به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه لینشوپینگ در سوئد کشف کردهاند که چگونه نورونهای مغز سیگنالها را "به خاطر میسپارند"، که به ما امکان میدهد خاطرات را شکل دهیم و بر یادگیری تأثیر بگذاریم. این کشف میتواند به توسعه داروهایی برای بیماریهای ژنتیکی نادر کمک کند. این کار در مجله Nature Communications (NatCom) منتشر شده است.
محققان کشف کردهاند که کانالهای کلسیمی ویژه در نورونها میتوانند شکل خود را در پاسخ به سیگنالها تغییر دهند و آنها را برای چند ثانیه "به خاطر بسپارند". اگرچه این حافظه کوتاهمدت است، اما با گذشت زمان انباشته شده و تغییرات پایدارتری را در مغز ایجاد میکند که منجر به تشکیل خاطرات بلندمدت میشود.
«این کانالها مانند کلاچ در ماشین عمل میکنند: با فعالیت مکرر، یک بخش از مدار «از کار میافتد» و کانال ارسال سیگنالها را متوقف میکند. کانال به خاطر میسپارد که سیگنالها وجود داشتهاند و موقتاً «به خواب زمستانی میرود». این را دانشیار آنتونیوس پانتازیس، سرپرست این مطالعه، توضیح داد.
این تغییرات مولکولی بر ارتباطات بین نورونها تأثیر میگذارند و میتوانند آنها را تضعیف یا تقویت کنند. این اساس نحوه یادگیری و به خاطر سپردن مغز است.
علاوه بر این، دانشمندان بخش خاصی از مولکول را شناسایی کردهاند که میتواند با داروها هدف قرار گیرد. این امر به ویژه مهم است، زیرا اختلال در عملکرد این کانالها با بیماریهای نادر، اما شدید ارثی مغز مرتبط است.
پانتازیس در پایان گفت: «حالا دقیقاً میدانیم کدام بخش از کانال باید «اصلاح» شود تا عملکرد آن بهبود یابد.»