این دربی واقعاً بزرگ است؛ مسئولیت سنگین سرخابی‌ها

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: در برآورد دربی فوتبال تهران بار‌ها گفته شده که این شهرآورد بی‌گمان یکی از ۱۰ دربی بزرگ جهان بر اساس اقبال مردمی است، ولی اگر بخواهیم دور از هرگونه احساس ملی‌گرایی صرف هم حرف بزنیم، این شهرآورد قابلیت آن را دارد که حتی یکی از پنج دربی نخست جهان به حساب آید.

ال‌کلاسیکو که همان مصاف بارسلونا – رئال است، دربی تورین، شهرآورد منچستر، رویارویی بایرن مونیخ – دورتموند، مصاف یوونتوس - اینتر، شهرآورد رم، دربی انگلیس (منچستریونایتد – لیورپول)، دربی میلان، رویارویی پاری‌سن‌ژرمن – مارسی و البته پیکار بوکاجونیورز – ریورپلاته در آرژانتین که در آن هفت‌تیرکشی و تیراندازی روی سکو‌ها هم روی داده، سایر شهرآورد‌های بزرگ شهری و کشوری در سطح جهان به شمار آمده‌اند. به آن‌ها بیفزایید دربی ایالت رور آلمان (شالکه – دورتموند)، شهرآورد لیسبون (بنفیکا – اسپورتینگ)، دربی استانبول (فنرباغچه – گالاتاسرای)، شهرآورد بندر لیورپول و دو، سه دربی شهر لندن به ویژه آرسنال – چلسی و آرسنال – تاتنهام را تا این فهرست کامل شود و حساسیت‌های موجود در این ستیز‌های کلاسیک به گونه‌ای مرور و در اذهان بازبینی شود. پیش‌تر ناسیونال و پنارول هم در فوتبال اروگوئه نبرد‌هایی خونبار داشتند، اما حساسیت‌های آن ستیز اینک رنگ باخته و از لیست دربی‌هایی که جهان برای تماشای آن حدود دو ساعت از حرکت بازمی‌ایستد خارج شده است.

این جذابیت را پردوام‌تر کنید

مسائل و ملاحظات فوق نشان می‌دهد مسئولیت سرخابی‌های تهران برای حفظ موازین فنی و شور اجتماعی‌ای که دربی پایتخت ایران را به «Top Ten» شهرآورد‌های جهان و به روایتی دیگر به پنج شهرآورد نخست فوتبال جهان پیوند زده، تا چه حد زیاد و سنگین است و تا چه میزان باید در حفظ آن کوشا بود. به واقع استقلال و پرسپولیس باید با پاسداشت آنچه خلق کرده‌اند و اعتباری که تاکنون برای‌شان حاصل آمده، به ارائه نمایش‌هایی که بیشتر از آن غنا و ارزش ببارد، بیندیشند و با پرهیز از جنجال‌سازی و نرفتن به راه‌های منفی این دربی را در جایگاه شایسته‌ای که به آن نائل شده، حفظ و جذابیت‌های مثبت آن را پردوام‌تر کنند.

دور از وادی جوانمردی

درست است که هر دو تیم دینی بزرگ به هواداران خود دارند و این طرفداران به هیچ روی شکست در این مسابقه سنتی را بر‌نمی‌تابند، ولی این نباید بهانه‌ای برای دو تیم در راه اتخاذ هر روش مذموم و انجام هر کار ناشایسته‌ای باشد که دوری جستن از شکست را موجب می‌شود. توقع از دربی تا این حد که هیچ حساسیتی نداشته و از هر برخورد عصبی مبرا باشد، توقعی نامعقول است، اما می‌توان و باید از مردان پخته یحیی گل‌محمدی و شاگردان سرد و گرم چشیده ریکاردو ساپینتو این توقع عقلایی را داشت که اسیر احساسات خود نشوند و در گرما‌گرم مسابقه به هر برخورد زشتی دست نزنند و فوتبال را به سوی یک نمایش زننده و بدآموز سوق ندهند.

درست است که تماشاگران بار‌ها دو تیم را به محتاط بودن بیش از حد متهم کرده و از صفر – صفر‌های مکرر به ثبت رسیده در این دیدار دلتنگ شده‌اند، اما بدتر از آن زشت‌کرداری و اخلاق‌مدار نبودن و کشیده شدن به وادی ناجوانمردی است. تحت هر شرایطی و حتی در صورت بروز بحران دربی تهران جایگاه خود را در میان ۱۰ شهرآورد بزرگ فوتبال جهان حفظ خواهد کرد، اما اگر پرسپولیس و استقلال ملاحظه مسائلی را بکنند که وصف آن را آوردیم، این دربی با ارزش‌تر و به تبع آن فوتبال باشگاهی ما در سطح جهان کم‌ایرادتر تلقی خواهد شد و اعتبار ورزش ایران فزونی خواهد گرفت.