به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان نیوزیلندی از دانشگاه اوتاگو، پتانسیل کشاورزی شهری را در طول یک بحران جهانی، مانند جنگ هستهای، یک بیماری همهگیر شدید یا یک فاجعه اقلیمی بررسی کردهاند. آنها دریافتند که زمینهای کشاورزی موجود در مناطق شهری تنها غذای ۲۰ درصد از ساکنان را تأمین میکنند. این مطالعه در مجله علمی PLOS One منتشر شده است.
محاسبات نشان میدهد که برای تضمین کامل امنیت غذایی یک شهر متوسط، حداقل به ۱۱۴۰ هکتار زمین کشاورزی در منطقه حومه شهر نیاز است. ۱۱۰ هکتار دیگر نیز باید به کشت محصولات سوخت زیستی برای پشتیبانی از ماشینآلات کشاورزی اختصاص یابد.
دکتر مت بوید، نویسندهی اصلی این مطالعه، توضیح داد: «در صورت وقوع یک فاجعهی جهانی که زنجیرههای تجاری را مختل کند، جمعیتها با نیاز به بومیسازی اساسی تولید مواد غذایی مواجه خواهند شد.»
دانشمندان محصولات بهینه را برای سناریوهای مختلف بحران شناسایی کردهاند. در شرایط آب و هوایی عادی، نخود فرنگی با تأمین حداکثر پروتئین و کالری با حداقل نیاز به زمین، مؤثرترین محصول بوده است. در شرایط سخت، مانند زمستان هستهای، چغندر قند و اسفناج بهترین گزینهها هستند.
کارشناسان بر لزوم آمادهسازی جامع، از جمله نه تنها توسعه زمین، بلکه ایجاد زیرساختهای فرآوری محلی، تشکیل بانکهای بذر و گنجاندن مسائل امنیت غذایی در استراتژیهای امنیت ملی تأکید کردند.