درس‌های مدیریتی از باخت پرسپولیس

به گزارش مجله خبری نگار، پرسپولیس این‌روز‌ها حال و روز خوشی ندارد؛ عقب ماندن در کورس لیگ برتر، جا ماندن از لیگ قهرمانان و در نهایت حذف از جام حذفی. روز‌های پرکابوس قرمز‌ها را می‌توان به مشکلات مدیریتی ربط داد که بی‌ربط هم نیست. تغییر پی‌درپی مدیریت، نبود ابزار لازم برای قهرمانی مثل بازیکن بزرگ و...، اما در کنار همه این‌ها، طی سال‌ها، روحیه پرسپولیس قوی‌تر از بهانه‌ها و مشکلات بوده؛ به‌خصوص در زمان برانکو.

تیم برانکو در هر شرایطی حسابی تمرین می‌کرد، بیشتر از هر چیزی روی هدفش تمرکز داشت، در تیم برانکو خبری از حاشیه‌های بازیکنان، مصاحبه‌های پی‌درپی، کُری‌خوانی با حریف و... نبود. مرد کروات رفتار حرفه‌ای خودش را به تیم تزریق کرده بود.

حتماً شنیده‌اید شخصیت هر سازمانی شبیه شخصیت نفر اصلی آن می‌شود. برانکو کسی بود که در محوریت همه اتفاقات پرسپولیس قرار گرفته بود. حتی مدیرعامل‌هایی که با او بودند هم خودشان را با رفتار و خواسته‌های پروفسور هماهنگ می‌کردند چه رسد به بازیکنان. البته یحیی هم در این مسیر گام برمی‌دارد، اما به شکل منفی. حالا رفتار پرسپولیس به‌عنوان یک سازمان بیش از هر زمان دیگری به رفتار‌های یحیی شباهت دارد. حتی مدیریت تازه وارد باشگاه هم از ادبیاتی مشابه یحیی در مصاحبه‌هایش استفاده می‌کند. ادبیاتی که در آن یک‌روز مهدی شیری مهره‌قابل اعتماد یحیی در طول فصل، با یک بازی می‌شود عامل بدبختی تیم، فردای آن دست‌های پشت‌پرده و روز دیگر داوری. در این رویکرد تنها گروهی که مقصر نبوده و نیست خود کادر فنی تیم است.

یحیی تمرکز ندارد، تا این‌جای فصل حتی ترکیب دفاعی تیمش را انتخاب نکرده و همین سردرگمی در تیمش هم دیده می‌شود. رامین رضائیان در تیم یحیی طی چند هفته، از یک بازیکن پرانگیزه و آماده تبدیل شد به یک بازیکن پرخاشگر و عصبی. خشم لحظه‌ای یحیی در دربی هنوز دامان قرمز‌ها را گرفته و روز‌به‌روز باعث اتفاق‌های بدتری می‌شود. خشمی که ظاهرش در لحظه بود، اما بیانگر این بود که یحیی باور کرده همه‌چیز خارج از زمین تعیین می‌شود و اشتباه داور چهارم را گذاشت به حساب داور وسط و هنوز تاوان آن اشتباهات را می‌دهد.

برای این‌که بهتر درک کنیم چقدر شخصیت نفر اصلی یک تیم و گاهی یک سازمان روی رفتار بقیه عناصر اثرگذار است، تیم کی‌روش را به‌خاطر بیاورید. تیمی که در لحظه برای اتفاق‌های ساده مثل اوت دستی هم به داور اعتراض می‌کرد و در لحظه حساسی از بازی ژاپن بابت رفتاری مشابه مجازات شد. کاش یاد بگیریم راه برون رفت از مشکلات این نیست که چهره قربانی به‌خود بگیریم و زمین و زمان را مقصر بدانیم، بلکه باید خیلی جدی خودمان را عامل اصلی اتفاقات بدانیم تا بتوانیم نواقص را رفع کنیم.

بیشتر بخوانید: تقابل یوفا با پول‌های هنگفت در فوتبال باشگاهی اروپا: تغییر رویکرد از "فایننشال فیرپلی" به "پایداری مالی"

بیشتر بخوانید: راز عدد ۳۱۰ در باشگاه استقلال

منبع: خراسان