به گزارش مجله خبری نگا/همشهری آنلاین، در سال ۲۰۱۲ میلادی گروهی از دانشمندان پس از انجام آزمایشات و تحقیقات گسترده بر روی ایمنترین صندلیهای هواپیما دریافتند مسافرانی که در قسمت جلویی کابین اصلی این پرنده غول پیکر خواهند نشست بیشتر از دیگران در سوانح هوایی که در جلو هوایپما رخ میدهند دچار آسیب میشوند و یا جان خود را از دست خواهند داد.
آنها با بررسی ساختار و شکل هواپیماهای غول پیکر دریافتند که آناتومی هواپیما به گونهای است که از مسافران و سرنشینان اگر در بخشهای انتهایی و در پست بالهای هواپیما بنشینند احتمال آسیب دیدگی آنها به مراتب کمتر و شانس زنده ماندنشان در سوانح بیش از دیگران خواهد بود، زیرا قسمت جلویی هواپیما و در اصطلاح دماغه آن در بروز حوادث احتمالی بیشترین فشار و آسیب را تحمل میکند.
تحلیلگران برای یافتن ایمنترین محل برای استفرار در هواپیما درسال ۲۰۱۲ یک بوئینک ۷۳۷ را که در بیابانهای مکزیک دچار سانحه شده بود را مورد تحلیل قرار دادند و دریافتند صندلیهای A۷ که نزیدک به دماغه بودند به بیش از ۱۵۰ متر دورتر از محل حادثه پرتاب شدهاند و در نتیجه جنانچه فردی بر روی این صندلیها مستقر شده باشد به طور قطع جانش را از دست داده است.
اما پس از بررسیهای گسترده و تحلیلهای کارشناسی این گروه دریافتند با توجه به اینکه بیشترین سوانح هوایی در قسمت دماغه هواپیما رخ میدهد قسمت انتهایی این پرنده غول پیکر ایمنترین بخش آن خواهد بود و از سویی دیگر به دربهای خروج اضطراری نیز دسترسی آسان ترو سریع تری وجود دارد.
البته ذکر این نکته مهم است که تنها در صورتی قسمت انتهای هواپیما از لحاظ ایمنی به دیگر بخشهای برتری دارد که سانحه هوایی از بخش جلویی و دماغه رخ دهند در غیر این صورت تقریبا میزان آسیب دیدگی سرنشینان در هنگام این حوادث با نحو دیگری یکسان خواهد بود.