود.
نتایج نشان داد که ارتباط خطی قوی بین فعالیت بدنی متوسط و شدید و چاقی در خوشه صبحگاهی وجود دارد، در حالی که ارتباط منحنی ضعیفتری در خوشههای بعدازظهر و عصر مشاهده شد. شرکتکنندگانی که توصیههای فعالیت بدنی را در خوشه صبحگاهی رعایت کردند، شاخص توده بدنی و دور کمر کمتری نسبت به شرکتکنندگان در سایر خوشهها داشتند. گزارش خوداظهاری رژیم غذایی نشان داد که شرکتکنندگان خوشه صبحگاهی در مقایسه با سایر خوشهها، رژیم غذایی سالمتری داشتند و میزان مصرف انرژی روزانه آنها به ازای هر واحد وزن بدن کمتر بود. نویسندگان این مطالعه همچنین دریافتند که شرکتکنندگان خوشه صبحگاهی به طور قابل توجهی زمان بیشتری را نسبت به شرکتکنندگان در سایر خوشهها، بیتحرک میگذرانند.
ما و همکارانش در این مطالعه گفتند: «نتایج ما نشان میدهد که الگوی روزانه فعالیت بدنی متوسط و شدید ممکن است جنبه مهم دیگری برای توصیف پیچیدگی حرکت انسان باشد.»
ربکا کروکوفسکی، دارای مدرک دکترا، روانشناس بالینی با تخصص در مدیریت وزن رفتاری، اظهار داشت: «این تحقیق جدید هیجانانگیزی است که با توصیههای کلی برای دستیابی به اهداف ورزشی - یعنی برنامهریزی ورزش در صبح قبل از ایمیلها، تماسهای تلفنی یا جلساتی که ممکن است حواستان را پرت کنند - همسو است.»
با این حال، به گفته کروکوفسکی، از آنجایی که این یک مطالعه مقطعی است، «مشخص نیست که آیا افرادی که مرتباً صبحها ورزش میکنند، ممکن است به طور سیستماتیک با افرادی که در زمانهای دیگر ورزش میکنند، به روشهایی که در این مطالعه اندازهگیری نشدهاند، متفاوت باشند یا خیر. به عنوان مثال، افرادی که مرتباً صبحها ورزش میکنند، ممکن است برنامه قابل پیشبینیتری داشته باشند، مانند احتمال کمتر شیفت کاری یا داشتن مسئولیتهای مراقبتی که با ورزش صبحگاهی تداخل دارند. یک برنامه قابل پیشبینی همچنین ممکن است اثرات مفید دیگری بر وزن داشته باشد که در این مطالعه اندازهگیری نشده است، مانند مدت/کیفیت خواب و سطح استرس. علاوه بر این، «چاووشیهای صبحگاهی» که به طور مداوم برای ورزش صبحگاهی به اندازه کافی زود از خواب بیدار میشوند، ممکن است از نظر بیولوژیکی با همتایان «جغد شب» خود متفاوت باشند.»
نویسندگان مطالعه خاطرنشان کردند که برای تأیید یافتههایشان، مطالعات آیندهنگر و کارآزماییهای بالینی تصادفی مورد نیاز است.