به گزارش مجله خبری نگار، قهوه نوشیدنی محبوبی است که برای بسیاری به یک آیین صبحگاهی اجباری تبدیل میشود. با این حال، تأثیر آن بر سلامت همچنان بحثبرانگیز است. وزارت بهداشت کوزباس اظهار داشت که مصرف متعادل قهوه میتواند تأثیر مثبتی بر بدن داشته باشد، خطر بیماریهای قلبی عروقی را کاهش دهد و روند پیری را کند کند.
کارشناسان خاطرنشان میکنند که قهوه دارای اثر گشادکننده عروق برجستهای است که به بهبود گردش خون کمک میکند. این به نوبه خود احتمال ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، انفارکتوس میوکارد و سایر آسیبهای قلبی عروقی را کاهش میدهد. این نوشیدنی حاوی آنتیاکسیدانهایی است که سلولها را از اثرات مخرب رادیکالهای آزاد محافظت میکنند. به لطف این، خطر پیری زودرس و برخی از انواع سرطان کاهش مییابد.
علاوه بر این، قهوه میتواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهد. مطالعات نشان میدهد که اجزای آن تأثیر مثبتی بر حساسیت سلولها به انسولین دارند. کافئین تولید آدرنالین را تحریک میکند، باعث افزایش لحن کلی بدن، بهبود عملکرد، تمرکز و عملکردهای شناختی میشود. بسیاری از افراد توجه دارند که یک فنجان قهوه به مقابله با خواب آلودگی کمک میکند و خلق و خو را بهبود میبخشد.
با این حال، متخصصان وزارت بهداشت کوزباس یادآوری میکنند که واکنش به کافئین فردی است. تأثیر نوشیدنی به دوز، عادات مصرف کافئین و سلامت عمومی فرد بستگی دارد. مصرف بیش از حد میتواند عوارض جانبی مانند اضطراب، اختلالات خواب، افزایش فشار خون و شسته شدن کلسیم از استخوانها را ایجاد کند، که این امر به ویژه برای افراد مسن اهمیت دارد.
به گفته کارشناسان، میزان مصرف بهینه روزانه حدود ۳ تا ۴ فنجان قهوه طبیعی است. توجه به کیفیت نوشیدنی بسیار مهم است: اولویت باید به لوبیای تازه بو داده داده شود که حداکثر مقدار مواد مغذی را حفظ میکنند. همچنین توجه به روش تهیه آن مهم است - برای مثال، قهوه فیلتری حاوی کافستول کمتری است که میتواند سطح کلسترول خون را افزایش دهد.
متخصصان توصیه میکنند برای جلوگیری از بیخوابی، بعدازظهرها قهوه ننوشید و در مصرف نوشیدنیهای خیلی داغ زیادهروی نکنید، زیرا مصرف آنها میتواند بر غشای مخاطی مری تأثیر منفی بگذارد. علاوه بر این، زنان باردار، افراد مبتلا به بیماریهای قلبی عروقی و مشکلات گوارشی باید مصرف قهوه خود را محدود کنند یا با پزشک مشورت کنند.
* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها عمل نمیکند.