کد مطلب: ۶۳۵۴۴۳
۱۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۰:۰۵

شوک، سکوت، حزن و اندوه! روزی که ملت پشتوانه‌اش را از دست داد

رحلت امام داغ سنگینی بود که وجود همه مردم را در بر گرفت، فرهنگیان، اما مسوولیت سنگینی داشتند که باز هم آرام کردن دانش‌آموزانی بود که روزگاری مهر امام را در وجود شان زنده کرده بودند.

به گزارش مجله خبری نگار، فرهنگیان یکی از بازو‌های امام در پیروزی انقلاب بودند و افکار و اندیشه‌های نهضت را در وجود دانش آموزان ریخته و آنها را نسبت به اطراف شان آگاه می‌کردند.

رحلت امام داغ سنگینی بود که وجود همه مردم را در بر گرفت، فرهنگیان، اما مسوولیت سنگینی داشتند که باز هم آرام کردن دانش‌آموزانی بود که روزگاری مهر امام را در وجود شان زنده کرده بودند.

با یکی از فرهنگیان با سابقه شهرستان بافت هم کلام شدیم تا آن روز تلخ را برایمان بازخوانی کند.

قاسم حسنی اظهار داشت: زمان رحلت امام خمینی مسئول مدرسه آیت الله کاشانی بافت بودم زنگ زدم به یکی از دوستان که از سلامتی حضرت امام چه خبر است گفت که دانشجو‌های بسیج دانشجویی حال برگزاری دعا است. احتمال رحلت حضرت امام زیاد است قبل از اینکه از صدا و سیما رحلت اعلام بشه خبر رحلت شنیدم

وی گفت: زمان رحلت امام فضای معناداری حاکم بر جامعه بود و سکوت خاصی حاکم بر جامعه بود و به جامعه شوک وارد شده بود 

قاسم حسنی عنوان کرد: مردم سختی‌های زیادی در آن زمان از جمله کودتای نوژه و جنگ تحمیلی را دیده بودند و بعد از خدا مردم نگاهشون به حضرت امام بود 

وی گفت: مردم احساس می‌کرد پشتوانه عظیمی رو از دست دادن، حزن و اندوه در چهره مردم هویدا بود 

حسنی گفت: من در جلسه‌ای که مسئولین شهرستان شرکت داشتن بودم و رئیس آموزش و پرورش جوانی بود اهل رفسنجان به نام آقای لطفی ایشون ضمن اینکه اشکم می‌ریخت، پیشنهاد داد که شام در بافت داده شود که با وجود مشکلات و کمبود‌ها شام در بافت داده شد

وی گفت: تمام مدارس، تمام ادارات، تمام هیئت عزاداری و تمام مردم سیاه پوست بودن و پارچه مشکی تو سطح شهر کمبود شد بود، مردم احساس می‌کردن پشتون عظیمی رو از دست دادن و خوشبختانه عصر همان روز خبرگان جلسه تشکیل دادند و مقام معظم رهبری به عنوان رهبر تعیین کردند، یک آرامش بر جامعه حاکم شد و قوت قلبی برای مردم ایجاد شد 

قاسم حسنی خاطر نشان کرد: مردم برای سلامتی حضرت امام خمینی دعای کمیل، توسل و ندبه برگزار می‌کردند

وی گفت: من حضرت امام از نزدیک ندیده بودم، اما خیلی دوست داشتم حضرت امام بینم و از دوستانی که حضرت امام از نزدیک دیدن می‌پرسیدم که حضرت امام چگونه حالتی؟ می‌گفتن که بسیار خوش صلابت، پر انرژی، در عین حال ساده و یک اسطوره‌ای هست و حضرت امام یک انسان کامل بود

وی گفت: توکل حضرت امام به خدا بود، عملیات‌های بزرگی که خرمشهر آزاد شد امام گفتند که خرمشهر را خدا آزاد کرد و انشا الله که توکل تمام مردم ایران به خداوند باشه و پشتیبان ولایت باشند تا به مملکت شما آسیبی نرسد.

برچسب ها: امام خمینی کرمان
ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر