محافظ سلامت جمعی جهانی چیست؟

به گزارش مجله خبری نگار،به نقل از نالج، طی دو سال و نیم گذشته، شاهد نوآوری بی‌نظیر و همکاری خصوصی و عمومی در مبارزه جهانی علیه کووید-۱۹ بوده‌ایم و توسعه سریع و گسترش واکسن‌های جدید، آزمایش‌های تشخیصی و روش‌های درمانی جان میلیون‌ها نفر را نجات داده است.

با این حال، این تحولات به نفع همه یکسان نبوده است. اگرچه بیش از ۶۷ درصد از جمعیت جهان حداقل یک دوز واکسن کووید-۱۹ را دریافت کرده‌اند، تفاوت بین کشور‌های با درآمد بالاتر و پایین‌تر گسترده است. بر اساس برنامه پیشرفت و توسعه ملل‌متحد، ۷۲ درصد از مردم در کشور‌های با درآمد بالا تا ماه مه، یک دوز دریافت کرده‌اند که این در مقایسه با ۱۸ درصد در کشور‌های کم درآمد است.

این نابرابری الگویی است که در سه اقدام متقابل پزشکی (واکسن‌ها، آزمایش‌ها و روش‌های درمانی) در برابر بیماری همه‌گیر گسترش می‌یابد. در حالی که کشور‌های پردرآمد در ماه مه ۴۲ آزمایش برای هر ۱۰۰۰ نفر در روز انجام داده‌اند، طبق گزارش‌ها، کشور‌های کم درآمد فقط ۱.۹۵ آزمایش برای هر ۱۰۰۰ نفر انجام داده‌اند. استفاده از دارو‌ها در سراسر جهان محدود است، اما در کشور‌های فقیرتر تقریبا وجود ندارد.

در واقع، تساوی حقوق فقط یک الزام اخلاقی نیست بلکه از سلامت جمعی جهانی محافظت می‌کند. ظهور سویه‌های دلتا و امیکرون باعث شد که ویروس در کشور‌های کم‌درآمد بی‌وقفه شیوع و به سرعت در سایر نقاط جهان گسترش یابد.

بازار واکسن‌ها، آزمایش‌ها و دارو‌های درمانی شکننده است. ظهور یک بیماری یا سویه جدید در یک منطقه از جهان می‌تواند تقاضا و عرضه را در منطقه دیگر افزایش دهد و به منظور آمادگی بیشتر برای شرایط اضطراری بهداشت جهانی بعدی، باید زنجیره‌های تامینی را طراحی کنیم که برای مقابله با عدم قطعیت تقاضا و تعادل بین اثربخشی و برابری ساخته شده باشند.

ایالات‌متحده در ماه مه، میزبان دومین اجلاس جهانی کووید-۱۹ برای افزایش دسترسی جهانی به واکسن‌ها، آزمایش‌ها و درمان‌ها و همزمان ایجاد آمادگی برای شرایط اضطراری بهداشتی آینده بود. این اجلاس ۳.۲ میلیارد دلار تعهدات مالی از سازمان‌های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی به همراه داشت و به صندوق تامین مالی جدید بیماری همه‌گیر کمک کرد.

در هفتاد و پنجمین مجمع جهانی بهداشت، ایجاد «ساختار جدید برای آمادگی، واکنش و تاب‌آوری در شرایط اضطراری سلامت» به‌عنوان یکی از پنج اولویت برای دستیابی به «سلامت برای صلح، صلح برای سلامت» مطرح شد.

با این حال، تعهدات مالی و اهداف آرزویی کافی نیستند. واکسن‌ها، آزمایش‌ها و روش‌های درمانی نیازمند صد‌ها نهاده تولید شده در کشور‌های سراسر جهان هستند و ما به یک ساختار حکومتی جهانی برای نظارت بر جریان این تجهیزات حیاتی پزشکی نیاز داریم، اما گفتن هماهنگی آسان‌تر از انجام آن است.

خبر خوب این است که ما می‌توانیم با تغییر نحوه تصمیم‌گیری در زمینه تولید در زمینه بهداشت جهانی از مسیر تلخ اجتناب کنیم.