بادبان‌های مجهز به هوش مصنوعی که انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار،ایده تجهیز کشتی‌های باری با بادبان برای کاهش مصرف سوخت و آلودگی حرکت به سوی کشتیرانی سبز به بحران انرژی در اواسط دهه ۱۹۷۰ برمی گردد و علاقه به این ایده با بالا و پایین رفتن هزینه سوخت دیزل سنگین که کشتی‌ها با آن کار می‌کنند، در نوسان بوده است.

بخشی از این معادله مربوط به اقتصاد بوده است، اما بخش دیگر مربوط به فناوری است. اگرچه بادبان‌ها می‌توانند مصرف سوخت را تا ۲۰ درصد کاهش دهند، اما وجود موتور در کشتی‌ها ضروری است، زیرا فضای بار را به حداکثر می‌رسانند و توانایی بارگیری و تخلیه بار کارآمدی ارائه میدهند.

متأسفانه، بسیاری از طرح‌های ساخت بادبان‌ها پیچیده هستند. این طرح‌ها به خدمه اضافی و تعمیرات دائمی نیاز دارند و فضای ارزشمندی را اشغال می‌کنند که می‌تواند در عملیات کشتی نیز اختلال ایجاد کنند.

به عنوان بخشی از پروژه سه ساله NTS با نام Winds of Change، این سازمان به دنبال تطبیق سیستم Fastrig است که توسط شرکت Smart Green Shipping (SGS) توسعه یافته است تا ببیند آیا این سیستم برای ناوگانی متشکل از سه کشتی که به صورت ویژه برای حمل و نقل ضایعات هسته‌ای طراحی شده اند مناسب است یا خیر؟ این کشتی‌ها برای جابجایی سوخت هسته‌ای مصرف شده از نیروگاه‌های هسته‌ای ژاپن به مقصد بریتانیا برای پردازش مجدد تبدیل به میله‌های سوخت جدید استفاده می‌شوند.



سیستم Fastrig اساساً شامل ایرفویل‌هایی است که در مجموعه‌هایی روی عرشه کشتی نصب می‌شوند. یک قسمت این سیستم متصل به دکل است و قسمت دوم مانند فلپ‌های روی بال هواپیما است. این سیستم به طور مستقل با استفاده از هوش مصنوعی کار می‌کند و می‌تواند خود را در کارآمدترین زاویه نسبت به باد قرار دهد تا نیروی رانش را برای کشتی ارائه دهد.

نکته هوشمندانه این است که وقتی به بادبان‌ها نیازی نیست، آن‌ها طوری طراحی شده‌اند که خودشان را جمع کنند تا دکل‌ها روی عرشه قرار بگیرند و از مسیر بارگیری جرثقیل‌ها و وسایل دیگر خارج شوند. این قابلیت همچنین از تبدیل شدن Fastrig به یک خطر در باد‌های شدید جلوگیری می‌کند.

این سیستم در حال حاضر تحت آزمایش‌های زمینی در اسکاتلند با ارزیابی‌های فنی، تجاری و زیست محیطی تا مارس ۲۰۲۵ ادامه دارد. داده‌های ایمنی، فنی و عملکرد برای اطلاع رسانی در مورد هر گونه نصب در آینده استفاده خواهد شد.



اندی میلینگ، مدیر بخش دریایی در NTS گفت: ما به عنوان صاحبان کشتی‌های تخصصی با پرچم بریتانیا، متعهد به حمایت از طرح‌های انتشار کربن صفر در صنعت کشتیرانی بریتانیا هستیم. ما هیجان زده هستیم که با SGS کار می‌کنیم تا چالش‌های فنی بسیار پیچیده‌ای را که از کاربرد فناوری کمکی باد بر روی کشتی‌های تجاری ناشی می‌شود، برطرف کنیم.

میلینگ نتیجه گیری کرد: ما انگیزه داریم که در عین حفظ عملکرد بالا، انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را کاهش دهیم. گروه SGS، یک تیم متشکل از سازمان‌های فنی و تجاری با تجربه فراوان است که برای ارائه پروژه ما تشکیل شده است. دیدن اینکه چگونه این فناوری به همراه ایمنی، امنیت و قابلیت اطمینان برای ما اولویت دارد، بسیار هیجان‌انگیز است.