مجله خبری-سبک زندگی نگار: نیکو بروخایسن یک معلم هلندی در سال ۱۹۰۲ از آمستردام برای طی کردن یک دوره در خصوص اموزش ژیمناستیک به بچهها به ناآس سوئد فرستاده شد. در آن جا بود که بازی سوئدی رینگبال توجه وی را بخود جلب کرد.
شیوه کسب امتیاز در بازی رینگبال آن بود که شخص بایستی توپ را داخل حلقهای میانداخت که در ارتفاع سه متری تعبیه شده بود. زنان و مردان باهم این بازی را انجام میدادند. زمین بازی هم به سه ناحیه تقسیم شده بود و هیچ کس حق بیرون امدن از ناحیه خویش را نداشت.
بروخایسن از این رشته الهام گرفت و زمانی که به آمستردام برگشت تصمیم گرفت تا بازی مشابهی را به شاگردان خود اموزش دهد. وی به جای حلقه، یک سبد قرار داد (که در زبان هلندی کرف خوانده میشود) ٬، زیرا وجود سبد کار امتیازدهی را سادهتر مینمود. وی قوانین را هم برای یادگرفتن بچهها سادهتر کرد. ایده کرفبال با مشاهده رینگبال ایجاد شد، ولی بزودی تبدیل به یک ورزش جدا و مجزا گشت.
قدیمیترین باشگاه حرفهای کرفبال جهان هم در فبریه سال ۱۹۰۶ با نام H.K.C. ALO در لاهه هلند ایجاد شد.
شیوه بازی کرفبال
کرف بال بر روی یک زمین که به دو قسمت تقسیم میشود، انجام میگردد که به هر کدام از این نیمه ها، منطقه گفته میشود. در هر منطقه یک تیرک قرار دارد که در بالای آن یک سبد قرار گرفته است. این تیرک در فاصله دو سوم زمین، بین خط مرکزی و خط عقبی منطقه قرار میگیرد. این ورزش را میتوان هم در محیط بیرون و هم در سالن بازی کرد. توپ بازی شبیه به توپ فوتبال است.
در هر بازی دو تیم شرکت میکند که هر تیم متشکل از ۸ بازی کن است؛ ۴ زن و ۴ مرد در هر تیم (حمله و دفاع). بازیکنان طبق میزان پرتاب توپ به سبد تیم مقابل امتیاز میگیرند. بعد از به نتیجه رساندن دو گل، اعضای تیمها منطقههای خود را عوض میکنند:مدافعان جای خود را با مهاجمان عوض میکنند. در زمان استراحت بین دو نیمه، هر دو تیم جای خود را با یکدیگر عوض میکنند.
کرف بال یک بازی تاکتیکی است. هر کدام از تیمها در تلاش است تا با استفاده از مهارتهای تاکتیکی مجموعه تیمی، گلهای بیشتر و در نتیجه امتیازها بیشتری به دست آورد، قوانین بازی هم بر این پایه استوارند و از اعمال فشار فیزیکی برای غلبه بر بازی جلوگیری میکنند.
یعنی برخوردهای فیزیکی در این بازی ممنوع است. نگه داشتن، ضربه زدن و مسدود کردن یک بازی کن در این بازی جایز نیست. همینطور لگد زدن و یا ضربه زدن با مشت هم در این بازی جایز نمیباشد. هیچ شخصی نمیتواند جای دیرک را تعویض کند.
معرفی رشته ورزشی کرف بال
کرف بال یک ورزش تیمی است. کلاسهای فردی ضروری است، ولی جای خاصی برای بازی یک نفره وجود ندارد. عضویت در یک تیم به مفهوم کار جمعی است. دویدن با توپ و یا دریبل در این بازی جایی ندارد. بازیکنی که در طول دویدن به توپ میرسد باید حداکثر بعد از دو قدم متوقف شود و توپ را به بازیکن دیگر پاس دهد.
کرف بال یک ورزش مختلط است. زنان و مردان در کنار هم بازی میکنند. ولی از آنجائیکه زنان هم مانند مردان از مهارتهای تاکتیکی برخوردار هستند، مردان هر دو تیم و زنان هر دو تیم با هم دوئل میکنند؛ بنابراین در این بازی زنان و مردان بر علیه هم نیستند و یک زن نمیتواند مدافع و مراقب یک مرد باشد و بالعکس.
سوم این که، کرف بال یک بازی تاکتیکی است. هر کدام از تیمها در تلاش است تا با استفاده از مهارتهای تاکتیکی مجموعه تیمی، گلهای بیشتر و در نتیجه امتیازهای بیشتری به دست آورد.
قانون دیگری که این بازی را تبدیل به یک بازی بسیار تکنیکی میکند این است که بازیکن نمیتواند در موقع دفاع بازیکن تیم مقابل، امتیاز بگیرد. این حالت زمانی اتفاق میافتد که مدافع به دیرک نزدیکتر است و در مقابل حریفش قرار گرفته است و فاصله آن به اندازه یک دست میباشد و در حال مسدود کردن مسیر حرک توپ میباشد.