شرفی: بازی با افغانستان چه دستاوری برای تیم ملی دارد؟ / لیگ ما سکوی پرتاب مربیان درجه ۲ و ۳ خارجی شده است

به گزارش مجله خبری نگار،اصغر شرفی درباره برگزاری بازی ایران - افغانستان در تورنمنت کافا و آخرین وضعیت تیم ملی فوتبال ایران، اظهار داشت: همه ما به خوبی می‌دانیم که تیم ملی افغانستان در حد و اندازه تیم ملی ما نیست. به نظرم درست و خوب نیست که تیم ملی ما با بازیکنانی نظیر طارمی مقابل آن‌ها قرار بگیرد. قصد توهین به فوتبال افغانستان را ندارم. واقعیت این است که ما تلاش کردیم و به این سطح فوتبال رسیدیم و آن‌ها با ما فاصله سطح معناداری دارند. مثلاً اگر منتخب یکی از استان‌های ما مقابل آن‌ها قرار بگیرد، قطعاً برنده خواهد شد. با این اوصاف واقعاً نمی‌دانم ثمره و دستاوردی این بازی چیست؟

وی افزود: در شرایطی که ما باید خودمان را برای جام ملت‌ها آماده کنیم، حضور در چنین تورنمنتی و تقابل با افغانستان بیشتر شبیه وقت تلف کردن است. البته این موارد به معنای آن نیست که آقای قلعه‌نویی به این موارد آگاه نیست. شاید شرایط داخلی به شکلی است که ما از آن بی اطلاع هستیم. امیدوارم اگر مشکلی هست رُک و راست گفته شود. اگر قرار است تیم ما صیقل بخورد و نقاط ضعف و قوتش مشخص شود، باید با تیم‌های بزرگ بازی کنیم. این شرایط خوب نیست که با مهدی طارمی و بازیکنانی همسطح او مقابل افغانستان به میدان برویم.

پیشکسوت فوتبال ایران با اشاره به شرایط لیگ و تأثیر آن روی فوتبال ملی تصریح کرد: در حال حاضر بیشتر بازیکنان تیم ملی لژیونر هستند و بازیکنان سطح بالای فوتبال کشور هم اگر خواهان پیراهن تیم ملی هستند بیشتر به فکر پیشرفت و سکوی پیشرفت آن هستند. یعنی که دوست دارند در ترکیب تیم ملی قرار بگیرند تا لژیونر شوند و درآمد بیشتری کسب کنند. درگذشته تعصب تیمی و حتی ملی بازیکنان فوتبال بیشتر بود. در حال حاضر فوتبال ما به جایگاه و مرکزی تبدیل شده که مربیان درجه دو و سه دنیا، یک فصل در آن حاضر می‌شوند تا با ارائه کار خوب شانس خود را برای رسیدن به فوتبال حوزه خلیج فارس تست کنند. این مربیان درجه دو و سه اگر کوچینگ خوبی انجام بدهند از کشور‌های خلیج فارس پیشنهاداتی دریافت و قراردادی امضا می‌کنند، قرارداد و مبلغی که در عمر خود فکرش را نمی‌کردند.

شرفی در پایان گفت: اگر خواهان تیم ملی بهتری هستیم باید لیگ پویایی داشته باشیم. در حال حاضر بعضی تیم‌ها با خروج نزدیک به ۱۰ نفر روبه‌رو هستند. این تغییرات و عدم ثبات به بازیکنان، مربیان و فوتبال ایران ضربه می‌زند. ما باید به بازیکن و مربی ایرانی بیشتر اعتماد کنیم و فرصت بیشتری به آن‌ها بدهیم. مربیان ایرانی در سال‌های اخیر خوب کار کردند، با این حال چرا باید لیگ ما سکوی پرتاب مربیان درجه دو و سه خارجی باشد؟ البته بعضی مربیان داخلی مانند فرهاد مجیدی هم چنین نگاهی دارند. او یک فصل به استقلال آمد، قهرمان شد و سریع به لیگ امارات رفت. فعلاً می‌داند آنجا زندگی و کار راحتی دارد. من منکر نگاه به فوتبال حرفه‌ای نیستیم، اما تعصب مربیان و بازیکنان داخلی ما باید بیشتر باشد.