جوهری که به بدن نفوذ می‌کند| BMC:خالکوبی ممکن است با افزایش خطر ابتلا به سرطان مرتبط باشد

به گزارش مجله خبری نگار، مردم اغلب زیاد به خالکوبی فکر می‌کنند. اما یک چیز هست که اکثر مردم فراموش می‌کنند در مورد آن فکر کنند - اینکه یک خالکوبی چه تأثیری می‌تواند بر سلامت درازمدت آنها داشته باشد. وقتی جوهر با پوست تماس پیدا می‌کند، چه اتفاقی برایش می‌افتد؟ آیا همه آنها در پوست باقی می‌مانند و دیده می‌شوند، یا اینکه در بدن پخش می‌شوند؟

مطالعات نشان داده‌اند که جوهر خالکوبی چیزی بیش از باقی ماندن در محل تزریق است. ذرات جوهر می‌توانند به غدد لنفاوی مهاجرت کنند، جایی که تجمع می‌یابند.

محققانی از وزارت بهداشت عمومی و وزارت تحقیقات بالینی دانشگاه دانمارک جنوبی (SDU) به همراه دانشگاه هلسینکی، بررسی کردند که آیا این امر می‌تواند عواقبی برای سلامتی داشته باشد یا خیر. آنها با استفاده از داده‌های دوقلو‌های دانمارکی دریافتند افرادی که خالکوبی دارند، بیشتر از افرادی که خالکوبی ندارند، در معرض ابتلا به سرطان پوست و لنفوم هستند.

این مطالعه در مجله BMC Public Health منتشر شده است.

غدد لنفاوی بخش حیاتی سیستم ایمنی بدن هستند که به مبارزه با عفونت‌ها و فیلتر کردن مواد مضر از بدن کمک می‌کنند.

وقتی جوهر خالکوبی به پوست نفوذ می‌کند، مقداری از آن جذب غدد لنفاوی می‌شود. محققان به ویژه نگران این هستند که جوهر خالکوبی ممکن است باعث التهاب مزمن در غدد لنفاوی شود که به مرور زمان می‌تواند منجر به رشد غیرطبیعی سلول و افزایش خطر ابتلا به سرطان شود.

پروفسور هنریک فردریکسن از دانشگاه دانوب جنوبی توضیح می‌دهد: «ما می‌بینیم که ذرات جوهر در غدد لنفاوی تجمع می‌یابند و گمان می‌کنیم که بدن آنها را به عنوان مواد خارجی درک می‌کند.» این می‌تواند به این معنی باشد که سیستم ایمنی بدن دائماً در تلاش است تا به جوهر واکنش نشان دهد، و ما هنوز نمی‌دانیم که آیا این گونه‌ی پایدار می‌تواند عملکرد غدد لنفاوی را مختل کند یا عواقب دیگری برای سلامتی داشته باشد یا خیر.

مطالعه این ارتباط چالش برانگیز است، زیرا ایجاد سرطان می‌تواند سال‌ها طول بکشد. این بدان معناست که قرار گرفتن در معرض آلودگی در سنین پایین ممکن است تا دهه‌ها بعد منجر به بیماری نشود، و اندازه‌گیری اثر مستقیم آن را دشوار می‌کند.

این مطالعه بر اساس داده‌های گروه تاتوی دوقلو‌های دانمارکی انجام شده است، جایی که محققان اطلاعاتی در مورد بیش از ۵۹۰۰ دوقلوی دانمارکی دارند. با تجزیه و تحلیل الگو‌های خالکوبی به همراه تشخیص سرطان، آنها دریافتند که میزان ابتلا به سرطان پوست و لنفوم در افرادی که خالکوبی دارند، بیشتر است.

پروفسور یاکوب فون بورنمن هلمبورگ از دانشگاه دانوب جنوبی می‌گوید: «آنچه در مورد رویکرد ما منحصر‌به‌فرد است این است که می‌توانیم جفت دوقلو‌هایی را که یکی از آنها سرطان دارد، اما عوامل ژنتیکی و محیطی مشترک زیادی دارد، با هم مقایسه کنیم.» این به ما روش قوی‌تری برای مطالعه‌ی این موضوع می‌دهد که آیا خود خالکوبی‌ها ممکن است بر خطر ابتلا به سرطان تأثیر بگذارند یا خیر.»

نتایج نشان می‌دهد که ارتباط بین خالکوبی و سرطان، بیشتر در افرادی که خالکوبی‌های بزرگ (بزرگتر از کف دست) دارند، مشهود است.

برای لنفوم، این میزان برای افرادی که خالکوبی‌های بزرگی داشتند در مقایسه با افرادی که خالکوبی نداشتند، تقریباً سه برابر بیشتر بود. این عدد (یا به طور دقیق‌تر، «سطح خطر») سن، زمان انجام خالکوبی و مدت زمان پیگیری افراد در مطالعه را در نظر می‌گیرد.

سیگن بدستد کلمنسن از دانشگاه دانوب جنوبی می‌گوید: «این نشان می‌دهد که هر چه خالکوبی بزرگتر و مدت زمان بیشتری روی بدن باشد، جوهر بیشتری در غدد لنفاوی تجمع می‌یابد. میزان تأثیر بر سیستم ایمنی بدن باید بیشتر مورد مطالعه قرار گیرد تا بتوانیم مکانیسم‌های مؤثر را بهتر درک کنیم.»

مطالعه دیگری که توسط گروه تاتو دوقلو‌های دانمارکی انجام شده است، نشان می‌دهد که خالکوبی‌ها به طور فزاینده‌ای رایج شده‌اند. محققان تخمین می‌زنند که از هر ۱۰ زن، چهار نفر و از هر ۱۰ مرد، سه نفر تا سن ۲۵ سالگی خالکوبی خواهند داشت.

همچنین در یک مطالعه مستقل سوئدی که در سال ۲۰۲۴ انجام شد، ارتباطی با لنفوم یافت شد.

تحقیقات قبلی نشان داده است که برخی از رنگدانه‌های موجود در جوهر خالکوبی ممکن است مشکل‌سازتر از بقیه باشند.

بدستد کلمنسن می‌گوید: «در مطالعه ما، ارتباط روشنی بین سرطان و رنگ‌های خاص جوهر مشاهده نشد، اما این بدان معنا نیست که رنگ اهمیتی ندارد. ما از مطالعات دیگر می‌دانیم که جوهر‌ها می‌توانند حاوی مواد بالقوه مضر باشند و به عنوان مثال، جوهر‌های قرمز احتمال بیشتری برای ایجاد واکنش‌های آلرژیک دارند. این حوزه‌ای است که ما دوست داریم بیشتر بررسی کنیم.»

محققان اکنون قصد دارند بررسی کنند که چگونه ذرات جوهر بر عملکرد غدد لنفاوی در سطح مولکولی تأثیر می‌گذارند و اینکه آیا انواع خاصی از لنفوم بیشتر از سایرین با خالکوبی مرتبط هستند یا خیر.

بدستد کلمنسن در پایان می‌گوید: «ما می‌خواهیم مکانیسم‌های بیولوژیکی را بهتر درک کنیم - چه اتفاقی در غدد لنفاوی می‌افتد وقتی که در طول دهه‌ها در معرض ذرات جوهر قرار می‌گیرند؟ این می‌تواند به ما کمک کند تا ارزیابی کنیم که آیا خطر واقعی برای سلامتی وجود دارد و چه کاری می‌توانیم برای کاهش آن انجام دهیم.»