به گزارش مجله خبری نگار،متیو گیلمور (Matthew Gilmour) پژوهشگر و میکروبیولوژیست در این باره میگوید: باید بدانیم که میکروبهای بیماری زا بویی ندارند. مطمئناً درست است که برخی از میکروبها هنگام رشد بو ایجاد میکنند. این گازها زمانی به وجود میآیند که جمعیت میکروبی در حال رشد و فراوان شدن هستند یعنی زمانی که متابولیسم هر ساکن میکروبی کربن و سایر عناصر را به منابع انرژی یا بلوکهای ساختمانی برای ساختار سلولی خود تبدیل میکند.
گیلمور میافزاید: با این حال، میکروبهایی که معمولاً با بیماریهای ناشی از غذا مرتبط هستند، مانند لیستریا و سالمونلا، تقریباً غیرممکن است که با آزمایش بوکردن شناسایی شوند. این باکتریها احتمالاً در مقدار کمی در غذا وجود دارند که هرگونه عمل متابولیکی آنها برای بینی ما کاملاً نامحسوس است.
همچنین، ادوی لیستریا از بوهای جزئی که توسط گونههای میکروبی فراوانتر ایجاد میشود و احتمالا در غذاهای ما وجود داشته باشد، قابل تشخیص نیست.
گیلمور توضیح میدهد: احتمال کمی وجود دارد که لیستریا در ماهی قزل آلا وجود داشته باشد، اما هیچ شانسی وجود ندارد که حواس بویایی انسان بتواند نشانههایی از لیستریا را در بوی آن تشخیص دهد.
او میگوید:، اما با بو کردن میتوان تشخیص داد که چه زمانی غذا فاسد شده است. این یکی از دلایلی است که استفاده مناسبتر از تست بوییدن، ممکن است بیخطر باشد البته در همه مواد غذایی به یک شکل نیست چراکه اگر به نقش میکروبی در بهترین پنیرها فکر کنید، در مییابید که بد بو بودن یک ویژگی آن محسوب میشود.
گیلمور در خاتمه میگوید: من فکر میکنم که برخی از علل بیماریهای ناشی از غذا هنوز برای ما ناشناخته است. در حالی که بسیاری از موارد بیماری توسط آلایندههای باکتریایی مانند کمپیلوباکتر یا میکروبهای دیگری ایجاد میشود، به همان اندازه موارد وجود دارد که ما هنوز منبع آن را نمیدانیم. بنابراین، اگر همیشه نگران این هستید که از خوردن غذای بد بیمار شید، بهتر است انرژی خود را صرف نگهداری آنها در دمای مناسب و پختن آنها برای مدت زمان مناسب کنید.