به گزارش مجله خبری نگار،آثول فوگارد، نویسنده، نمایشنامهنویس و کارگردان آفریقای جنوبی، که به دلیل مبارزات سیاسی و هنریاش شناخته میشد، در سن ۹۲ سالگی درگذشت. فوگارد که آثار برجستهای، چون نمایشنامه «سیزوئه بانزی مرده است» و رمان «تسوتسی» را خلق کرده بود، یکی از بزرگترین صداهای مخالف در دوران رژیم آپارتاید محسوب میشود.
این نویسنده و کارگردان با بیش از ۳۰ نمایشنامه، از جمله «اظهارات پس از دستگیری تحت قانون فساد اخلاقی» (۱۹۷۲) و «آقای هارولد… و پسران» (۱۹۸۲)، شهرت یافت. این آثار بهویژه به دوران دهه ۱۹۵۰ و تأثیرات شدید قوانین آپارتاید در آفریقای جنوبی پرداختهاند. فوگارد در این زمان تنها بهعنوان منشی در یکی از دادگاههای کشور مشغول به کار بود که در آن سیاهپوستان به دلیل نقض «قوانین گذرنامه» تحت فشار قرار میگرفتند.
تأثیر فرهنگی و سیاسی فوگارد بر تئاتر جهان، بهویژه در مقایسه با نمایشنامههای نوشتهشده توسط واتسلاو هاول در چکاسلواکی تحت سلطه شوروی، قابل توجه بود. هاول که خود زندانی شده بود، پس از آزادی دیگر به تئاتر نپرداخت و به نخستین رئیسجمهور جمهوری چک تبدیل شد.
طبق گزارش گاردین، فوگارد باوجود تأسیس دو کمپانی تئاتری در شهرکهای جداشده سیاهپوستان و ایستادگی شجاعانه در برابر اجرای نمایشهای «فقط برای سفیدپوستان»، هیچگاه به زندان نرفت. این در حالی بود که بهخاطر نپذیرفتن قوانین نژادپرستانه، گذرنامه او مصادره و نمایشهایش گاهی بهطور موقت ممنوع میشد. همچنین کتابهای او سوزانده شد.
نلسون ماندلا، رهبر مخالفان آپارتاید، حضور پررنگی در آثار فوگارد داشت. بهویژه در نمایشنامه «جزیره» (۱۹۷۲) که درباره جزیره روبن و زندانیان سیاسی، از جمله ماندلا، بود که ۲۷ سال از زندگی خود را در آنجا گذراند.
آثار دیگر فوگارد همچنان بخشی از فرهنگ معاصر آفریقای جنوبی به حساب میآید. نمایشنامههایی مانند «جمعه بد»، «نونگوگو»، «زنی با بیست و پنج سنت»، «پیوند خونی»، «سلام و خداحافظ»، «آنها زندهاند»، «بوسمن و لنا»، «درسی از آلوئس»، «دی میتیوس»، «اورستس»، «مهمان»، «جایی در میان خوکها»، «غمها و شادیها»، «لوکوموتیوران» و «شهربازی» از جمله دیگر آثار ماندگار او هستند.