استفاده از مخازن میکروسکوپی برای کمک به درمان ام اس

به گزارش مجله خبری نگار،محققان دانشگاه هاروارد با استفاده از این مخازن می‌توانند جایگزینی برای روش‌های درمانی موجود ایجاد کرده و از تمایل سلول‌های ایمنی نادرست برای ورود به بافت‌هایی که باعث التهاب می‌شوند، استفاده کنند که این موضوع ترمیم عصبی را ترغیب می‌کند.

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی به ویژه ناتوان کننده است که باعث می‌شود عایق میلین در اطراف اعصاب خراب شده، باعث ایجاد اختلال در ارتباطات بدن شود و برای برخی حرکت و عملکرد را سخت‌تر می‌کند.

اگرچه ام اس هیچ درمانی ندارد، دارو‌هایی که سلول‌های ایمنی واکنشی را هدف قرار می‌دهند یا التهاب را کاهش می‌دهند می‌توانند مسیر این بیماری را تغییر دهند. متأسفانه بسیاری از این درمان‌ها با خطرات قابل توجهی از افسردگی و عفونت گرفته تا مشکلات تیروئید و سایر اندامها، همراه هستند.

محققان در مطالعات خود یادآوری می‌کنند: با وجود نقش اصلی سلول‌های میلوئیدی در پاتوفیزیولوژی بیماری ام اس، درمان‌های فعلی به طور خاص سلول‌های میلوئیدی را هدف قرار نمی‌دهند و یا مستقیماً از آن‌ها برای تعدیل بیماری استفاده می‌کنند.

برای تبدیل سلول‌های بالقوه التهابی، محققان نوعی سلول میلوئیدی را از موش‌های سالم گرفته و آن‌ها را در خارج از بدن خود رشد دادند. محققان سپس اشیاء دیسک مانند میکروسکوپی به شکل میکرو ذرات دارویی را به سطوح سلول‌ها وصل کردند که به طور موثری به آن‌ها یک کوله پشتی کوچک از دارو می‌داد.

هنگامی که سلول‌های کوله پشتی در یک مدل موش مبتلا به ام اس قرار گرفتند، سلول‌ها توانستند پاسخ‌های ایمنی خاص برای شرایط فلج را به طور قابل توجهی بهبود بخشند و تا حدودی فلج را معکوس کرده و عملکرد‌های حرکتی را تقویت کنند.

سمیر میتراگوتری (Samir Mitragotri) پژوهشگر ارشد این مطالعه توضیح می‌دهد: این سلول‌ها می‌توانند بین حالت‌های مختلف جابجا شوند و از این رو کنترل آن‌ها دشوار است. رویکرد کوله پشتی مبتنی بر بیولوژیک انسان روشی بسیار مؤثر برای نگه داشتن آن‌ها در حالت ضد التهابی است.

به گفته میتراگوتری، سلول‌های میلوئیدی سیستم ایمنی ذاتی که باعث ایجاد التهاب در سیستم عصبی مرکزی (CNS) می‌شود، عامل اصلی در بیماری ام اس است. این ضایعات ملتهب سپس سلول‌های میلوئیدی بیشتری و همچنین سلول‌های T و B را از سیستم ایمنی تطبیقی جذب کرده و باعث آسیب به پوشش میلین اطراف اعصاب می‌شوند.

میتراگوتری و همکارانش قبلاً درمانی را برای مبارزه با تومور‌ها ایجاد کرده بودند که از ماکروفاژ‌های دارای کوله پشتی و نوعی سلول میلوئیدی استفاده می‌کند. این تیم با قرار دادن مولکول‌های خاص در کوله پشتی ها، قادر به کنترل نحوه رفتار سلول‌ها بود. این مخازن یا کوله پشتی‌ها حتی در حالی که سلول‌های دیگر به سرعت جذب و غیرفعال می‌شوند، روی سطح ماکروفاژ‌ها ماندند. این بار تیم کوله پشتی را به مونوسیت‌ها وصل کرد که پر از مولکول‌های اینترلوکین و دگزامتازون بودند که با هم کار می‌کنند تا عملکرد‌های ضد التهابی و نظارتی را تقویت کرده و عملکرد‌های التهابی را کاهش دهند.

به گفته پژوهشگران، این روش همچنین التهاب را در داخل ضایعات کاهش داده و پاسخ ایمنی و سیستمیک مرتبط با بیماری ام اس را به سمت یک نتیجه درمانی مطلوب تغییر می‌دهد.