به گزارش مجله خبری نگار/همشهری آنلاین، در این تحقیق، دانشمندان با بررسی چهار جامعه متفاوت - از ایتالیا و سنگاپور تا قبایل بومی آمازون و مالزی - به نتایج شگفت انگیزی رسیدند. در حالی که در جوامع صنعتی، التهاب مزمن با افزایش سن و بیماریهای مزمن ارتباط داشت، در قبایل بومی با وجود عفونتهای زیاد، هیچ افزایش التهابی با بالا رفتن سن دیده نشد!
چرا این مهم است؟
چون نشان میدهد شاید پیریِ ناسالم، بیشتر نتیجهی سبک زندگی ماشینی، تغذیه ناسالم و کم تحرکی باشد، نه یک فرآیند طبیعی و غیرقابل پیشگیری.
بومیها سالم ترند؟!
برای مثال، افراد قبیله Tsimane در بولیوی با اینکه اغلب دچار انگلهای رودهای هستند، اما به ندرت به بیماریهایی مثل دیابت یا آلزایمر دچار میشوند. علت؟ آنها غذاهای فرآوری نشده میخورند، تحرک زیادی دارند، و در طبیعت زندگی میکنند.
پس باید چه کار کنیم؟
پژوهشگران میگویند به جای ترس از پیری، بهتر است به سبک زندگی مان نگاه کنیم:
کمتر بنشینیم، بیشتر حرکت کنیم.
غذاهای سالم و طبیعی مصرف کنیم.
استرس مان را کاهش دهیم.
به عبارتی، بدن ما طوری طراحی نشده که در آپارتمانهای بی نور، پشت میز، با غذاهای پرچرب و کم فیبر زندگی کند!
نتیجه گیری:
پیری لزوماً نباید با التهاب و بیماری همراه باشد. شاید وقت آن رسیده که به جای "مبارزه با پیری"، به دنبال پیری سالم و طبیعی باشیم. یعنی هم گام با بدن مان، نه در تقابل با آن.