به گزارش مجله خبری نگار، رئیس فدراسیون کشتی باز هم در حاشیه برگزاری کلاسهای آموزشی برای مربیان تهران و قم از وضعیت کشتی تهران انتقاد کرد. علیرضا دبیر که این روزها در نقش یک مربی در کلاسهای یاد شده حاضر میشود، در رودهن در این کلاسها شرکت کرد. یکی از کارهای مهم و بزرگ علیرضا دبیر در دوران ریاستش بر فدراسیون کشتی همین بود که به جای گذراندن تمام وقت خود در خانه کشتی و محدود کردن فعالیت کشتی در آنجا، شهر به شهر میگردد و سعی میکند که مربیان طراز اول را پای کار بیاورد. یکی از برنامههای مهم در دوره ریاست علیرضا دبیر احیای دوباره کشتی در کلانشهرها است و میخواهد به هر قیمتی کشتی در تمامی شهرهای ایران احیا شود. در سالهای گذشته کلاسهای آموزشی برای مربیان به آن شکل برگزار نمیشد و در مقابل از کشتیگیران در ردههای سنی دعوت میشد که در خانه کشتی حاضر شوند تا دورههای آموزشی برگزار گردد. حالا هم این کار برای نونهالان انجام میشود، اما در کنار آن مربیان را در استانها و شهرهای مختلف به سالنهای کشتی میکشانند تا ابتدا آموزش ببینند و سپس در سالنها آموزش بدهند. در همین راستا علیرضا دبیر در طول هفتههای اخیر چندین سفر استانی داشته که آخرین آن همین دو روز پیش به لرستان بود و حالا این بار در رودهن حاضر شد و سعی کرد برای مربیان سازنده استانهای تهران و قم کلاس آموزشی برگزار کند.
کلاسی که البته با حرفهای جالب علیرضا دبیر هم همراه شد و این بار او به تمجید از عملکرد دو تن از منتقدان جدیاش پرداخت: «مربیانی مانند اکبر فلاح، دودانگه و خیلی از مربیان دیگر وقتی با تمام اعتباری که دارند، در باشگاه میایستند و تمرین میدهند، این با ارزش است. نقدهایی هم ممکن است به من داشته باشند، اما وقتی این مربیان همچنان پای کار باشگاهها هستند، مهم است.» اکبر فلاح از قهرمانان نامی کشتی است که اتفاقاً چندین بار هم از علیرضا دبیر و تصمیماتش انتقاد کرده، اما با این حال در تمام این سالها در سالن کشتی شهید معتمدی باشگاه کارگران فعالیت کرده و به همین دلیل مورد تمجید دبیر هم قرار گرفته است.
رئیس فدراسیون کشتی در ادامه به بحث شاخصهای سنجیدن کار یک مربی پرداخت و از تحویل دادن کشتیگیران ملیپوش به تیمهای ملی به عنوان بهترین و مهمترین شاخص یاد کرد: «شاخص کار کردن و تأثیرگذاری یک مربی، تعداد ملیپوشی است که تحویل تیم ملی میدهد، ۸۰، ۹۰ درصد این شاخص به معرفی ملیپوشان بزرگسال و ۲۰ درصد هم به تیم جوانان اختصاص دارد. وضعیت الان کشتی تهران در تیمهای ملی قابل قبول نبوده و قابل مقایسه با دهه ۶۰ و ۷۰ نیست و باید یک تحول صورت بگیرد.»
علیرضا دبیر در ادامه با ابراز نگرانی از کوچ کشتی از شهرهای بزرگ به سمت شهرهای کوچک و روستاها، خواهان استفاده از تمام پتانسیلها برای احیای کشتی شد: «قطعاً شهر ۹ میلیونی تهران نسبت به یک شهر کوچکتر، ظرفیت و پتانسیل بالاتری برای کشف استعداد و پرورش کشتیگیر دارد. یک بار درباره روند نزولی کشتی مازندران صحبت کردم و هجمه زیادی به راه افتاد، اما الان میتوانید ببینید که مازندران در رده نونهالان که خط شروع تربیت کشتیگیر است، کجا قرار گرفته است.»