به گزارش مجله خبری نگار،جمهوری اسلامی در دفاع مقدس علاوه بر حفظ مرزها و شکست دشمن، یک مسأله تاریخی و ملی-اروندرود- را حل کرد.
در طول دقاع مقدس، تقریبا تمام کشورهای موثر دنیا به استثنای لیبی، سوریه و یمن جنوبی حامی صدام بودند. در عین برتری عنصر دین در انقلاب اسلامی، نظام برخاسته از آن تنها حکومتی بود که توانست یک مساله و چالش ملی و تاریخی ایران را حل کند؛ حل مساله اروندرود برای همیشه، از پیامدهای انقلاب اسلامی و دفاعمقدس بود. مساله اروندرود به سالها پیش از قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر بازمیگردد. سال ۱۹۵۸ ژنرال عبدالکریم قاسم در عراق روی کار آمد و مدعی اروندرود شد. به طور خلاصه، از سال ۱۳۴۸ در دوران پهلوی دوم، ۱۰۴ درگیری مرزی میان عراق و ایران بر سر مناقشه مذکور درگرفته بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از همان اسفند ۱۳۵۷ و ۱۳ فروردین ۱۳۵۸، عراق تعرضاتی نسبت به مواضع ایران صورت داد. قابل اشاره است که عراق حتی نسبت به جزایر سهگانه و خرمشهر (با محمره خواندن آن) اظهارات تحریکآمیزی در دوران پهلوی داشت. این انقلاب اسلامی و دفاعمقدس بود که توانست این مساله ملی و مرزی را برای همیشه حل کند.
کار، کار اسلام انقلابی و رهبری امام راحل و همراهی مردم و رزمندگان اسلام بود و تنها از آنها این کار برمیآمد؛ بنابراین با عنایت به دعوت رهبر انقلاب برای پرهیز از تقلیل دفاعمقدس به دفاع از وطن، باید التفات داشت که دین مهمترین عامل قوام امر ملی و دفاع از وطن بوده است.
به زبان عینیتر، هیچ ملیگرا و وطنپرست سکولاری به اندازه شهدای دفاعمقدس برای ایران هزینه نداده است. همچنین به تعبیر زیبای امام راحل، «چریکهای فدائی خلق» هرگز برای خلق فدا نشدند.