به گزارش مجله خبری نگار،کودکان فرانسوی به خوش رفتار بودن مشهورند. آنها به ندرت کج خلقی و جیغ و داد میکنند، بد غذا نیستند و به همسایهها مؤدبانه سلام میکنند.
اما آن راز سرّی چیست که والدین فرانسوی با آن چنین فرزندانی تربیت میکنند؟
در فرانسه تازه مادرها بعد از ۱۰ هفته مرخصی زایمان به سر کار بازمی گردند. اگر مدت بیشتری در خانه بمانند، ممکن است هزینهی بیشتری متحمل شود. بر اساس قوانین فرانسه، مادران میتوانند بیشتر از ۱۰ هفته مرخصی زایمان داشته باشند و کماکان شغل خود را هم داشته باشند. با این حال، دراینصورت مرخصی بعد از ۱۰ هفته بدون حقوق خواهد بود. بعد از دوران مرخصی زایمان، کودک به یک مهدکودک سپرده میشود. کودکانا فرانسوی از سن کم با افراد جدید آشنا میشوند، امری که به آنها کمک میکند بعدها در زندگی سریعتر سازگار شوند و استقلال بیشتری داشته باشند.
والدین فرانسوی به کودک خود یاد میدهند که در تخت خودش و حتی در اتاق خوابی جداگانه بخوابد. اگر کودک در نیمههای شب از خواب بیدار شود و شروع به گریه کردن کند، پدر و مادر معمولاً چند لحظهای صبر میکنند تا مطمئن شوند که واقعاً نیازی به حضور آنها در کنار کودک شان هست یا نه. با این شیوه، کودک رفته رفته به تنها خوابیدن عادت میکند.
والدین فرانسوی به کودک خود تا جایی که کودک توان مدیریت داشته باشد به او آزادی عمل میدهند. به ندرت میتوانید پدر و مادری را ببینید که در زمین بازی مشغول بازی کردن با کودک خود است. والدین در دعواهای میان کودکان مداخله نمیکنند و اجازه میدهند که آنها خودشان این موقعیت را رفع و رجوع کنند. پدر و مادرهای فرانسوی میان شیطنتهای معصومانه و بدرفتاری واقعی تمایز قائل میشوند. تنها بدرفتاری است که با تنبیه مواجه میشود تا کودک بتواند فرق آنها را متوجه شود.
پدربزرگها و مادربزرگها در تربیت نوهها نقش حمایتی دارند. دورهمیهای خانوادگی معمولاً در تعطیلات آخر هفته یا تعطیلات مناسبتی برگزار میشود. پدربزرگها و مادربزرگهای فرانسوی را بیشتر مشغول نوشیدن قهوه در کافه میتوان دید تا درگیر مراقبت مداوم از نوههای خود.
غذا یکی از بخشهای اساسی زندگی فرانسویها است و وقت ناهار در این کشور میتواند ۲ ساعت به طول انجامد. فرانسویها قویاً معتقدند که اعضای خانواده باید دست کم یک وعده در روز را در کنار هم بخورند. والدین و کودکان از یک غذای یکسان میخورند، چون در فرانسه چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود ندارد. پدر و مادرها کودک خود را مجبور به خوردن چیزی که دوست ندارد نمیکنند، اما به آنها اصرار میکنند که غذا را دست کم بچشند و امتحان کنند.
خوش رفتار بودن از اهمیت زیادی برخوردار است و کودکان فرانسوی این را خوب میدانند. آنها به مهمانها و همسایه سلام میکنند، در صف بی قراری نمیکنند و در اتوبوس صندلی خود را به سالمندان میدهند. آنها از سن کم این ۴ جملهی مؤدبانه را یاد میگیرند: ممنونم، روز بخیر، خواهش میکنم و خداحافظ.
منبع:روزیاتو