به گزارش مجله خبری نگار،دانشمندان راز یک نوجوان ۲،۳۰۰ ساله را کشف کرده اند که پس از مرگ با ۴۹ طلسم گرانبها، از جمله یکی در کنار آلت تناسلی خود، دفن شده است. محققان دانشگاه قاهره از سی تی اسکن برای بررسی دیجیتالی، بدون باز کردن تابوت، مومیایی «پسر طلایی» که بیش از ۱۰۰ سال پیش در قبرستانی در «ناگ الحسی» در جنوب مصر کشف شده بود، استفاده کردند.
آنها دهها طلسم مختلف را پیدا کردند که بسیاری از آنها از طلا ساخته شده بودند و به دقت روی بدن یا داخل بدن این مومیایی قرار داده شده بودند. تکههای یافت شده شامل یک تعویذ دو انگشتی، در کنار آلت تناسلی ختنه نشده، یک طلسم طلایی قلب، قرار گرفته در داخل حفره سینه و یک زبان طلایی در داخل دهان او بود.
مومیایی «پسر طلایی» درون دو تابوت گذاشته شده بود؛ یک تابوت بیرونی با کتیبه یونانی و یک تابوت چوبی داخلی.
به غیر از قلب، اندامهای داخلی او از طریق یک برش برداشته شده بود، در حالی که مغز از طریق بینی خارج شده و رزین را جایگزین آن کرده بودند.
سی تی اسکن نشان داد این پسر ۱۲۸ سانتی متر قد و بر اساس درجه جوش استخوانی در اسکلت و فقدان دندان عقل در دهانش، حدود ۱۴ تا ۱۵ سال سن داشته است. هیچ دلیل مشخصی برای مرگش پیدا نشده است.
طلسم ها، طیف وسیعی از باورهای مصری را نشان میدهند. به عنوان مثال، یک زبان طلایی در داخل دهان قرار او داده شده تا اطمینان حاصل شود که این پسر میتواند در زندگی پس از مرگ صحبت کند.
بدن این مومیایی به طور گسترده با ۴۹ طلسم تزئین شده بود که به زیبایی در آرایشی منحصر به فرد از سه ستون بین چینهای باندهای مومیایی و داخل حفرههای بدن او تزیین شده است. بسیاری از آنها از طلا بودند، در حالی که برخی دیگر از سنگهای نیمه قیمتی، سفال یا سرامیک فیانس ساخته شده بودند و هدف آنها محافظت از بدن و نشاط بخشیدن به آن در زندگی پس از مرگ بود.
اسکنها نشان داده که این پسر صندل به پا داشته است که شاید به این خاطر بوده که طبق اعتقادات موجود آن زمان، او بتواند از تابوت با پای خود خارج شود.
یافتههای این مطالعه نشان میدهد که مصریان باستان برای فرزندان خود ارزش قائل بوده و آنها را تحت درمان تشریفاتی قرار میدادند. مصریان باستان بر این باور بودند که وقتی ما میمیریم، بدن معنوی ما به دنبال زندگی پس از مرگی شبیه به این دنیا میگردد.
اما ورود به این زندگی پس از مرگ تضمین نشده بود، ابتدا به یک سفر خطرناک در جهان اموات نیاز داشت. به همین دلیل، اقوام و مومیاییکنندگان هر کاری که میتوانستند انجام میدادند تا عزیزشان به مقصدی مملو از خوشبختی برسد.
منبع:روزیاتو