به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس مطالعهای که در مجله پزشکی آکادمی مغز و اعصاب آمریکا، Neurology ®، منتشر شده است، برای زنان بالای ۸۰ سال، افزایش خوابآلودگی در طول روز در یک دوره پنج ساله با دو برابر شدن خطر ابتلا به زوال عقل در آن زمان مرتبط است. این مطالعه ثابت نمیکند که خوابآلودگی در طول روز باعث زوال عقل میشود؛ فقط ارتباط رو نشون میده.
«خواب برای سلامت شناختی ضروری است، زیرا به مغز اجازه استراحت و تجدید قوا میدهد و توانایی ما را برای تفکر واضح و به خاطر سپردن اطلاعات افزایش میدهد. با این حال، اطلاعات کمی در مورد چگونگی ارتباط تغییرات خواب و شناخت در طول زمان و چگونگی ارتباط این تغییرات با خطر زوال عقل در دهههای بعدی زندگی وجود دارد.» یو لنگ، نویسنده همکار این مطالعه از دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، گفت: «مطالعه ما نشان داد که مشکلات خواب ممکن است با پیری شناختی مرتبط باشد و میتواند به عنوان یک نشانگر اولیه یا عامل خطر برای زوال عقل در زنان در دهه ۸۰ زندگی باشد.»
برای این مطالعه، محققان ۷۳۳ شرکتکننده زن با میانگین سنی ۸۳ سال را که در شروع مطالعه اختلال شناختی خفیف یا زوال عقل نداشتند، بررسی کردند. آنها به مدت پنج سال تحت نظر بودند.
در طول مطالعه، ۱۶۴ نفر از شرکتکنندگان یا ۲۲٪ دچار اختلال شناختی خفیف و ۹۳ نفر از شرکتکنندگان یا ۱۳٪ دچار زوال عقل شدند.
شرکتکنندگان در ابتدا و انتهای مطالعه، به مدت سه روز دستگاههای ردیابی خواب و ریتم شبانهروزی را روی مچ دست خود بستند.
محققان تغییرات در مدت و کیفیت خواب شبانه، خواب روزانه و ریتمهای شبانهروزی را بررسی کردند.
پس از پنج سال، محققان تغییرات قابل توجهی را در الگوهای خواب بیش از نیمی از شرکتکنندگان یا ۵۶٪ مشاهده کردند.
محققان دریافتند که شرکتکنندگان در سه گروه قرار گرفتند: خواب پایدار یا بهبود جزئی در خواب، ۴۴٪؛ کاهش خواب شبانه، ۳۵٪؛ و افزایش خوابآلودگی، ۲۱٪. کاهش خواب شبانه شامل کاهش کیفیت و مدت خواب شبانه، افزایش متوسط خوابآلودگی و اختلال در ریتمهای شبانهروزی بود. افزایش خوابآلودگی شامل افزایش خواب روزانه و شبانه و کیفیت خواب و همچنین بدتر شدن ریتمهای شبانهروزی بود.
از گروه خواب پایدار، ۲۵ نفر یا ۸ درصد دچار زوال عقل شدند. در گروهی که خواب شبانهشان کاهش یافته بود، ۳۹ نفر یا ۱۵ درصد به زوال عقل مبتلا شدند. در گروهی که خوابآلودگی در آنها افزایش یافته بود، ۲۹ نفر یا ۱۹ درصد به زوال عقل مبتلا شدند.
محققان پس از در نظر گرفتن سن، تحصیلات و نژاد و همچنین عوامل سلامتی مانند دیابت و فشار خون بالا، دریافتند که افراد گروه پرخوابی دو برابر بیشتر از افراد گروه خواب پایدار در معرض خطر زوال عقل قرار دارند. هیچ ارتباطی در این گروه با کاهش خواب شبانه مشاهده نشد.
لان گفت: «ما دریافتیم که خواب، چرت زدن و ریتم شبانهروزی میتواند تنها در عرض پنج سال در زنان بالای ۸۰ سال به طور چشمگیری تغییر کند.» این موضوع، نیاز به مطالعات آیندهای را برجسته میکند که تمام جنبههای الگوهای خواب شبانهروزی را بررسی کنند تا بهتر درک کنند که چگونه تغییرات در این الگوها در طول زمان ممکن است با خطر زوال عقل مرتبط باشد.