به گزارش مجله خبری نگار،کودک شما اولین قدم هایش را بین ۱۰ تا ۱۶ ماهگی برمی دارد و پاهای کوچکش بین یک تا ۳ شماره در سال بزرگ میشود. پاهای کوچک کودک شما بسیار حساس هستند و ساختمان پیچیدهی پا ـ شامل لیگامان و استخوانها ـ مدام در حال تغییر است. یک کفش خوب باید محافظ پا باشد و آسایشش را تأمین کند.
کفشهای مختلف کودک شامل: کفش قبل از راه رفتن، کفش قدمهای اولیه و کفش راه رفتن میشود.
چون سیستم عصبی کودک هنوز کامل نیست، اگر پاهایش بر اثر کفش نامتناسب در فشار باشد و درد بگیرد نه درد را مانند بزرگسالان احساس میکند و نه میتواند بگوید که پاهای کوچکش در فشار است و اگر کفش بزرگتر از پا باشد پا به طرف جلو کفش رفته قسمت عقب پا (پاشنه پا) محافظت نمیشود.
۵ ماه اول عمر، کودک شما یا روی شکم خوابیده و یا روی پشت و دنیا را با چشمها و حرکات دست و پا کشف میکند بنابراین پاهای کوچک او باید از سرما و ضرباتی که بر اثر حرکت پا در تخت خواب و یا کالسکه محافظت بشود. این کفشها باید شرایط زیر را داشته باشند:
۱ ـ چرم بسیار نرم که پا بتواند با هوای آزاد در تماس باشد
۲ ـ زیر کفش نرم باشد که حرکات پا را محدود نکند.
۳ ـ محلی برای بزرگ شدن پا داشته باشد (کمی بزرگتر از پا باشد) که اجازه بدهد پا و انگشتانش بزرگ بشوند.
۴ ـ باید محل عبور بند کفشها دهانه کفش و جلوی کفش تا نزدیکی پا باز بشود که والدین بتوانند پا را به راحتی در کفش قرار بدهند.
وقت مشخصی که کودک بتواند به تنهایی قدمهای اولیه را بردارد وجود ندارد و معمولاً بین ۱۰ تا ۱۶ ماهگی کودک راه میافتد.
وقتی ۴ دست و پا راه میرود پاهایش به طرف پائین خم شده و فشار زیادی روی آنها وارد میشود، خودش یاد میگیرد که بایستد و نباید به او یاد داد که زودتر از موقع بایستد وقتی آماده بود خودش میایستد و حالا پاهایش تمام وزن بدن او را تحمل میکند.
کفش او باید طوری ساخته شود که از تمام حرکات پاهای او محافظت کند و به او اعتماد به نفس لازم را بدهد که قدمهای اولیه را بردارد و باید دارای شرایط زیر باشد:
۱ ـ قسمت جلو و بالای انگشتان پا باید تقویت شده باشد (سفت باشد) تا از ضرباتی که هنگام لیز خوردن و یا افتادن پیش میآید، جلوگیری کند.
۲ ـ بالای پاشنه پا و دور تاندون آشیل باید نرم باشد و خیلی صاف نباشد.
۳ ـ کف کفش باید طوری باشد که از پاشنه پا و انگشتان به خوبی محافظت کرده و در عین حال نرم باشد و لیز نخورد.
۴ ـ دهانه کفش زیاد باز باشد تا پا به راحتی داخل کفش برود و انگشتان به راحتی در آن جای بگیرد.
۵ ـ دور مچ پای کفش برای راحتی مچ پای کودک، بالشک نرم داشته باشد.
۶ ـ معمولاً کفش باید چرمی باشد و خیلی نرم نباشد و سخت هم نباشد.
هنگامی که کودک شما راه میرود رشد پاها هنوز کامل نیست، استخوانها و لیگامانها هنوز نرم هستند، قوس پا و محلهایی که فشار به آنها وارد میشود در مراحل اولیه هستند و باید از کفش کاملاً آزاد باشند که به راحتی و سلامتی رشد کنند. در کودکان هم سن، پهنی و درازی پاها یکسان نیست، پس کفشی بخرید که مطابق پای کودک باشد نه سن او و بتواند راحت و محکم باشد. چنین کفشی دارای شرایط زیر میباشد:
۱ـ فضایی به اندازه یک سانتی متر بالای انگشتان پا داشته باشد. کودک باید قادر باشد که انگشتانش را در کفش حرکت بدهد پس اگر انگشتان او به چرم کفش رسید باید کفش نو برایش خرید.
۲ ـ کف کفش نرم باشد و لیز نخورد و پنجه پهن داشته باشد.
۳ ـ از چرم نرم و جنس خوب درست شده باشد.
۴ ـ دارای پهنای کافی و شکلی داشته باشد که آناتومی پا را حفظ کند.
اگر کفشها بزرگتر از پا باشد کودک مجبور است راه رفتنش را عوض کند تا با کفشش جور در بیاید و امکان افتادن در هنگام دویدن زیاد میشود که تولید صدمات دیگری میکند.
کاملاً طبیعی است که کودک پا برهنه راه برود ولی در محلی که امکان زخمی شدن پاهایش نباشد.
حالا که کودک به راحتی راه میرود و پر از انرژی است و میدود و میپرد میتواند از کفشهای ورزشی استفاده کند. هر کفشی خودش را به پاهای صاحبش عادت میدهد و فرم میگیرد بنابراین کفش یک کودک را به کودک دیگری نباید داد و برای کودکان از کفشی که قبلاً استفاده شده استفاده نکنید.
برای این که پاها به طور طبیعی رشد کنند کفشها احتیاج به بالشتک نرم در محل قوس پا را ندارند نه برای کفش قدمهای اولیه و نه برای کفش راه رفتن
اگر احساس میکنید که شکل پای کودک شما و یا راه رفتن او طبیعی نیست با پزشک و یا متخصص ساختن کفی مشورت کنید.
همه کفشهای بالا باید نیم پوتین باشند یعنی تا مچ پا را بپوشانند.
منبع:اینفو