به گزارش مجله خبری نگار، به گفته دانشمندان، دادههای جمع آوری شده توسط تلسکوپ هابل نشان میدهد که اورانوس یک چرخش کامل به دور خود را در ۱۷ ساعت و ۱۴ دقیقه و ۵۲ ثانیه انجام میدهد، ۲۸ ثانیه بیشتر از برآوردهای ارائه شده توسط فضاپیمای وویجر ۲ ناسا تقریبا چهار دهه پیش.
در ژانویه ۱۹۸۶، وویجر ۲ اولین و در عین حال تنها فضاپیمایی بود که اورانوس را کاوش کرد. در آن زمان، ستاره شناسان به سیگنالهای رادیویی ساطع شده از شفق قطبی و اندازه گیریهای مستقیم میدان مغناطیسی برای تنظیم زمان چرخش آن در ۱۷ ساعت و ۱۴ دقیقه و ۲۴ ثانیه تکیه میکردند. اما برآورد جدید نشان میدهد که این رقم حاشیهای از عدم دقت را به همراه داشت که منجر به خطای ۱۸۰ درجه در تعیین طول جغرافیایی در اورانوس شد و تنها چند سال پس از پرواز وویجر ۲، جهت محور مغناطیسی آن را "دیگر نمیداند دقیقا کجاست".
برای حل این مشکل، تیمی به سرپرستی دانشمندان فرانسوی دادههای هابل جمع آوری شده بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۲ از شفق قطبی روی غول یخی را تجزیه و تحلیل کردند و به آنها اجازه دادند حرکت قطب مغناطیسی آن را ردیابی کنند و مدت زمان چرخش آن را با دقت بیشتری محاسبه کنند.
لوران لامی از رصدخانه پاریس، نویسنده اصلی این مطالعه، این یافتهها را چنین توصیف کرد: "مشاهدات مداوم هابل در رسیدن به این یافتهها بسیار مهم بود. بدون این حجم عظیم داده ها، تشخیص سیگنال دورهای با چنین دقتی غیرممکن بود.
لامی و تیمش پیشنهاد میکنند که از این روش میتوان برای اندازه گیری مدت زمان چرخش هر جسم فضایی دیگری با شفق قطبی و میدان مغناطیسی نیز استفاده کرد.
این یافتهها در مجله Nature Astronomy در ۷ آوریل، همزمان با سی و پنجمین سالگرد پرتاب تلسکوپ هابل منتشر شد.
منبع: ایندیپندنت