پاسخ اساسی انسان به فقدان روابط اجتماعی

به گزارش مجله خبری نگار،دانشمندان توضیح داده اند:اگر به مدت طولانی غذا نخوریم، یک سری فرآیند‌های بیولوژیکی در بدن ایجاد می‌شود که احساس گرسنگی را در ما به وجود می‌آورند. به همین ترتیب، انزوا و دوری از اجتماع، باعث ایجاد واکنش‌هایی در مغز می‌شود که ما را به برقراری ارتباط با دیگران، تشویق می‌کنند.

به منظور بررسی اثرات انزوای اجتماعی بر روان، محققان، ۳۰ داوطلب زن را در طول قرنطینه کووید ۱۹ مورد بررسی قرار دادند؛ گروهی از شرکت کنندگان، هشت ساعت را بدون برقراری ارتباط اجتماعی، گروه دیگری هشت ساعت بدون غذا و گروه آخر، هشت ساعت را با برقراری روابط اجتماعی و غذا سپری کردند.

پژوهشگران گفته اند: یافته‌های ما، شباهت‌های قابل توجهی را بین انزوای اجتماعی و محرومیت از غذا آشکار ساخته اند؛ به طوری که هر دو حالت، منجر به ایجاد حس خستگی و کاهش انرژی می‌شوند.

محققان اضافه کرده اند: کاهش انرژی می‌تواند بخشی از پاسخ طبیعی بدن ما به فقدان تماس اجتماعی و هشداری بالقوه برای برخی از اثرات مخرب‌تر انزوای اجتماعی در طولانی مدت باشد. ما به خوبی از ارتباط بین تنهایی طولانی مدت و خستگی مطلع هستیم، اما اطلاعات زیادی در رابطه با مکانیسم‌هایی که زمینه ساز این پیوند هستند، در دست نداریم.

این واقعیت که ما این اثر را حتی پس از یک دوره کوتاه انزوای اجتماعی مشاهده کردیم، نشان می‌دهد که انرژی کم و خستگی، ممکن است یک پاسخ اساسی انسان به انزوا باشد که می‌تواند در دراز مدت مشکل ساز شود.