به گزارش مجله خبری نگار،مرور زندگی را میتوان یک نوع مرور خاطرات سراسر طول زندگی تعریف کرد. ریشه مرور زندگی به نظریه رشدی اریکسون جایی که در مرحله هشتم فرد سعی میکند به یکپارچه سازی دست یابد برمی گردد.
باتلر با ارائه چارچوبی برای انجام این وظیفه رشدی آن را هدفمندتر ساخته و شکل درمانی به آن بخشید. هدف از مرور زندگی این است که به افراد در یکپارچه سازی موفقیت آمیز تجارب زندگی کمک شود و با خاصیت تغییر انطباقی این درمان، معنای جدید را به زندگی فرد وارد کند.
درمان مرور زندگی موضوعاتی را مورد خطاب قرار میدهد که با ملاحظه تعارضات حل نشده، ایجاد احساس گناه، رنجش و تنفر ناشی از آن، مراجع در مرور آنها به تنهایی مشکل دارد. مرور زندگی تنها زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که فرد بتواند این تعارضات را حل کند.
همانطور که انسانها به پایان زندگی خود نزدیک میشوند، تفکر و درون نگری اغلب به بخش جدایی ناپذیر این فرآیند تبدیل میشود. مرور زندگی به بازبینی و ارزیابی تجربیات زندگی گفته میشود این میتواند تلاشی عمیقا معنادار باشد با این حال، چرا برای مرور زندگی صبر کنیم تا به پایان زندگی نزدیک شویم؟
بهتر است قبل از نزدیک شدن به مرگ (معمولاً زمانی است که افراد زندگی خود را مرور میکنند.) و تا زمانی که وقت داریم و هنوز زنده هستیم، از مزایای بازتاب مرور زندگی خود بهره ببریم.
مطالعات متعدد نشان میدهند که مرور زندگی میتواند به طور قابل توجهی بهزیستی روانی را افزایش دهد.
باتلر (Butler) و سیاروکی (Ciarrocchi) در سال ۲۰۱۶ مطالعهای طولی انجام دادند و دریافتند، افرادی که در فرآیند بررسی ساختاری زندگی فعال هستند، رضایت بیشتری از زندگی و احساس هدفمندی بیشتری در سالهای پایانی زندگی خود داشتند.
مرور زندگی به افراد این امکان را میدهد تا مسیر زندگی خود را درک کنند، دستاوردهای خود را تصدیق کنند و مسائل حلنشده را به پایان برسانند. مرور زندگی همچنین میتواند احساس پشیمانی را کاهش دهد و حس پذیرش و رضایت را تقویت کند. جالب توجه است، عمل یادآوری رویدادهای مثبت زندگی میتواند باعث ترشح اندورفین (endorphins) و دوپامین (dopamine) شود که با احساس شادی و رضایت همراه است. پرداختن به مرور زندگی میتواند دیدگاه مثبت تری نسبت به زندگی ایجاد کند، در حالی که ما هنوز وقت برای لذت بردن از زندگی داریم.
تحقیقات فیس (Fiese) و اسپاگنولا (Spagnola) در سال ۲۰۰۵ نشان میدهد که مرور زندگی میتواند تأثیر عمیقی بر روابط بین فردی داشته باشد.
با مرور مجدد روابط و رویدادهای گذشته، افراد میتوانند درک عمیق تری از ارتباطات خود با دیگران به دست آورند. این درک اغلب منجر به افزایش همدلی، بخشش و آشتی میشود.
هنگامی که افراد برای ابراز قدردانی، عذرخواهی برای اشتباهات گذشته یا در میان گذاشتن احساسات خود با عزیزان خود در طول بررسی زندگی وقت بگذارند، میتوانند نزدیکی عاطفی را تقویت کنند.
مرور کردن زندگی، فرصتی برای گفتوگوهای معنادار با خانواده و دوستان فراهم میکند و همچنین باعث تقویت پیوند بین افراد و عزیزانشان میشود.
مواجهه با مرگ (چه قریب الوقوع باشد و چه سالها دور بخواهد اتفاق بیفتد) میتواند تجربهای چالش برانگیز و پر هیجان باشد که اغلب منجر به تشدید اضطراب و افسردگی میشود.
با این حال، تحقیقات نشان داده است که مرور زندگی گذشته میتواند به کاهش پریشانی روانی کمک کند.
مطالعهای که توسط وسترهوف (Westerhof) در سال ۲۰۱۰ انجام شد، مشخص کرد افرادی که به مرور زندگی خود میپردازند، علائم افسردگی و اضطراب را کاهش دادند.
با مرور و پردازش تجربیات زندگی خود، افراد میتوانند حس کنترل و تسلط بر روایت زندگی خود را به دست آورند و احساس درماندگی و ناامیدی را کاهش دهند. داستان سرایی و به اشتراک گذاشتن داستان زندگی خود با یک شنونده قابل اعتماد میتواند احساس آرامش و رهایی عاطفی را ایجاد کند و بار عاطفی مرتبط با مسائل حل نشده را کاهش دهد.
تمرین مرور زندگی به افراد اجازه میدهد تا در مورد هدف زندگی خود و میراثی که میخواهند از خود به جا بگذارند فکر کنند.
تحقیقات انجام شده توسط مک آدامز (McAdams) و مک لین (McLean) در سال ۲۰۱۳، نشان میدهد که ساختن روایتی منسجم از زندگی میتواند هویت فرد را تقویت کند و به احساس یکپارچگی کمک کند.
زمانی که افراد بتوانند داستان زندگی و ارزشهای خود را بیان کنند، میتواند احساس عمیقی از تحقق بخشیدن به آن را ایجاد کند.
مرور زندگی اغلب به تمایل فرد برای به اشتراک گذاشتن خرد، ارزشها و درسهای زندگی با نسلهای آینده منجر میشود. با مستندسازی تجربیات و بینشهای خود، افراد میتوانند میراثی ماندگار برای فرزندان و نوههای خود به جای بگذارند.
این فرآیند میراثسازی میتواند عمیقاً معنادار و رضایتبخش باشد و به افراد این امکان را میدهد که احساس کنند زندگیشان نوعی تأثیر ماندگار بر جهان گذاشته است.
پایان زندگی میتواند چالشهای فیزیکی، عاطفی و وجودی را به همراه داشته باشد که افراد ممکن است برای مقابله با آنها تلاش کنند، همانطور که زندگی روزمره با سهم خود از مبارزه، درد و اندوه ممکن است.
درگیر شدن در تمرین مرور زندگی میتواند مکانیسم مقابلهای ارزشمندی را در اختیار افراد قرار دهد.
مطالعات تاکید میکنند که مرور زندگی به افراد کمک میکند تا معنای زندگی خود را پیدا کنند، حتی در مواجهه با رنج و از دست دادن. افراد با تمرکز بر جنبههای مثبت داستان زندگی خود و شناسایی نقاط قوتی که در طول سالها ایجاد کردهاند، بهتر میتوانند چالشهای مرتبط با ناملایمات را پشت سر بگذارند و از تاب آوری بهتری برخوردار هستند این حس معنامندی میتواند به عنوان منبع تاب آوری و قدرت عاطفی در زمانهای سخت عمل کند.
در حالی که نشان داده شده است که مرور زندگی قبل از مرگ فواید روانی، عاطفی و بین فردی متعددی را ارائه میدهد، اما میتوان آن را به عنوان مداخله مثبت در هر زمان از زندگی برای افزایش بهزیستی روانشناختی، تقویت روابط بین فردی، کاهش پریشانی روانی، هویت فردی و بهبود مقابله با چالشهای پایان زندگی، بهره برد.
مرور زندگی میتواند تجربهای دگرگونکننده و شفابخش باشد و به مردم این امکان را میدهد که بسته شوند، با گذشتهشان صلح کنند و میراثی معنادار برای نسلهای آینده به جا بگذارند.
مرور زندگی ابزار ارزشمندی برای سفر به سوی پایانی آرامتر و رضایت بخشتر از زندگی است
منبع: عصر ایران