به گزارش مجله خبری نگار،سعید کشاورز: پرسپولیس در ابتدای فصل ۱۴۰۱ -۱۴۰۲ پس از قطع همکاری با حمید مطهری به سراغ گزینه ناآشنا از سرزمین قهوه و فوتبال به نام اوسمار رفت تا جایگزین مطهری شود که هر چند ردپایش در کسب قهرمانیهای سالهای گذشته مشهود بود، اما در سال قهرمانی رقیب سنتی تفکراتش به کمک گل محمدی نیامد.
مربی برزیلی آرام پرسپولیس در سال اول بدون حاشیه بازی به بازی تفکراتش را در اختیار گل محمدی قرار داد بطوریکه در پایان فصل پرسپولیس موفق به کسب سه گانه شد. به نظر میرسید این همکاری در فصل بعد نیز باعث ادامه روند پیروزیهای پرسپولیس شود.
اما به ناگهان ورق برگشت و اتفاقهای پی در پی نظیر عدم خرید ستارههای مدنطر یحیی در ابتدای فصل توسط درویش، وجود شکاف بین یحیی و درویش، استعفاهای گاه و بیگاه یحیی در طول فصل باعث برهم خوردن تمرکز بازیکنان و کادر فنی و از بین رفتن روند رو به پیروزی اواخر فصل گذشته پرسپولیس شد. اشتباهات بردی و از دست دادن امتیازها در بازیهای آسان، باعث فاصله بین پرسپولیس و استقلال و تقدیم صدر جدول به ابی پوشان شد. به نظر میرسید قرمزپوشان طراوت سال گذشته را از دست دادند. در این بین از دست دستیار بزریلی پرسپولیس هم کاری بر نمیامد. قبل از شروع جام ملتها و با استعفا یحیی به نطر میامد درویش در فرصت یکماهه گزینه جذابی برای نیمکت قرمزپوشان به تهران بکشاند. حتی با پرداخت مالیات برانکو و سفر به قطر شرایط بازگشت مربی محبوب را فراهم کرد. اما با گذشت روزها و گمانه زنیها با اسمهای مختلف فرصتها یکی پس از دیگری برای پرسپولیس از بین رفت. در روزهایی که ذهنها درگیر نتایج تیم ملی در جام ملتهای آسیا بود شایعاتی مبنی بر توافق نظر بازیکنان برای سپردن نیمکت پرسپولیس به اوسمار به گوش رسید. خبری که با جبهه گرفتن اکثریت هوادارن و پیشکسوتان مواجهه شد. خبری ک مدیرعامل پرسپولیس نه ان را تکذیب و نه تایید کردو تمام تلاشش را برای راصی کردن مربی محبوب کروات پرسپولیس میکرد، پرسپولیس زیر نطر تمرینات اوسمار در اردوی دبی مهیای شروع نیم فصل دوم میشد. با نزدیک شدن به شروع بازیها و جدب چند ستاره نظیر عبدالکریم حسن مدافع چپ قطری و مرد سال آسیا، هایجک ستاره ازبک اورونوف از استقلال، محمد خدابنده لو و بازگشت آل کثیر باز هم معمای نیمکت پرسپولیس حل نشد و به نطر میرسید ائتلاف بازیکنان در رای دادن به سرمربی گری اوسمار در حال نتیجه دادن بود.
پس از شکست خوردن در بازیهای دوستانه نیم فصل و شروع بازی ها، سکوها اماده انفجار بود. هواداری که عادت به دیدن سرمربی موفق و بزرگ روی نیمکت پرسپولیس، بود به ناگهان شاهد نامی نااشنا با سابقه سرمربیگری ضعیف روی نیمکت تیمشان بودند. باخت در بازی با الومینیوم و و خبر اماده باش به نامهای داخلی نظیر عبدی و هاشمیان که پیشنهاد دستیاری اوسمار را رد کرده بودند به گوش میرسید. با این حال ناگهان ورق برگشت، اوسمار نشان داد که اسیر حواشی سکوها نشده و پرسپولیس با یک برد خانگی در سکوهای خالی از تماشاگر آزادی مقابل تراکتور و برد یک گله در اصفهان مقابل ذوب اهن و بازیهای هجومی نظر اکثریت اهالی فوتبال را تغییر داد.
بازی شناور و برد سه گله مقابل نفت و گاز گچساران در بازی حذفی جای پای اوسمار را روی نیمکت محکمتر کرد. بعد از پرد پر گل مقابل فولاد همگان اذعان داشتند که روند رو به رشد تیم اوسمار مقطعی نبوده و حاصل تفکرات سرمربی جدید تیم میباشد. بازی مالکانه در دربی و تحت فشار گذاشتن تیم صدر نشین نکونام علی رغم نتیجه تساوی چیزی از ارزشهای تیم اوسمار کم نکرد. به گواه کارشناسان پرسپولیس در دربی میتوانست تیم برنده میدان باشد.
بازی یکطرفه در بازی آخر سال مقابل پیکان و موقعیت سازیهای متعدد و برد با دوگل مقابل تیم عنایتی جلوی چشم تماشاگران، دوستداران پرسپولیس را امیدوار به ادامه روند و پیشی گرفتن از استقلال و پس گرفتن جایگاه صدر میکند.
سوالی که این وسط هواداران و اهالی فوتبال میپرسند این است: چرا اقای سرمربی کنونی پرسپولیس و دستیار سابق نتوانست این سبک بازی سراسر هجومی و شناور و مورد علاقه هواداران را در زمان یحیی گل محمدی به تیم و سرمربی تیم دیکته کند؟ آیا اوسمار فوت آخر کوزه گری را در سینه خود حبس کرده بود یا گل محمدی مشورت ناپذیر بود؟
باید منتظر بمانیم پس از تعطیلات نوروزی و ادامه فصل نتایج اوسمار چگونه خواهد بود. از حالا قابل پیش بینی است که با کسب عنوان قهرمانی و تبدیل شدن اوسمار از شخصی منفور به قهرمان سکوها، انتظار کارشناسان تمدید قرارداد با مرد برزیلی و تولد برانکوی دیگر که با انقلاب در بازیهای پرسپولیس مجددا نوید کسب جامهای متعدد به سکوها را میدهد.