محاصره در آب؛ شرایطی بحرانی جنوب سیستان و بلوچستان

به گزارش مجله خبری نگار/همشهری: باران از یکشنبه (۶ اسفند) شروع شد. خیال بند آمدن هم نداشت. همان یک شبانه‌روز که مثل نی باران بارید برای اهالی جنوب سیستان و بلوچستان کافی بود تا هم خوشحالی از پر شدن سد‌ها و بارش نعمت الهی را بچشند و هم نگرانی از وقوع سیل را تجربه کنند. طغیان رودخانه‌های فصلی و سرریزشدن سیل، اما خیلی زودتر از هشدار‌های قرمز و نارنجی هواشناسی، به وقوع پیوست و با گذشت ۷ روز هنوز راه دسترسی برخی از روستا‌ها باز نشده است. به‌گفته مجید محبی، مدیر بحران سیستان و بلوچستان، سیل راه ارتباطی ۲۲ مسیر اصلی، فرعی و روستایی در جنوب استان را بسته است. بیشترین آسیب از این سیل نصیب روستا‌های قصرقند، چابهار و دشتیاری شده است.

چشم‌انتظار امدادرسانی

«آب لوله‌کشی هم گل‌آلود است.» این را رفیق درنج، یکی از اهالی روستای تلنگ شهرستان قصرقند به همشهری می‌گوید و ادامه می‌دهد: «دسترسی روستا به شهر از راه زمینی مسدود است. در روستا هم وضعیت آب نامطلوب و برق هم گاهی قطع می‌شود. جاده‌ها زیر آب رفته است. روز گذشته یکی از اهالی از تراکتور افتاد و حال خوشی ندارد. فعلا که کسی سراغی از ما نگرفته است.» او می‌گوید: خاصیت خاک اینجا طوری است که آب در آن فرو نمی‌رود. 

آنتن نداریم

گوشی همراه بسیاری از روستاییان خاموش است. بسیاری هم در دسترس نیستند. انگار اهالی هم مثل روستا‌ها از دسترس خارج شدند. احسان قادری، از اهالی چابهار و یکی از امدادگران هلال احمر است. او به همشهری می‌گوید: «برق روستا قطع و وصل می‌شود. وضعیت دسترسی به شبکه همراه اول و ایرانسل خوب است، اما در این شرایط هیچ دسترسی به اینترنت نیست.» امدادگران فقط با قایق می‌توانند به روستا بروند. قادری ادامه می‌دهد: «تاکنون تعدادی از بیماران قلبی و زنان باردار را برای رسیدگی به وضعیت سلامت‌شان به پایگاه اورژانس رساندیم. هنوز خبری از بالگرد نیست. تا روز جمعه هزار قرص نان و روز جمعه هم ۴۷۰۰ قرص نان و اقلام خوراکی به روستا‌ها رساندیم.»

مهمان خانه اقوام

تا چشم کار می‌کند زمین را آب گرفته و وارد خانه‌های دشتیاری شده است؛ انگار دشتی پر از آب است که خیال فروکش‌کردن ندارد. ابوذر سیاهویی، از اهالی دشتیاری است که به همشهری می‌گوید: «حدود ۲۰ خانواده که خانه‌هایشان دچار آب‌گرفتگی شده بود، از روستا به خانه دوست یا آشنایی در چابهار رفتند. ساکنان خانه‌هایی که در ارتفاع بود و آب وارد خانه نشده بود، همچنان در خانه هستند و منتظر بازشدن راه.» سیاهویی می‌گوید تعدادی از رانندگان کامیون هم در مرز ریمدان مانده‌اند و به‌دلیل بسته‌شدن راه نمی‌توانند به دشتیاری بیایند. منصور کریم‌دادی، یکی دیگر از اهالی دشتیاری به همشهری می‌گوید که تا همین جای کار هم تجربه سیل سال‌های گذشته به‌خصوص سال ۱۳۹۸ به‌کار آمده و به روستا‌ها امدادرسانی می‌شود: «اگر بالگرد بود، زودتر و بهتر به داد روستاییان رسیدگی می‌شد.»