یک روز متفاوت در جمکران

به گزارش مجله خبری نگار، «در خانه خود خوابیده بودم که ناگهان جماعتی از مردم به در خانه من آمدند. مرا از خواب بیدار کردند و گفتند برخیز و خواسته امام‌زمانت (عج) را اجابت کن که تو را می‌خواند. آنها مرا به محلی که اکنون مسجد (جمکران) است، آوردند. سه‌شنبه ۱۷ ماه رمضان سال ۳۹۳ هجری قمری…» اینها را شیخ فاضل حسن بن حسن قمی می‌گوید.

بعد از اینکه امام‌زمان (عج) دستور ساخت مسجد را دادند، فرمودند: «به مردم بگو به این مکان رغبت کنند و آن را عزیز دارند و چهار رکعت نماز در آن گذارند. هر که دو رکعت نماز تهیت مسجد را در جمکران بخواند مانند آن است که دو رکعت نماز در کعبه خوانده باشد.»

روز قیامت‌هر‌امامی با‌امتش محشور‌می‌شود

به بهانه ۹ ربیع از دکتر زهرا سادات مؤمنی، استاد حوزه و دانشگاه می‌خواهیم از مسجد جمکران برایمان بگوید: «مسجد جمکران تحت نظارت و عنایت مستقیم امام‌زمان (عج) است. قطعاً در روز‌های خاص که متعلق به حضرت است. روز نهم ربیع‌الاول زمانی است که وجود مقدس امام عصر به امامت رسیدند. برای ما که در زمان غیبت حضرت هستیم، یک روز فوق‌العاده مهم است. باید در این روز توجه خاص بکنیم. توجه خاص فقط این نیست که جشن بگیریم و لباس و ظاهرمان را تغییر بدهیم. باید در رفتار و کردارمان نشان دهیم نسبت به این شخصی که در امروز به امامت رسیدند، حساسیت فوق‌العاده بیشتری نسبت به بقیه ائمه داریم. چون من در امت این امام هستم. روز قیامت روزی است که هر امامی با امتش محشور می‌شود. ما جزو امت این امام هستیم. درست است ۱۲ امامی هستیم ولی تمام امور ما به دست این بزرگوار است. یعنی خدای متعال همه زندگی ما را از حضرت سؤال می‌کند. همه حق و حقوقی که امام برگردن ما دارند را از ما سؤال می‌کند. می‌گوید: آیا تو حق امامت را ادا کردی؟»

امام‌زمان (عج) چه‌حقی برگردن‌ما دارد؟‌

می‌خواهیم بدانیم امام‌زمان چه حقوقی گردن امت دارد. به کتاب مکیال‌المکارم مراجعه می‌کنیم. این کتاب به توصیه خود امام‌زمان توسط سید محمدتقی موسوی اصفهانی نوشته شده است و در آن بیش از ۸۰ مورد از حقوق امام‌زمان که بر گردن امت دارد را بیان شده است. از جمله: رعایت ادب نسبت به یاد امام، ترویج محبت او در میان مردم، انتظار فرج، اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار، ذکر مناقب و فضایل آن حضرت، اندوهگین بودن مؤمن از فراق آن حضرت، قیام، هنگام یاد شدن نام یا القاب آن حضرت، دعا در زمان غیبت آن حضرت، شناختن علامت‌های ظهور آن حضرت.

خرج امام‌زمانمان بشویم

یکی از حقوقی که امام‌زمان به گردن امت دارد، حق پدر بر فرزند است. مؤمنی در ارتباط با حق پدری امام‌زمان می‌گوید: «چون همه ما در امت این امام هستیم، پس امام به‌عنوان پدر همه مجموعه هستند. پدر به خانواده‌اش توجه دارد و اگر مثلاً ببینید خواهر و برادری با هم نمی‌سازند، ناراحت می‌شود. می‌گوید شما باید خواهر و برادری بلد باشید. باید بدانید چطور با هم مدارا کنید. امام هم از ناراحتی امتش ناراحت می‌شود. توقع دارد که با هم مدارا کنیم. باید خودمان را خرج رشد همدیگر بکنیم. ما چه بخواهیم چه نخواهیم به‌مرورزمان خرج می‌شویم. پس بهتر است گفتارمان، کلاممان، توانمان خرج یک چیز بااهمیت شود. خرج رضایت امام‌زمانمان.»

چه‌کنیم که به چشم اماممان بیاییم؟

یکی از راه‌هایی که توان و وقتمان را خرج امام‌زمان کنیم، این است که علاوه بر خودمان، دیگران را هم برای ظهور آماده کنیم. در مسجد جمکران روز‌های مختلف حلقه‌های معرفت تشکیل می‌شود. در جلسات برای مردم از معارف اهل‌بیت (ع) می‌گویند. مؤمنی هم‌عصر‌های جمعه که متعلق به حضرت ولی‌عصر است، در حلقه معرفت از نهج‌البلاغه و تفسیر قرآن برای مردم صحبت می‌کند.

خادم‌ها مردم را به جلسه دعوت می‌کنند. وقتی دور هم جمع می‌شوند مؤمنی همیشه صحبتش را با امام‌زمان شروع می‌کند که چه کار کنیم که دعای مشترکمان که برای ظهور امام‌زمان است، مستجاب شود؟

چه‌کار‌هایی بکنیم تا به چشم اماممان بیاییم؟ در ادامه صحبتش از نهج‌البلاغه می‌گوید که شاه کلید حل همه مشکلات عصر ما است. مؤمنی در مورد نهج‌البلاغه می‌گوید: «حضرت امیرالمؤمنین برای هر گرفتاری و مشکلی در نهج‌البلاغه راه‌حل دارد. اگر روزی ۱۰ دقیقه نهج‌البلاغه بخوانید، در طول چهار ماه نهج‌البلاغه را به‌صورت کامل مطالعه می‌کنید. با هر سطح سوادی مطالب نهج‌البلاغه را می‌شود درک کرد.»

وقتی از معارف نهج‌البلاغه می‌گوید، خانم‌ها سر ذوق می‌آیند. بعضی‌هایشان ناآشنا هستند. صحبت‌های حضرت امیرالمؤمنین را که می‌شنوند، با اشتیاق می‌خواهند بیشتر بدانند.

خدا می‌داند دل امام‌زمان چقدر از دیدن مهمانانش در این مسجد شاد می‌شود. 

اینها مردمی هستند که نسبت به امت همه امام‌ها برتری دارند. چرا که ندیده عاشق امام‌زمانشان شده‌اند. حضرت محمد (ص) برادر خطابشان کرده و در توصیفشان فرمودند: «برادران من قومی هستند [که]در آخرالزمان [خواهند آمد]. آنها به من ایمان می‌آورند، درحالی‌که مرا ندیده‌اند.»