به گزارش مجله خبری نگار،کمپانی نورثروپ گرومن به عنوان یکی از پیمانکاران اصلی ارتش ایالات متحده از رونمایی از بمب افکن B-۲۱ Raider در ماه آینده خبر داده است. انتظار میرود که این بمب افکن اولین نمونه از سه بمب افکن در بیش از سه دهه اخیر در جهان باشد در شرایطی که چین و روسیه نیز قرار است در چند سال آینده بمب افکنهای جدیدشان را به پرواز دربیاورند. اما پنهانکاری چین بدان معناست که هر لحظه ممکن است شاهد معرفی بمب افکن این کشور باشیم، در شرایطی که پکن میخواهد شور و هیجانی مشابه آنچه ایالات متحده با B-۲۱ Raider ایجاد کرده را داشته باشد.
B-۲۱ Raider که در دو دهه اخیر در حال توسعه بوده، در ۲ دسامبر سال جاری رونمایی خواهد شد، موضوعی که کمپانی Northrop Grumman در توییتری در اواخر اکتبر از آن خبر داد. این بمب افکن جدید قرار است جایگزین بمب افکنهای B-۱B Lancer و B-۲A Spirit شود و از دنیای «سیاه» توسعههای سری هواپیماها بیرون خواهد آمد و از تاسیسات موسوم به Plant ۴۲ متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده بیرون خواهد آمد، جایی که اکنون ۶ هواپیمای آزمایشی در مراحل مختلفی از ساخت هستند. دستکم یک مدل تستهای زمینی را طی کرده است و این تستهای اولیه مکانیکی به عنوان پیش درآمدی برای اولین تیک آف و پرواز خواهند بود.
اعلام زمان رسمی برای رونمایی از بمب افکن جدید ایالات متحده، به وضوح به دو دیگر قدرت جهان در زمینه بمب افکن ها، روسیه و چین، فشار وارد خواهد کرد تا بازی خود را ارائه کرده و از هواپیماهای مشابه شان رونمایی کنند. توسعه بمب افکن B-۲۱ Raider ابتدا در سال ۲۰۰۴ آغاز شد، وقتی نیروی هوایی ایالات متحده پروژه موسوم به بمب افکن نسل جدید را آغاز کرد. اگر چه این برنامه بعد از هزینه ۱.۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۹ کنار گذاشته شد، اما نیروی هوایی در سال ۲۰۱۱ برنامه جدیدی را آغاز کرد که Long Range Strike-Bomber (LRS-B) یا بمب افکن تهاجمی دوربرد نام داشت. چهار سال بعد، نیروی هوایی قرارداد B-۲۱ را به کمپانی نورثروپ گرومن داد که توانست لاکهید مارتین و بوئینگ را در این رقابت شکست دهد.
چین هرگز از صفر نتوانسته بمب افکن بومی خود را بسازد. تنها بمب افکن فعال چین با نام Xian H-۶ در واقع توسعه بمب افکنی بر اساس بمب افکن روسی Tupolev Tu-۱۶ متعلق به دوران اتحاد جماهیر شوروی بود که در میان کشورهای عضو ناتو با نام Badger شناخته میشود. Tu-۱۶ اولین پرواز خود را در سال ۱۹۵۲ انجام داد. برای بخش عمده تاریخ مدرنش، چین توانایی ساخت بمب افکنهای مدرن را نداشته است و پولش را صرف تولید ناوگانی عظیم از موشکهای بالستیک با کلاهکهای مجهز به مواد منفجره متداول و گاهی هستهای کرده است. جمهوری خلق چین به وضوح روی یک بمب افکن پنهانکار جدید کار میکند و توسعه آن در سال ۲۰۱۶ توسط مقامات نظامی این کشور تایید شد.
سازمان صنایع هوانوردی چین (AVIC) در حال طراحی بمبی به نام Xian H-۲۰ است که به طور رسمی در سال ۲۰۱۸ تست شد، اما بر اساس گزارش ارتش ایالات متحده در سال ۲۰۲۰، این بمب افکن تا یک دهه دیگر وارد سرویس نخواهد شد. بر اساس این گزارش، چین دستکم ۳۴ فروند بمب افکن Xian H-۲۰ خواهد ساخت. اگر چه چیز زیادی در مورد H-۲۰ نمیدانیم، اما ظاهر آن پنهانکار به نظر میرسد با بالهایی به شکل خفاش و بدون دم که مشابه بمب افکنهای B-۲ Spirit و B-۲۱ Raider است. البته این جا بحث کپی کردن از نمونههای آمریکایی نیست، زیرا طراحی بمب افکنهای جدید باید بر اساس قوانین فیزیک برای مخفی کردن بمب افکن از شناسایی توسط رادار باشد.
این بمب افکن سومین هواپیما از سه هواپیمای سری ۲۰ است که دو مورد دیگر آنها جنگنده Chengdu J-۲۰ “Mighty Dragon” و هواپیمای ترابری دوربرد و چهار موتوره Xian Y-۲۰ هستند. با هم، این سه هواپیما قرار است قدرت هوایی چین را بازسازی کنند و از نیرویی وابسته به قالبهای هواپیمایی خارجی یا مشتق شده از نمونههای خارجی به نمونههای کاملاً مدرن چینی تغییر نماید. هم J-۲۰ و هم Y-۲۰ عملیاتی شده اند، اما AVIC هنوز به طور رسمی بمب افکن H-۲۰ را رونمایی نکرده است. این بمب افکن جدید چین در خفا توسعه یافته و اطلاعات زیادی در مورد آن در دست نیست. هر زمانی که رونمایی شود، اولین بمب افکن پنهانکار چین، به طور قطع، توجه جهانی بیشتری نسبت به دومین بمب افکن آمریکایی ساخت کمپانی نورثروپ گرومن جلب خواهد کرد.
سومین بمب افکن مدرن، بمب افکن روسی PAK-DA است. این بمب افکن دستکم از سال ۲۰۰۰ در حال توسعه بوده و جایگزین ناوگان متعلق به دوران جنگ سرد بمب افکنهای Tupolev Tu-۲۲M “Backfire,” Tu-۹۵ “Bear,” و Tu-۱۶۰ “Blackjack” خواهد شد. تمام این هواپیماها قدیمی بوده، تعداد کمی از آنها موجود است و نقصهایی دارند که باعث شده دو بمب افکن دیگر همچنان در سرویس باقی بمانند: Tu-۲۲M توانایی حمل و پرتاب پرتابههای لیزری یا با قابلیت هدایت GPS ندارد در حالی که Tu-۹۵ قدیمیترین بمب افکن فعال روسیه بوده و تنها توانایی پرتاب موشکهای کروز را دارد. Tu-۱۶۰ جدیدترین طراحی بمب افکنهای روسی بوده که اگر چه مفید، اما قدیمی بودن و طراحی بالهای متحرک آن باعث شده نیاز به تعمیر و نگهداری قابل توجهی داشته باشد.
PAK-DA که توسط کمپانی توپولوف در حال ساخت است، جایگزین بمب افکنهای Tu-۲۲M و Tu-۱۶۰ خواهد شد. طراحی بال پرنده این بمب افکن شبیه نمونههای آمریکایی و چینی B-۲۱ و H-۲۰ بوده و اوایل سال جاری بود که طرحهایی از آن همراه با نام رسمی آن، Project ۸۰، منتشر شد. Project ۸۰ احتمالاً یک بال پرنده با سرعت مادون صوت با برد حداکثری ۹،۳۰۰ مایلی بدون سوختگیری م دد است که برای رساندن بمبهای هستهای به اهدافی در آمریکای شمالی کافی است. جنگ روسیه در اوکراین، بدون شک این پروژه را از مسیر طراحی شده اش خارج کرده است. نیروهای زمینی روسیه عملکرد فاجعه باری داشته و تاکنون دستکم ۱،۴۰۰ تانک و هزاران خودرو زرهی، کامیون و پهپاد از دست داده است.
نیروهای هوافضای روسیه تاکنون دستکم ۲۵۸ پرنده نظامی از جمله جنگندههای مدرن Sukhoi Su-۳۰SM, Su-۳۵S, و Su-۳۴ را از دست داده اند. زرادخانه موشکهای کروز مسکو برای هدف قرار دادن اهداف زمینی مانند موشک هواپرتاب Kh-۱۰۱، موشک دریا پرتاب ۳ M-۱۴ Kalibr و موشک زمین پرتاب ۹ M۷۲۸ و البته موشکهای بالستیک کوتاه برد Iskander-K رو به کاهش گذاشته است و بازسازی آن سالها طول خواهد کشید. تحریمهای بین المللی که باعث رکود اقتصادی روسیه شده اند نیز نه تنها بازسازی نظامی برای روسیه را دشوارتر خواهند ساخت، بلکه بازسازی و ساخت نسلهای جدید بمب افکنها را تقریباً غیرممکن میسازند.
منبع:روزیاتو