۲۲ نفر برای برای حفظ حضور انسان در مریخ کافیست!

به گزارش مجله خبری نگار، این میزان محاسبه شده بسیار کمتر از تخمین قبلی یعنی ۱۱۰ نفر است. شاید فکر کنید هر چه تعداد افراد بیشتر باشد بهتر است، اما تحقیقات نشان می‌دهد؛ افزایش جمعیت صورت حساب سفر به سیاره سرخ را بالا می‌برد.

به گفته محققان، اما فقط تعداد افراد مهم نیست. محققان دریافتند کلنی مریخ شبیه سازی شده باید ترکیب مناسبی از تیپ‌های شخصیتی مختلف را برای کار با هم برای مدت طولانی در یک محیط بسیار ایزوله داشته باشد، در غیر این صورت ممکن است همه چیز از بین برود.

محققان می‌گویند: فراتر از استخراج چند ماده معدنی اساسی و آب، مهاجران به تامین نیاز‌ها از طریق ابزار‌های تکنولوژیکی، یعنی تقسیم آب مریخ به اکسیژن برای تنفس و هیدروژن برای سوخت، وابسته خواهند بود. فراتر از چالش‌های فنی و مهندسی، مریخ نشینان آینده با چالش‌های روانی و رفتار انسانی نیز مواجه خواهند شد. هدف ما درک بهتر تعاملات رفتاری و روانی مستعمره نشینان آینده مریخی از طریق یک رویکرد مدل سازی مبتنی بر عامل (شبیه سازی ABM) است.

مدل سازی مبتنی بر عامل تکنیکی است که معمولاً در تحقیقات بهداشتی یا اقتصادی استفاده می‌شود. اساساً، آن‌ها شبیه سازی‌های رایانه‌ای هستند که برای مطالعه تعاملات عامل‌های تصمیم گیری مستقل در یک سیستم طراحی شده اند. اگرچه این سیستم معمولاً روی افراد متمرکز است، اما می‌تواند شامل اشیا، مکان و گذر زمان نیز باشد.

پژوهشگران همچنین اعلام کردند: در مدل سازی خود چهار تیپ شخصیتی را بررسی کردند که شامل: افراد موافق، افراد اجتماعی که نسبتاً رقابتی هستند، واکنش‌گرا‌ها و روان رنجور‌ها می‌شود. مدیریت و مهندسی عوامل دیگری مانند در دسترس بودن منابع، روابط بین فردی و جفت کاری نیز در نظر گرفته شدند.

این تیم تحقیقاتی حملات انسان به محیط‌های ایزوله شده پر استرس، مانند قطب جنوب، زیردریایی‌ها و ایستگاه فضایی بین المللی را مورد مطالعه قرار داد تا درک بهتری از چالش‌ها و عوامل استرس زا به دست آورند.

در این مدل سازی پس از ۲۸ سال، حداقل جمعیت آغازینی که توانسته جمعیتی بالاتر از ۱۰ نفر را حفظ کند، ۲۲ نفر بوده است. اما تیپ شخصیتی نقش بسزایی داشت. محققان می‌گویند: در تمام مراحل، افراد موافق تنها تیپ شخصیتی بودند که در تمام مدت زنده ماند.

این امر احتمالاً به این دلیل است که بالاترین توانایی تطبیق را دارند و پس از مدت‌های طولانی قرار گرفتن در معرض عوامل استرس زا و همچنین حوادث فضایی و زیستگاهی سیستم مقابله قدرتمندی دارند.

این تیم پژوهشی دریافتند که روان رنجور‌ها باعث کاهش جمعیت مریخ می‌شوند. آن‌ها با نرخ بسیار بالاتری نسبت به سایر تیپ‌های شخصیتی می‌میرند و تنها زمانی است که شخصیت‌های روان رنجور به حد کافی پایین می‌آیند که بقیه افراد می‌توانند تثبیت شوند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که چقدر می‌تواند نقش انسان را در برنامه ریزی ماموریت انسانی مهم باشد.

شرح کامل این تحقیق در مجله اینترنتی preprint arXiv منتشر شده است.