به گزارش مجله خبری نگار/سیناپرس: تماشای سریال و فیلمهای تلویزیونی میتواند یک سرگرمی محبوب باشد و همذات پنداری با شخصیتهای موجود در این برنامهها افراد ممکن است فضای امن روانی برای خود فراهم کنند.
به طور کلی افراد با فکر کردن به شخصیت مورد علاقه خود، میتوانند تصور کنند که در همان موقعیت چه کاری ممکن است انجام دهند. یافتههای محققان نشان میدهد: افرادی که دارای ویژگیهای شخصیتی مضطرب اجتنابی هستند، تمایل به صمیمیت با سایرین را داشته، اما رفتار اجتنابی از خود نشان میدهند که این موضوع به رابطه آنها آسیب میرساند.
نمونههای کلاسیک رفتارهای اجتنابی شامل عدم پاسخگویی به تماس ها، عدم ابراز علاقه، تمسخر تلاشهای شریک برای صمیمیت و فراموش کردن برنامهها است.
دکتر ناتان سیلور، نویسنده اول این مطالعه، در رابطه با موضوع فوق گفت: ما میتوانیم با غرق شدن در سریالها و داستانها از مشکلات فرار کنیم. برای افرادی که مشکلات دلبستگی دارند، فیلمها و برنامههای تلویزیونی میتوانند راهی برای درک مشکلات یا رفع نیازهایشان برای صمیمیت به گونهای ببوده که ممکن است در زندگی واقعی برایشان دشوار باشد. این موضوع نهایتا منجر به فرار افراد به فضای مجازی شده و بر روابط خانوادگی تاثیری مخرب دارد.
محققان برای انجام این مطالعه، از ۱۰۳۹ آمریکایی در مورد مشکلات روابط و عادات تماشای تلویزیونی سؤال پرسیدند. نتایج نشان داد: افراد مضطرب اجتنابی، قویترین ارتباط را با شخصیتهای نمایشهای تلویزیونی داشتند.
آنها احتمال بیشتری داشتند که در داستان منتقل یا جذب میشوند، انتخابهای متفاوتی برای شخصیت تصور کرده و حتی تصور کنند که یک شخصیت خیالی را در دنیای واقعی میشناسند.
دکتر سیلور مشکلی را که افراد مضطرب اجتنابی در روابط خود با آن روبرو هستند به این شکل توضیح داد: آنها واقعاً به دنبال حمایت و رابطه صمیمانه هستند، اما در عین حال تمایل دارند این رابطه را خراب کنند، زیرا دچار رفتارهای اجتنابی هستند.
در این شرایط تماشای زیاد تلویزیون و آنچه دنیای داستان برای این افراد فراهم میکند، مکانی امن برای مقابله با این دوگانگی است. به همین دلیل است که معتقدم آنها بیشتر درگیر دنیای داستانی و غیر واقعی هستند.
متأسفانه، این مطالعه به ما نمیگوید که آیا تماشای برنامههای تلویزیونی و فیلمها به این روش برای افرادی که مشکلات دلبستگی دارند مفید است یا خیر. با این حال، تحقیقات دیگر نشان داده است که افراد دارای سبکهای دلبستگی نا ایمن، بیشتر از تلویزیون به عنوان راهی برای اجتناب از تجربیات عاطفی خود استفاده میکنند، که این اقدام بسته به شرایط میتواند مضر باشد.
از طرف دیگر، برخی از فیلمها ممکن است برای افرادی با سبکهای دلبستگی نا ایمن، که ممکن است برای ایجاد روابط سالم و ایمن در زندگی خود تلاش کنند، احساس ارتباط عاطفی جانشین ایجاد کند.
برای برخی از افراد، تلویزیون ممکن است به عنوان یک وسیله منحرف کردن حواس از مشکلات واقعی رابطه ویا به عنوان روشی برای پر کردن خلاء عمل کند.