شباهت‌ها و تفاوت‌های مورایس و نویدکیا

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: به ثبت رسیدن دو برد متوالی برای سپاهان در هفته‌های آغازین لیگ بیست و دوم توقعات را نسبت به این تیم اصفهانی بسیار بالا برده، اما باید پرسید آیا توان ذاتی این تیم به همان میزان می‌رسد که این توقعات نشانگر آن است.

البته طلایی‌های اصفهان به لحاظ نفر و نیرو کاستی محسوسی ندارند و به رغم از دست دادن امثال گولسیانی، اسماعیلی‌فر، رفیعی و شهباززاده هنوز از توانی چشمگیر بهره می‌برند و چند خرید خوب بر توانایی‌های‌شان افزوده است. نه تنها امثال نورافکن، ریگی، احمدزاد، حسینی و مغانلو هنوز در خدمت زردپوشان اصفهانی هستند بلکه خارجی‌های تازه‌ای با نام‌های نیلسون جونیور، رناتو داسیلوا، مانوئل فرناندز و الویس کامسوبا هم جذب آن‌ها شده‌اند و ژوزه مورایس سرمربی پرتغالی و جدید سپاهان که برخی تازه‌واردان خارجی فوق هموطنان وی هستند، با هدایت هوشمندانه خود و اشراف بر روحیات آن‌ها توانسته است به سرعت از آن‌ها بازی‌های دلخواهش را بگیرد و به گونه‌ای عمل کند که آن‌ها با فوریت بیشتری با سایر نفرات تیم هماهنگ شوند.

پیامد‌های رقابت آشکار و نهان نیازمند و مظاهری

جذب مجدد پیام نیازمند هم که در اولین فصل لژیونر شدنش و حین بازی در لیگ پرتغال کارنامه مردودی گرفت و در اکثر بازی‌ها نیمکت‌نشین بود، سپاهان را تقویت بیشتری می‌کند و اگر چه این به معنای نیمکت‌نشین شدن مجدد و کم و بیش رشید مظاهری و لابد به مفهوم شروع شدن یک رقابت و به واقع دعوا‌های آشکار و نهان بین این دو سنگربان بر سر پیراهن ثابت شماره یک تیم است، اما تیم مورایس را صاحب پشتوانه‌ای بیشتر و حرکت به سوی اهدافش را مقدورتر خواهد کرد. این در حالی است که بعد از کوچ چند بازیکن شاخص سپاهان به سایر تیم‌ها در روز‌های «پیش فصل» و با احتساب آمدن مورایس که برای اولین بار پای به لیگ ایران می‌گذارد، اکثریت بار روانی و پتانسیل فنی طلایی‌ها برای قهرمانی در لیگ اندک است و این تیم تحت‌الشعاع سرخابی‌های پایتخت قرار خواهد گرفت.

بازی‌های بعدی سپاهان سخت است اما...

بازی‌های سوم و چهارم سپاهان در لیگ بیست و دوم که روز‌های ۴ شهریور و روز نهم همین ماه به ترتیب مقابل گل‌گهر و فولاد خواهد بود، مسابقه‌های بسیار دشواری به نظر می‌رسند، ولی صرفنظر از این مسأله و به جای زوم کردن روی احتمالات و موارد مختلف این دو دیدار باید متذکر شد که مورایس راهی را برای خود برگزیده است که شاید اکثر مربیان داخلی و خارجی شاغل در سنوات مختلف لیگ برتر آن را طی نکرده باشند. او به جای شلوغ کردن و استقبال از مصاحبه با هر رسانه‌ای و آه و ناله و اعتراض به این و آن، تمرکز خود را روی کارش گذاشته و فقط مطالعه و بررسی می‌کند و می‌کوشد هر چه سریعتر با کیفیات شاگردانش آشنا شود و از آن بیشترین بهره را برگیرد.

«او» با بقیه فرق می‌کند

مظاهری که در سطور قبلی وصفش را آوردیم، به همین سبب مورایس را مردی متفاوت و با رفتار‌هایی مختص خویش خوانده است و شاید همین آرامش و دیدگاه دلیل توفیق‌های احتمالی بعدی او هم باشد. وجه تشابه اصلی این مرد پرتغالی با محرم نویدکیا که در دو فصل گذشته طلایی‌پوشان اصفهان را هدایت می‌کرد، همین آرامش درونی و متانت بیرونی آن‌ها است و هر دوی آن‌ها کمتر از دایره ادب خارج می‌شوند و شیوا و درست سخن می‌گویند، اما مدل‌های کار فنی آن‌ها بسیار متفاوت است و نحوه استفاده‌شان از بازیکنان زمین تا آسمان فرق دارد. حالا که سپاهان با دیدگاه‌های فنی و نحوه کار‌های تاکتیکی مورایس آشناتر و هر روز با او همسوتر می‌شود، اگر چه برای قضاوت بسیار زود است، اما بعید می‌نماید که این تیم تا پایان فصل جزو مدعیان اصلی لیگ باقی نماند و حوادث جالب و متعدد دیگری را خلق نکند.

شاید کمتر از ۶۵ امتیاز هم کافی باشد

سپاهان دو فصل پیش با هدایت نویدکیا خوش درخشید و ۶۵ امتیاز در لیگ اندوخت که در هر سال معمولی برای کسب قهرمانی کفایت می‌کند و اگر در آن سال خاص کفایت نکرد، به این سبب بود که پرسپولیس در دوران طلایی‌اش ۶۷ امتیاز جمع کرد و پنجمین قهرمانی متوالی‌اش را به دست آورد. امسال که پرسپولیس مثل سال پیش کم فروغ و به واقع «نیمه تعطیل» است و استقلال هم مربی‌ای دارد که رفتار‌های غیر عادی و جنجالی‌اش می‌تواند مهارت‌های عالی ستاره‌های پرتعدادش را کم اثر کند، شاید رسیدن به رقمی کمتر از ۶۵ امتیاز هم طلایی‌ها را در صدر بنشاند و یک وجه تفاوت دیگر را بر فرق‌های او با نویدکیا بیفزاید.