آیا می‌دانید کمبود پتاسیم در بدنتان چه علائمی دارد؟

به گزارش مجله خبری نگار،آیا قلب شما مرتباً تپش دارد؟ آیا عضلات شما اغلب دچار گرفتگی می‌شود؟ آیا فکر شما کندتر از گذشته است؟ اگر هر یک از این‌ها شبیه شماست، ممکن است به این دلیل باشد که سطح پتاسیم بدن شما کمتر از حد طبیعی است. نام پزشکی این بیماری هیپوکالمی است.

۹۸٪ کامل از پتاسیم بدن شما در سلول‌های شما یافت می‌شود و دلیل خوبی هم دارد!

پتاسیم یک الکترولیت است، به این معنی که به انتقال سیگنال‌های الکتریکی به سلول‌های بدن شما کمک می‌کند. بدن شما از این الکتریسیته برای حفظ تعادل مایعات، انتقال سیگنال‌های عصبی و انقباض سلول‌های عضلانی، به ویژه سلول‌های ماهیچه قلب استفاده می‌کند.

پتاسیم به ضربان قلب شما کمک می‌کند تا منظم بماند، کلیه‌ها به درستی کار کنند و از افزایش بیش از حد سدیم جلوگیری کند. کمبود پتاسیم بیشتر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. مطالعات نشان می‌دهد که از هر ۱۰ آمریکایی ۹ نفر – یعنی بیش از ۲۹۰ میلیون نفر – فقط نیمی از ۴٫۷ گرم از این ماده معدنی ضروری را در روز دریافت می‌کنند.

محدوده طبیعی پتاسیم خون بین ۳٫۵ تا ۵٫۵ میلی مول در لیتر است. در زیر این سطح، هیپوکالمی رخ می‌دهد. سطوح بسیار پایین پتاسیم در بدن (کمتر از ۲٫۵ میلی مول در لیتر) می‌تواند منجر به نامنظم شدن ریتم قلب و شروع ایست قلبی شود که می‌تواند کشنده باشد.

بنابراین، چه چیزی باعث کمبود پتاسیم می‌شود و چه علائمی به شما در مورد کمبود پتاسیم هشدار می‌دهد؟ چگونه می‌توانید پتاسیم خود را بازیابی کنید؟ این دقیقاً همان چیزی است که در ادامه این مطلب در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

ابتدا، بیایید ببینیم که چه چیزی باعث هیپوکالمی می‌شود.

• کمبود پتاسیم به ندرت ناشی از مصرف کم میوه و سبزیجات به تنهایی است.

• شایع‌ترین علت کاهش پتاسیم، از دست دادن بیش از حد از طریق ادرار است. این در افرادی اتفاق می‌افتد که دارو‌های تجویزی به نام دیورتیک‌ها یا قرص‌های آب مصرف می‌کنند که باعث دفع بیشتر ادرار می‌شوند. این دارو‌ها اغلب برای فشار خون بالا یا بیماری قلبی تجویز می‌شوند.

• دلیل دیگر از دست دادن بیش از حد پتاسیم در دستگاه گوارش شما است. این ممکن است به دلیل استفراغ مکرر، اسهال یا استفاده از ملین باشد.

سایر شرایط فیزیکی که به از دست دادن پتاسیم کمک می‌کند عبارتند از:

– اختلالات خوردن مانند بولیمیا

– تعریق بیش از حد

– بیماری مزمن کلیوی

– سایر دارو‌ها مانند انسولین و آنتی بیوتیک‌ها

– مصرف بیش از حد الکل

سطوح پایین منیزیم، منیزیم به طور فعال پتاسیم را به سلول‌های شما منتقل می‌کند؛ بنابراین وقتی سطح منیزیم شما کاهش می‌یابد، سطح پتاسیم شما نیز کاهش می‌یابد. 

علائم هیپوکالمی چیست؟ 

اغلب، علائم کمبود پتاسیم به راحتی نادیده گرفته می‌شوند، تا زمانی که جدی شوند. 

فشار خون بالا 

فشار خون بالا می‌تواند ناشی از اضافه وزن، ژنتیک یا مصرف زیاد غذا‌های فرآوری شده حاوی سدیم باشد. حفظ فشار خون سالم به تعادل کامل الکترولیت‌ها نیاز دارد.

پتاسیم و سدیم الکترولیت‌هایی هستند که در بدن برعکس عمل می‌کنند. وقتی غذا‌های غنی از پتاسیم می‌خورید، کلیه‌ها از طریق ادرار از شر سدیم اضافی خلاص می‌شوند.

اگر سلول‌های شما پتاسیم کافی نداشته باشند، کلیه‌ها سدیم را دوباره به رگ‌های خونی جذب می‌کنند و بدن شما آب بیشتری را نگه می‌دارد. آب اضافی در خون شما به این معنی است که فشار اضافی روی دیواره رگ‌های خونی شما وارد می‌شود و این باعث افزایش فشار خون شما می‌شود. پتاسیم به گشاد شدن رگ‌های خونی و کاهش فشار خون کمک می‌کند. 

ضربان قلب نامنظم 

برای اکثر مردم، تپش قلب یا ناپدید شدن ضربان قلب در مواقعی موضوع مهمی نیست. اما اگر سطح پتاسیم پایینی دارید، این می‌تواند باعث آریتمی قلبی یا ضربان قلب نامنظم شود، به خصوص برای افرادی که در معرض خطر بیماری قلبی هستند. این به این دلیل است که سطوح پایین پتاسیم باعث تغییر جریان پتاسیم در داخل و خارج سلول‌های قلب می‌شود.

در نتیجه سیگنال‌های الکتریکی که ضربان قلب شما را کنترل می‌کنند به درستی کار نمی‌کنند و قلب شما خیلی سریع، خیلی کند یا نامنظم می‌زند. اگر متوجه تغییراتی در ضربان قلب خود شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید. 

ضعف عضلانی و گرفتگی 

اگر اغلب گرفتگی‌های دردناک در پا‌های خود را تجربه می‌کنید، کمبود پتاسیم می‌تواند مقصر باشد. این به این دلیل است که شما پس از یک تمرین شدید، الکترولیت ها، از جمله پتاسیم را از دست می‌دهید. پتاسیم برای ماهیچه‌ها مهم است، زیرا به انتقال سیگنال‌های مغز کمک می‌کند تا آن‌ها را منقبض کند.

همچنین با ترک سلول‌های عضلانی به پایان دادن به این انقباضات کمک می‌کند. هنگامی که سطح پتاسیم خون پایین است، مغز شما نمی‌تواند این سیگنال‌ها را به طور موثر ارسال کند. این می‌تواند برای ورزشکاران مشکل ساز باشد، زیرا می‌تواند منجر به کاهش جریان خون و مشکلاتی در انقباض عضلات شود.

در هیپوکالمی خفیف یا متوسط ​​بعید به نظر می‌رسد که گرفتگی عضلانی ایجاد شود، اما اگر سطح پتاسیم به کمتر از ۲٫۵ میلی مول در لیتر برسد، ممکن است رخ دهد. در موارد نادر، هیپوکالمی شدید نیز می‌تواند باعث رابدومیولیز شود که در آن بافت عضلانی به سرعت تجزیه می‌شود و اغلب منجر به آسیب کلیه می‌شود؛ بنابراین مصرف الکترولیت‌ها قبل، حین و بعد از ورزش شدید توصیه می‌شود. 

ضعف و خستگی 

کمبود پتاسیم به دو دلیل می‌تواند منجر به ضعف و خستگی شود. اولاً، پتاسیم به تنظیم انقباضات عضلانی کمک می‌کند. وقتی سطح پتاسیم خون پایین است، ماهیچه‌های شما انقباضات ضعیف تری ایجاد می‌کنند.

دوم، پتاسیم پایین همچنین باعث می‌شود بدن شما انسولین کمتری ترشح کند. این منجر به افزایش سطح قند خون می‌شود، به این معنی که قند کمتری توسط سلول‌های شما به انرژی تبدیل می‌شود.

عوامل زیادی می‌توانند باعث ایجاد احساس ضعف در شما شوند، که مشخص کردن کمبود پتاسیم به عنوان علت را دشوار می‌کند. با این حال، اگر بعد از ورزش و خواب کافی احساس خستگی می‌کنید، سطح پایین پتاسیم ممکن است دلیل آن باشد. 

مسائل گوارشی 

سطح پایین پتاسیم می‌تواند باعث یبوست شود. پتاسیم به انتقال سیگنال‌ها از مغز به ماهیچه‌های دستگاه گوارش کمک می‌کند تا آن‌ها بتوانند غذا را منقبض کرده و به حرکت درآورند. اگر سطح پتاسیم خیلی پایین بیاید، ممکن است از حرکت باز بماند و این می‌تواند باعث تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، نفخ و درد شکم شود. 

ادرار مکرر 

سطوح پایین پتاسیم ممکن است از تمرکز کلیه‌ها در ادرار و متعادل نگه داشتن سطح الکترولیت جلوگیری کند. این می‌تواند منجر به ادرار بیش از حد (پلی یوری) و تشنگی بیش از حد (پلی دیپسی) شود. ادرار بیش از حد ممکن است منجر به کاهش سطح پتاسیم شود. اگر تکرر ادرار شما به طور ناگهانی تغییر کرد، به پزشک مراجعه کنید. 

گزگز و بی حسی بدن 

سطح پایین پتاسیم می‌تواند مشکلات عصبی را ضعیف کرده و به گزگز و بی حسی در دست ها، بازوها، پا‌ها و پا‌ها تبدیل کند. این وضعیت پارستزی نامیده می‌شود.

وقتی که در وضعیت ناراحت کننده‌ای می‌نشینید، ممکن است باعث گزگز و بی حسی شود و جای نگرانی نیست. با این حال، زمانی که این علائم ادامه پیدا می‌کند، آن وقت است که به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. 

مشکلات تنفسی 

اگر سطح پتاسیم خون شما به شدت پایین باشد، می‌تواند با محدود کردن انبساط و انقباض ریه‌ها باعث تنگی نفس شود. این به این دلیل است که پتاسیم برای ارسال سیگنال‌های مناسب به ریه‌ها حیاتی است تا بدانند چه زمانی منقبض و منبسط شوند.

یک مطالعه نشان داد، افرادی که سطح پتاسیم خونشان پایین است یا سطح پتاسیم خون بالا (هیپرکالمی) در مقایسه با افرادی که سطح پتاسیم سالمی داشتند، در معرض خطر بسیار بیشتری برای نارسایی تنفسی و نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی در بیمارستان قرار داشتند.

همانطور که قبلا ذکر شد، سطوح پایین پتاسیم می‌تواند به دلیل سیگنال‌های الکتریکی معیوب در حفره‌های پایین قلب باعث ضربان قلب نامنظم شود. در نتیجه قلب نمی‌تواند خون کافی را به بقیه بدن پمپاژ کند. خون کمتر به معنای اکسیژن کمتری است که ممکن است باعث تنگی نفس شود. 

مه مغزی و نوسانات خلقی 

هنگامی که سطح پتاسیم پایین است، نورون‌های مغز شما نمی‌توانند سیگنال‌های الکتریکی را به سرعت ارسال کنند. این باعث سردرگمی، فراموشی و مشکل در تمرکز می‌شود. کمبود پتاسیم می‌تواند گردش خون را کاهش دهد و تولید هورمون را مختل کند. این شامل هورمون تنظیم کننده خلق و خو، سروتونین است.

کمبود پتاسیم ممکن است از طریق تغییرات شدید در خلق و خو و رفتار، مانند افزایش افسردگی، اضطراب یا تحریک پذیری ظاهر شود. یک مطالعه نشان داد افرادی که رژیم غذایی کم سدیم و پرپتاسیم مصرف می‌کنند، از استرس و افسردگی کمتری برخوردار بوده و در عین حال انرژی بیشتری نیز دارند. 

سنگ کلیه 

تخمین زده می‌شود که بیش از ۱ نفر از هر ۱۰ نفر در زندگی خود سنگ کلیه داشته باشند. اگر دچار سنگ کلیه می‌شوید، ممکن است نشانه‌ای از کمبود پتاسیم باشد.

در یک مطالعه منتشر شده در مجله پزشکی نیوانگلند در سال ۱۹۹۳، مردانی که کمتر از ۲٫۹ گرم پتاسیم در روز مصرف می‌کردند، دو برابر بیشتر از افرادی که روزانه بیش از ۴ گرم پتاسیم دریافت می‌کردند، در معرض ابتلا به سنگ کلیه بودند.

سنگ‌های کلیه توده‌های سختی از مواد معدنی و سایر مواد هستند که در داخل کلیه‌های شما کریستال‌ها را تشکیل می‌دهند. این سنگ‌های کوچک معمولاً از کلسیم و اگزالات تشکیل شده اند. هنگامی که این سنگ‌ها در مجاری ادراری قرار می‌گیرند و جریان ادرار را مسدود می‌کنند، می‌توانند باعث درد طاقت فرسا شوند.

پتاسیم به کلیه‌ها کمک می‌کند تا کلسیم اضافی را از طریق ادرار دفع کنند. اگر پتاسیم کافی در رژیم غذایی خود دریافت نکنید، این می‌تواند باعث تشکیل توده‌ها شود.

بهترین راه برای تامین پتاسیم اضافه کردن میوه و سبزیجات به هر وعده غذایی است. این شامل موز نیز می‌شود، اما بسیاری از مواد غذایی دیگر حاوی پتاسیم هستند. شما می‌توانید آن را در غذا‌های کامل مانند سبزیجات برگ دار، گوجه فرنگی، خیار، کدو سبز، بادمجان، آووکادو، کدو تنبل، سیب زمینی، هویج، کشمش، لوبیا، محصولات لبنی مانند شیر و ماست، گوشت، مرغ، ماهی و آجیل پیدا کنید.

در صورت داشتن شرایط پزشکی یا مصرف دارو‌های خاص، پزشک ممکن است مکمل‌ها را تجویز کند. اگر مورد شما شدیدتر باشد، پزشک ممکن است به شما پتاسیم داخل وریدی بدهد. اگر تصمیم به مصرف مکمل پتاسیم به تنهایی دارید، ابتدا با پزشک خود صحبت کنید.

منبع:اینفو