سرآشپز حشرات را به غذا‌های سنتی اضافه می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار-توکیو: رامن یک غذای سنتی ژاپنی با رشته فرنگی است که معمولاً با گوشت خوک یا مرغ سرو می‌شود...، اما در توکیو، یک سرآشپز جوان که علاقه زیادی به طبیعت دارد، تصمیم گرفت چاشنی دیگری را امتحان کند: حشرات.

یوتا شینوهارا در حالی که یک قابلمه نقره‌ای بزرگ را هم می‌زد، توضیح داد: «در این قابلمه، ما ۱۰ هزار ملخ داریم که برای تهیه ۱۰۰ وعده غذایی کافی است.»

کاسه‌های رامنی که شینوهارا و تیمش آماده می‌کنند، از نظر ظاهر و بو، شبیه کاسه‌های رامنی هستند که در رستوران‌های سراسر ژاپن یافت می‌شوند: رشته فرنگی سفید در آبگوشتی تند، که روی آن یک برش گوشت خوک و تکه‌هایی از جوانه‌های بامبوی ترشی انداخته شده قرار دارد.

اما در غذا‌های این سرآشپز ۲۶ ساله که در هر ماده اولیه از ملخ استفاده می‌کند، هیچ اثری از حشرات نیست به جز حشره سرخ شده‌ای که سوپ را تزیین می‌کند.

شینوهارا یک سرآشپز حرفه‌ای نیست، در واقع توصیف مورد علاقه‌اش از خودش «پسر زمین» است، زیرا عشق او به طبیعت او را به سمت غذا‌های مبتنی بر حشرات سوق داده است.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «می‌خواهم لذت خوردن حشرات را نشان دهم تا به آنها به اندازه حیوانات و گیاهان احترام گذاشته شود.»

عشق شینوهارا به حشرات از دوران جوانی‌اش آغاز شد، زمانی که بیشتر وقتش را در مزارع و بوته‌زار‌ها می‌گذراند و ملخ و جیرجیرک می‌گرفت.

او چنان مجذوب این خزندگان شده بود که سرانجام آنها را چشید، اما مخفیانه.

او توضیح داد: «تا حدود ۲۰ سالگی نمی‌توانستم به کسی بگویم که حشرات را دوست دارم یا حشرات را می‌خورم. می‌ترسیدم که عجیب و غریب به نظر برسم و مورد آزار و اذیت قرار بگیرم.»

- دسر خوشمزه -

انسان‌ها هزاران سال است که حشرات را می‌خورند و این کار هنوز در بسیاری از کشور‌های آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و اقیانوسیه رایج است.

اما برای بسیاری در غرب و جا‌های دیگر، رد فرهنگی خوردن حشرات همچنان قوی است.

متخصصان محیط زیست و کشاورزی در تلاشند تا این موانع را از میان بردارند و حشرات را به عنوان منبع غنی مواد معدنی و پروتئین ترویج دهند.

اگرچه شینوهارا طرفدار پروپاقرص خوردن حشرات است، اما ایده حشرات را به عنوان «آخرین راه چاره» نمی‌پسندد، بلکه آنها را به عنوان یک کالای لوکس برای چشیدن می‌بیند.

برای مثال، کرم‌های سفید از گونه‌ی Phalera flavescens وجود دارند که به دلیل علاقه‌ی زیادشان به درختان گیلاس گلدار، در ژاپن مزاحم محسوب می‌شوند.

با این حال، شینوهارا این کرم‌های ابریشم را نوعی آب‌نبات می‌داند و توضیح می‌دهد: «آن‌ها واقعاً خوشمزه هستند. طعم آنها مانند یک شیرینی خوشمزه ژاپنی است. کرم‌های ابریشم فقط برگ‌های درخت گیلاس می‌خورند، بنابراین این عطر را با خود حمل می‌کنند.»

-ملخ و کرم ابریشم-

شینوهارا و تیمش قصد داشتند در ماه آوریل یک رستوران حشرات به نام آنتسیکادا در مرکز شهر توکیو افتتاح کنند، اما به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ مجبور شدند افتتاح آن را به تعویق بیندازند.

در عوض، آنها کاسه‌های رامن خانگی درست کردند و از اواسط ماه مه، ۶۰۰ عدد از آنها را به صورت آنلاین فروختند.

شیناهورا گفت: «خوشبختانه، آخرین سری غذا‌ها در حدود سه ساعت به فروش رفت.»

تیم او همچنین در حال آزمایش انواع غذا‌های دیگر، از جمله نسخه‌ای مبتنی بر حشرات از یک غذای جانبی محبوب ژاپنی به نام «تسوکودانی» است که معمولاً با غذا‌های دریایی، گوشت و جلبک دریایی در سس سویا تهیه می‌شود.

آیومو یاماگوچی، متخصص آبجوسازی، بر توسعه این غذا نظارت دارد. این جوان ۲۴ ساله گفت: «ما طعم‌های مختلفی را برای پخت این حشرات آزمایش کردیم. متوجه شدیم که پسته و هل به خوبی با پیله‌های کرم ابریشم جور درمی‌آیند.»

کازوهیکو هوریگوچی که یک وعده غذایی کامل رامن با ملخ سرخ شده سفارش داده بود، به خبرگزاری فرانسه گفت که از این تجربه شگفت زده شده است.

او گفت: «طعم خیلی منحصر به فردی داشت، از آن نوعی که من دوست دارم. خیلی از آن خوشم آمد.»

شینوهارا در حال بررسی طیف وسیعی از محصولات مبتنی بر حشرات دیگر، از جمله آبجو ساخته شده از ملخ و چای ساخته شده از فضله کرم ابریشم است.

(خبرگزاری فرانسه)