به گزارش مجله خبری نگار،روزنامه زمان یسرائیل در گزارشی از شرایطی که درگیری با حزب الله در شمال فلسطین اشغالی برای رژیم صهیونیستی به همراه آورده نوشت: گرگ به جای مردم، توپخانه به جای مراکز گردشگری، پستهای ایست و بازرسی به جای تاکستان ها، این حاصل یک گشتی غم انگیز در شمال (فلسطین اشغالی) است.
در مقدمه این گزارش همچنین به نقل از شهردار شهرک المطله هم آمده است: مردم در اینجا احساس میکنند که هیچ افق امیدوار کنندهای پیش روی آنها نیست، اشتباه نکنید ما در مقابل یک فاجعه به تمام معنی قرار داریم، سربازان هم در باتلاقی در نزدیکی دیوار مرزی گرفتار شدهاند، فقط مشغول مهار هستیم، اما دست آخر شاهد انفجار شرایط خواهید بود.
"اونیر هوشتاین" تهیه کننده این گزارش در مورد مشاهدات خود از حضور در شهرکهای شمالی فلسطین اشغالی آورده است: امروز کریات شمونه خالی از سکنه غمگینتر از هر زمان دیگری است، در ورودی این شهر فقط یک خودرو پشت چراغ قرمز ایستاده بود، این در حالی است که میبایست ما در اوج ترافیک صبحگامی میبودیم.
آگهیهای موجود بر روی در و دیوارهای شهر هم متعلق به ماههای گذشته است، یکی از آنها شما را به خرید کیک عسلی به مناسبت سال نوی یهودی ترغیب میکند که چند ماه از آن میگذرد و آگهی دیگری یکی از نامزدهای انتخابات شورای شهر را به تصویر کشیده که به شما میگوید به شهر قوی بله بگویید.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است، در یکی از شهرکهای اصبع الجلیل که پیش از این ۲۳ هزار نفر جمعیت داشت، امروز فقط ۲ هزار نفر زندگی میکنند، به کسانی که به دنبال چهره و نماد پیروزی میگردند، میگویم بروند جای دیگری به دنبال آن باشند، فقط در خانههایی که نظامیان در آن سکونت گزیدهاند میتوان نشانههایی از حیات و حرکت دید، نظامیان یکی پس از دیگری به این خانهها یا مهمان سراها میآیند، کلید یکی از اتاقها را دریافت و حولهای هم برای استحمام میگیرند، تا بعد از یک روز نگهبانی در یکی از شهرکها کمی استراحت کنند.
آرین آسادو که محل اقامتش هماکنون به مرکزی برای اقامت نظامیان در منطقه شمالی تبدیل شده است، میگوید، من یک آرژانتینی تبار هستم که در شهرک شالومی زندگی میکنم، مدتهاست که خانه ام واقع در غرب منطقه جنگی به حال خود رها شده است.
او در مورد نگاهش به آینده میگوید، فکر نمیکنم این روند بدون درگیری شدید به پایان برسد، دیروز تمامی جادهها را بستند، ورودیهای تمامی شهرکها را هم مسدود کردند، میخواهی چه حالی داشته باشم، رعب و وحشت و باز هم وحشت، روز شنبه انفجاری رخ داد، من فکر کردم زلزله آمده است، همه ساختمان به لرزه در آمد.
وی در مورد شرایط اسکان صهیونیستهای فراری از شهرکهای مرزی با جنوب لبنان هم به زمان یسرائیل گفت: از ابتدای جنگ ما را به طبریا منتقل کردند، اما همسرم نمیتواند آنجا دوم بیاورد، در آنجا ما روی یکدیگر افتاده ایم، بعضی از خانوادهها در اتاقهایی با مساحت یک متر در یک متر زندگی میکنند، با نشستن در این اتاقها هم به ما حالت خفگی دست میدهد.
ما فعلا چند روزی در اینجا هستیم و باز هم به آنجا باز خواهیم گشت.
نویسنده این گزارش در بخش دیگری از آن آورده است: هیچ کس نمیداند که این امر چه زمانی به پایان خواهد رسید، ساکنان المطله به طور مثال اجازه ورود دسته جمعی را به شهرک خود را ندارند، آنها باید تک تک و همانند دزدها شبانه به اینجا بیایند تا بعضی از وسایل خود را ببرند، آنها اجازه روشن کردن چراغ را هم ندارند، زیرا حزب الله به طور کامل به این منطقه اشراف دارد.
دیوید ازولای رئیس شورای شهر ماتولا هم به زمان یسرائیل گفت: هر چه در اینجا میشنویم فقط یاس و ناراحتی و بی اعتمادی ساکنان است، تقریبا تمامی سکنه این شهرک از آن رفته اند، هماکنون فقط حدود ۶۰ نفر در آن حضور دارند، که شامل نیروهای امدادی هم میشود، تمامی مردم امروز احساس میکنند که دیگر آینده در اینجا ندارند.
وی میافزاید: همه میگویند نمیدانند چه خواهد شد، اشتباه نکنید ما با یک فاجعه مواجه هستیم، این یک فاجعه است که حتی مسئولین اسرائیلی هم نمیتوانند به شکل تقریبی هم به ما بگویند که ما چه زمانی میتوانیم بازگردیم.