«بوکس» پاشنه آشیل میزبان، «کشتی» چشم و چراغ ایران

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان:  ۱۱ روز رقابت و کسب ۳۶ مدال با چاشنی تاریخ‌سازی در رشته‌هایی، چون دوچرخه‌سواری، تنیس‌روی‌میز، ژیمناستیک و البته درخشش تک رشته‌هایی، چون کوراش در هانگژو، کاروان ایران را فعلا در رتبه یازدهم نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی قرار داده. ۱۱ روز و رتبه یازدهمی ایران درحالی با هم متقارن شده که ورزشکاران کشورمان طی این مدت موفق به کسب ۶ طلا، ۱۴ نقره و ۱۶ برنز شده‌اند و این رتبه تا رسیدن به رکورد ششمی پازدهمین دوره بازی‌های آسیایی که در جاکارتا برگزار شد (۲۰ مدال طلا، ۲۰ نقره و ۲۲ برنز و در مجموع با ۶۲ مدال)، هم اکنون ۵ پله صعودی فاصله دارد.

همین مسئله هم باعث شده تا چشم امید کاروان به معجزه دستان پرقدرت کشتی‌گیران و وزنه‌برداران کشورمان دوخته شود. دو رشته مدال‌آوری که همواره چشم و چراغ ورزش ایران در آوردگاه‌های مهم آسیایی و جهانی بوده‌است. از یک طرف آزاد و فرنگی‌کاران ایران که بعد از مسابقات سهمگین جهانی بلافاصله در کم‌تر از ۲۰ روز راهی هانگژو شده‌اند تا در ۱۲ وزن (۶ وزن آزاد و ۶ وزن فرنگی) این بار با رقبای آسیایی سرشاخ شوند، مسئولیت سنگینی برای کم کردن فاصله ۵ پله‌ای ایران برای تکرار رتبه ششمی دارند و از طرف دیگر پولادمردان کشورمان که بعد از پشت سرگذاشتن مسابقات جهانی عربستان پایشان به خاک چین رسیده، شرایط مشابه کشتی‌گیران قرار دارند و همین مسئله هم معادلات را برای درست درآمدن پیش‌بینی‌ها از مدال‌آوری این دو رشته پرطرفدار در کشورمان پیچیده کرده.

علاوه بر این که در ترکیب تیم‌های کشتی آزاد و فرنگی، نامدارانی همچون کامران قاسم‌پور قهرمان جهان در وزن ۹۲ کیلوگرم و برادران گرایی حضور ندارند، اما نخبگان این رشته مدعیان اول کسب نشان طلا در هانگژو به شمار می‌روند. کارشناسان کشتی بر این باورند که گوش‌شکسته‌ها می‌توانند در بدترین شرایط با هنر نفراتی مانند حسن یزدانی، امیرحسین زارع، امین میرزازاده و محمدهادی ساروی چهار نشان زرین این دوره از رقابت‌ها را کسب کنند و اگر این اتفاق رخ دهد، کشتی به تنهایی می‌تواند تکان اساسی به رتبه یازدهمی کشورمان در جدول مدالی بازی‌ها ایجاد کند. در این بین، اما اصلا نباید از سرعت برق‌آسای میزبان در درو کردن مدال‌های زرین غافل ماند.

چین تاکنون ۱۵۵ طلای ناب از دریاچه غربی صید کرده و در کنار ۸۲ نقره و ۴۳ برنزی که تاکنون در کارنامه‌اش ثبت کرده با مجموع ۲۸۰ مدال، با قدرت در رتبه اول جدول ایستاده. جایگاهی که بعید است رقیبی بتواند برایش خطری ایجاد کند. چراکه ژاپن و کره به‌عنوان رقبای اصلی مردان سرزمین اژد‌ها فاصله طلایی عجیب و غریبی با میزبان بازی‌ها دارند. ژاپن هم اکنون با ۳۳ طلا، ۴۵ نقره و ۴۹ برنز و مجموع ۱۲۷ مدال در رتبه دوم جدول قرار دارد و کره با ۳۱ طلا، ۴۲ نقه و ۶۳ برنز (مجموع ۱۳۶ مدال) فعلا صاحب رتبه سومی است.

با توجه به رقابت هند، ازبکستان و چین تایپه و شاید هم تایلند که با ۱۳ - ۱۰ مدال طلا در رده‌های چهارم تا هفتم ایستاده‌اند؛ بنابراین رقابت ژاپن و کره برای تغییر جایگاه در رده‌های دوم و سوم خواهد بود و رتبه چهارم تا هفتم هم بین این ۴ کشور جابه‌جا خواهد شد. به این ترتیب اگر پیش‌بینی کارشناسان کشتی ایران درست از آب دربیاید و کشتی، صرفه‌نظر از نتیجه‌ای که وزنه‌برداران خواهند گرفت، بتواند ۴ طلا دیگر به جمع ۵ طلای کسب شده اضافه کند، ایران این شانس را دارد که از رتبه یازدهمی کنده شود و تا رتبه هشتم یا آن حوالی صعود کند.

البته به شرطی که به فرض محال، دیگر کشور‌هایی که در رده‌های بالاتر از ما قرار دارند، دیگر شانسی برای طلایی شدن نداشته باشند. از این احتمالات که بگذریم، اما توجه به یک نکته خالی از لطف نیست. چین به‌عنوان قدرت اول ورزش جهان، پاشنه آشیلی به نام بوکس دارد؛ رشته‌ای آمریکایی که به نظر می‌رسد چینی‌ها هنوز نتوانسته‌اند در این رشته آن‌طور که باید و شاید حرفی برای گفتن داشته باشند. جدا از مشت‌زنان قاره سبز و کوبایی‌های مدعی، در آسیای میانه، اما قزاق‌ها و ازبک‌ها در بوکس صاحب سبک هستند و حالا چین برای ربودن گوی سبقت از حریفان آسیایی (در گام اول) و سپس مات کردن رقبای آمریکایی و اروپایی دست به استعدادیابی جالبی زده. اقدامی کم هزینه و هوشمندانه، اما مفید.

ترفند چینی‌ها برای شناسایی مستعدان بوکس، به تونل‌های زیرزمینی این کشور ختم می‌شود؛ جایی که وقتی از ایستگاه ژیانگ‌لونگ متروی خط ۲ هانگژو به سمت سالن مدرن ژیمنازیوم بوکس شهر هانگژو حرکت می‌کنید، یک اتفاق عجیب شما را میخکوب می‌کند. تصویر گرافیتی از ورزش بوکس بر در و دیوار ایستگاه و یک رینگ تعبیه شده روی دیوار با دو دستکش بوکس آویخته به رینگ؛ یک خلاقیت فوق‌العاده که تنها برای تماشا نیست. چراکه به محض عبورتان از کنار این استند، متصدی آن از شما و سایر مسافران مترو درخواست می‌کند که دستکش‌ها را دست کرده و به دیوار مشت بزنید.

روی دیوار یک پنل دیجیتالی قرار گرفته که میزان قدرت مشت شما را اندازه‌گیری می‌کند. اگر قدرت ضربه از یک استاندارد مشخص بالاتر باشد، مسئول رینگ نام و شماره تلفن فرد را یادداشت می‌کند تا در یک فضای حرفه‌ای و با استعدادیاب‌های حرفه‌ای تست بدهد. یک استعدادیابی ساده و کاربردی که به نظر می‌رسد رمز موفقیت چینی‌ها در همه زمینه‌ها باشد؛ از ورزش گرفته تا اقتصاد.