چرا خفاش‌ها سرطان نمیگیرند؟

به گزارش مجله خبری نگار/اطلاعات آنلاین به نقل از ارث (earth)، دانشمندان دانشگاه راچستر در آمریکا دریافته‌اند که خفاش‌ها با بهره‌گیری از نسخه‌های تقویت‌شده ژن سرکوب‌گر تومور، ترمیم بی‌وقفه تلومر‌ها و سامانه ایمنی کنترل‌شده، نه‌تنها عمر طولانی‌تری دارند بلکه تقریباً هرگز به سرطان مبتلا نمی‌شوند. این کشف می‌تواند الهام‌بخش درمان‌های نوین برای مقابله با سرطان و پیری در انسان باشد.

خفاش‌ها با وجود جثه بسیار کوچک خود ــ که معمولاً کمتر از ۳۰ گرم است ــ طول عمری بسیار بیشتر از بسیاری از پستانداران بزرگ‌تر دارند. برخی از گونه‌های آنها حتی تا ۳۵ سال در طبیعت عمر می‌کنند که معادل حدود ۱۸۰ سال در انسان است، آن هم بدون نشانه‌ای از ابتلا به سرطان.

گروهی از دانشمندان دانشگاه راچستر به سرپرستی «ورا گوربونوا» و «آندری سلوآنوف» از مؤسسه سرطان ویلموت، چهار گونه‌ی مختلف خفاش را بررسی کردند تا دلیل این مقاومت شگفت‌انگیز در برابر سرطان را پیدا کنند.

آنها دریافتند که گونه‌ای به نام «خفاش قهوه‌ای کوچک» (Myotis lucifugus) دو نسخه فعال از ژن مهم سرکوب‌گر تومور به نام p ۵۳ دارد، در حالی که انسان فقط یک نسخه از آن را در اختیار دارد. این ژن در خفاش‌ها با دقت بالا، سلول‌های سرطانی را شناسایی کرده و از بین می‌برد، بدون اینکه به سلول‌های سالم آسیبی وارد شود.

خفاش‌ها همچنین با بهره‌گیری از تلومراز فعال دائمی انتهای کروموزوم‌های خود را محافظت می‌کنند و در نتیجه، سلول‌هایشان می‌توانند بدون کاهش عملکرد، بار‌ها تقسیم شوند. این ویژگی در بسیاری از گونه‌ها می‌تواند به سرطان منجر شود، اما در خفاش‌ها، سیستم p ۵۳ وارد عمل شده و از تقسیم غیرقابل کنترل جلوگیری می‌کند.

عامل سوم مقاومت آنها، سیستم ایمنی متعادل است که سریع و مؤثر عمل می‌کند، اما دچار التهاب مزمن نمی‌شود؛ پدیده‌ای که در انسان اغلب با افزایش سن، زمینه‌ساز سرطان می‌شود.

این پژوهش که در مجله Nature Communications منتشر شده، به گفته‌ی پژوهشگران می‌تواند مسیر را برای ساخت دارو‌هایی جدید هموار کند که در عین ترمیم بافت‌ها و افزایش طول عمر، مانع از ابتلای سلول‌ها به سرطان شوند.

به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از ارث (earth)، دانشمندان دانشگاه راچستر در آمریکا دریافته‌اند که خفاش‌ها با بهره‌گیری از نسخه‌های تقویت‌شده ژن سرکوب‌گر تومور، ترمیم بی‌وقفه تلومر‌ها و سامانه ایمنی کنترل‌شده، نه‌تنها عمر طولانی‌تری دارند بلکه تقریباً هرگز به سرطان مبتلا نمی‌شوند. این کشف می‌تواند الهام‌بخش درمان‌های نوین برای مقابله با سرطان و پیری در انسان باشد.

خفاش‌ها با وجود جثه بسیار کوچک خود ــ که معمولاً کمتر از ۳۰ گرم است ــ طول عمری بسیار بیشتر از بسیاری از پستانداران بزرگ‌تر دارند. برخی از گونه‌های آنها حتی تا ۳۵ سال در طبیعت عمر می‌کنند که معادل حدود ۱۸۰ سال در انسان است، آن هم بدون نشانه‌ای از ابتلا به سرطان.

گروهی از دانشمندان دانشگاه راچستر به سرپرستی «ورا گوربونوا» و «آندری سلوآنوف» از مؤسسه سرطان ویلموت، چهار گونه‌ی مختلف خفاش را بررسی کردند تا دلیل این مقاومت شگفت‌انگیز در برابر سرطان را پیدا کنند.

آنها دریافتند که گونه‌ای به نام «خفاش قهوه‌ای کوچک» (Myotis lucifugus) دو نسخه فعال از ژن مهم سرکوب‌گر تومور به نام p ۵۳ دارد، در حالی که انسان فقط یک نسخه از آن را در اختیار دارد. این ژن در خفاش‌ها با دقت بالا، سلول‌های سرطانی را شناسایی کرده و از بین می‌برد، بدون اینکه به سلول‌های سالم آسیبی وارد شود.

خفاش‌ها همچنین با بهره‌گیری از تلومراز فعال دائمی انتهای کروموزوم‌های خود را محافظت می‌کنند و در نتیجه، سلول‌هایشان می‌توانند بدون کاهش عملکرد، بار‌ها تقسیم شوند. این ویژگی در بسیاری از گونه‌ها می‌تواند به سرطان منجر شود، اما در خفاش‌ها، سیستم p ۵۳ وارد عمل شده و از تقسیم غیرقابل کنترل جلوگیری می‌کند.

عامل سوم مقاومت آنها، سیستم ایمنی متعادل است که سریع و مؤثر عمل می‌کند، اما دچار التهاب مزمن نمی‌شود؛ پدیده‌ای که در انسان اغلب با افزایش سن، زمینه‌ساز سرطان می‌شود.

این پژوهش که در مجله Nature Communications منتشر شده، به گفته‌ی پژوهشگران می‌تواند مسیر را برای ساخت دارو‌هایی جدید هموار کند که در عین ترمیم بافت‌ها و افزایش طول عمر، مانع از ابتلای سلول‌ها به سرطان شوند.