مکانیسم‌های اثر ترکیبات روغن زیتون در پیشگیری از دیابت

به گزارش مجله خبری نگار، از طریق این مطالعه، محققان بر نقش این ترکیبات در بهبود حساسیت به انسولین تمرکز کردند. این مطالعه مسیر‌های ژنتیکی خاصی را که تحت تأثیر ترکیبات روغن زیتون قرار دارند، روشن می‌کند و چشم انداز‌هایی را برای درک چگونگی کمک آنها به بهبود سلامت متابولیک باز می‌کند.

با بیش از ۵۳۷ میلیون بزرگسال مبتلا به دیابت در سراسر جهان، جستجوی راه حل‌های تغذیه‌ای بیش از هر زمان دیگری ضروری است.

اجزای تغذیه‌ای نقش مهمی در پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر مانند دیابت نوع دو و بیماری‌های قلبی عروقی دارند. روغن زیتون، یکی از مواد غذایی اصلی در رژیم غذایی مدیترانه‌ای، مدت هاست که با فواید سلامتی، به ویژه در بهبود حساسیت به انسولین و کاهش التهاب همراه بوده است.

ترکیبات زیست فعال موجود در روغن زیتون مانند اسید‌های چرب تک غیراشباع (MUFA) و پلی فنول‌ها دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی هستند. با این حال، مکانیسم‌های مولکولی پشت این مزایا نامشخص باقی ماند. مطالعات فعلی نشان می‌دهد که این ترکیبات بر مسیر‌های کلیدی مربوط به متابولیسم گلوکز، التهاب و تنظیم چربی تأثیر می‌گذارد.

اسید اولئیک، یک اسید چرب تک غیراشباع، ماده اصلی روغن زیتون است.

مطالعات نشان داده‌اند که رژیم‌های غذایی غنی از این اسید‌ها با افزایش سیگنالینگ گیرنده انسولین و افزایش جذب گلوکز در عضلات اسکلتی، کنترل سطح قند خون را بهبود می‌بخشند. اسید اولئیک همچنین گیرنده‌های PPAR-α را فعال می‌کند که متابولیسم چربی را تنظیم می‌کنند و سمیت لیپو، یکی از عوامل اصلی ایجاد کننده مقاومت به انسولین، را کاهش می‌دهند.

پلی فنول‌ها مانند هیدروکسی تیروزول و اولئوروپئین آنتی اکسیدان‌های قوی هستند که در روغن زیتون فرابکر یافت می‌شوند.

این ترکیبات با تعدیل مسیر‌های التهابی، مانند نوکلئوپروتئین تقویت کننده سلول B فعال کاپا لایت کاپا (NF-κB)، پیشرفت دیابت نوع II را کاهش می‌دهند که تولید سیتوکین‌های التهابی مانند TNF-α و اینترلوکین-۶ و IL-۶ را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، پلی فنول‌ها فاکتور رونویسی Nrf را فعال می‌کنند ۲، پروتئینی که عملکرد‌های مختلفی را انجام می‌دهد، مهمترین آنها این است که تنظیم کننده اصلی دفاع آنتی اکسیدانی است و انعطاف پذیری سلول‌ها را در برابر آسیب اکسیداتیو افزایش می‌دهد.

ترکیبات روغن زیتون با تنظیم پاسخ استرس در شبکه آندوپلاسمی (ER) و بهبود عملکرد میتوکندری، بقای سلول‌های بتا، یکی از ویژگی‌های مهم دیابت نوع II، را بهبود می‌بخشند.

روغن زیتون علاوه بر بهبود حساسیت به انسولین، بر متابولیسم چربی نیز تأثیر می‌گذارد. اسید‌های چرب تک غیراشباع سطح اسید‌های چرب آزاد (FFA) را در خون کاهش می‌دهند که به مقاومت به انسولین کمک می‌کند. این اسید‌ها نیز ترویج اکسیداسیون چربی با فعال کردن گیرنده‌های PPAR-α, کاهش تجمع چربی در بافت‌های غیر چرب.

محققان بر نیاز به مطالعات بالینی بیشتر برای تعیین دوز‌های بهینه روغن زیتون و استراتژی‌های تغذیه شخصی تاکید می‌کنند. آنها همچنین بر اهمیت استاندارد سازی تولید روغن زیتون برای اطمینان از حداکثر فواید سلامتی تأکید می‌کنند.

این مطالعه در مجله Nutrients منتشر شد.