به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: نه فقط به سبب پیروزی ارزشمند ۰-۱ روز شنبه مقابل تیم پرمهره سپاهان بلکه بهدلیل دستاوردهای فراوان پیکان در دو سه فصل اخیر و جوانگرایی مفید صورت گرفته در این تیم باید به روش کار و سیاستهای متخذه آنها نگاهی مجدد و عمیقتر انداخت و آنچه را این تیم انجام میدهد، ریشهیابی کرد. جوانگرایی در جمع پیکانیها از سه چهار سال پیش توسط مهدی تارتار آغاز شد و زمانی که او هم رفت و رهبر ذوبآهن شد، با وسعت و به شکلی مؤثر توسط مجتبی حسینی که جای او را گرفت، استمرار یافت. این یک ریسک بزرگ و واقعی بود که ثمر داد و آثار نیکوی آن اینک پیش روی ما است.
درست است که خودروسازان فقط در رده یازدهم جدول قرار دارند و در ۱۴ بازی خود بیشتر از ۱۶ امتیاز نیندوختهاند، اما با خط دفاعیای که فقط هفت بار فرو ریخته است، دومین خط دفاعی برتر فصل را در اختیار دارند و اگرچه اکتفایشان به سه پیروزی و زدن فقط ۱۰ گل نشانگر ضعفهای تهاجمی مردان حسینی است، اما وقتی بازیکنان غیرنامدار و عمدتاً جوان این تیم را با پرسنل بسیار بهتر و مشهورتر و تواناتر سایر تیمها قیاس میکنیم، میبینیم که باید بر سیاستهای متخذه کادر فنی پیکان مهر تأیید بزنیم و آن را عاقلانهترین نقشه راه موجود بینگاریم. زمانی که یک تیم فقط یک مهره ملیپوش دارد (او سامان فلاح است، اما این مدافع وسط جوان فقط به اردوهای ملی شهریور و مهرماه تیم ملی دعوت شد و هرگز در یک بازی رسمی پیراهن ملی را برتن نکرده است) بدیهی است که در برخورد با لشکر ستارهها در تیمهای پرسرمایه و هواداران فراوان آنها عقب بکشد و دفاع کند و گلزنی را در ضد حملات بجوید.
با این حال پیکان به لطف ممارست حسینی و دستیارانش و همت شاگردان جوان او در نیم فصل اول هر سه غول لیگ را که ستاره از سر و رویشان بالا میرود، متوقف ساخته و با دو تای آنها مساوی کرده (صفر – صفر با استقلال و پرسپولیس) و دیگری (سپاهان) را همان طور که در ابتدای مطلب آمد، با یک گل برده است. پیکان روز چهارشنبه با مس رفسنجان بازی دارد و چه این بازی را فتح کند و چه بعد از شروع نیم فصل دوم در یکی دو مسابقه خود به پیروزی برسد، نظر به فشردگی جدول و فاصله بسیار کم امتیازی بین تیمهای ششم تا یازدهم جدول میتواند به یکباره تا جمع شش هفت تیم بالای جدول هم ارتقا یابد و کار ستودنیاش تا این مقطع از لیگ را کاملتر کند.
مهمترین خصلت پیکان همان طور که پیشتر تأکید کردیم، جوانگرایی گسترده است که با شهامتی قابلتحسین توسط حسینی و همکارانش ترسیم و اجرایی شده و حالا که آنها فقط دو امتیاز به سه «قدرت» اصلی لیگ داده و خودشان ۵ پوئن در مصاف با آنها اندوختهاند، روحیهها چنان بالا رفته که جوانان پیکان مثل مربیانشان دیگر از هیچ تیمی و هیچ مسابقهای نمیهراسند و برای انجام هر کار مهم تازهای در دیدارهای بعدی خود نیز آمادگی فکری و کشش جسمانی دارند.
این مهیا بودنها و جاهطلبیهای مثبت بهترین درس برای سایر تیمهای لیگ است که میپندارند تنها راه توفیق پرداخت میلیاردها تومان برای جذب ستارهها و تکیه بر نامداران است، اما جدول ردهبندی لیگ امسال نشان میدهد دستاوردهای آنان چندان بیشتر از پیکانی نبوده که حتی یک پنجاهم آنها هزینهکرد در راه تیمسازی خود نداشته و به جوانانی شایق و تلاشگر اعتماد کرده و پاسخ این اعتماد را هم گرفته است.