به گزارش مجله خبری نگار،صفحه اینستاگرامی فیلم تو در نقد این فیلم نوشته است: سعید سهیلی خوب میداند که دارد چه میکند! همه چیز هم از میانه دهه هشتاد و زمانی آغاز شد که فیلم پیچیده و متفاوت «چهارانگشتی» به کارگردانی او روانه پرده سینماها شد، اما به دلیل معادلات حاکم بر گیشه سینماها، شکستی سنگین را به او تحمیل کرد. او باید خیلی زود ضرر و زیان مالیاش را جبران میکرد و در عین حال نمیتوانست نسبت به موقعیت خود در جریان اصلی فیلمسازی بیتفاوت باشد. این بود که در اقدامی کنایهآمیز بعد از «چهارانگشتی»، فیلم «چارچنگولی» را ساخت و اتفاقا با همان تبدیل به یکی از فاتحان گیشه شد.
«پول و پارتی» یک قله در این مسیر محسوب میشود. شاید زمانی گروه بهصورت چراغخاموش سراغ فرمولهای فیلمسازی در سینمای هند میرفت تا به فروش بیشتر برسد، اما به جرأت میتوان گفت هیچ فیلمسازی در دهههای اخیر، با این صراحت «فیلم هندی» نساخته است!
سهیلی در طراحی داستان «پول و پارتی» از کلیشههایی همچون خانوادههای فقیر و رویای ثروث بهرهبرداری کامل کرده و بعدتر چاشنی عشق ناگهانی، اما بهشدت افلاطونی را هم به آن افزوده و سرانجام در کارگردانی با اکستریم کلوزآپ از چشمان کاراکترها و حرکتهای اغراقشده دوربین برای بازنمایی واکنش احساسی شخصیتها، یکبهیک قواعد فیلمسازی به سبک هندی را در فهرست خود، تیک زده است!
او حتی از بازی با آتش برای اثبات عشق و مجلس رقص هم دریغ نکرده است. البته خب باید او را درک کرد که برای رقص دونفره به ترکیب داریوش فرهنگ و ساعد سهیلی بسنده کرده و پای نیوشا ضیغمی را به میان نکشیده. حالا غذا حاضر است؛ بفرمایید فیلم هندی! طبیعتا دنبال منطق داستانی که نیستند؟