به گزارش مجله خبری نگارشما نمیتوانید همیشه درخواستهایی را که از شما میشود کنترل کنید، اما میتوانید واکنش و پاسختان را کنترل کنید. لازم نیست همیشه بله قربان گو باشید. میتوانید طوری پاسخ دهید که جلوی افزایش بی رویه مسوولیت هایتان را بگیرید.
پیش از آنکه حتی از شما درخواستی شود، با توضیح ارزش منحصربه فردی که به کار میافزایید، انتظارات را مشخص کنید. با این کار خیالتان راحت میشود که از شما نمیخواهند کاری را بر عهده بگیرید که خارج از محدوده وظایف شماست. در صورت امکان سعی کنید کار را به کسی واگذار کنید که در موقعیت بهتری قرار دارد. انتظارات غیرمنطقی را با اعتمادبه نفس بیشتری رد کنید و درنهایت، هنگامی که انتظارات غیرمنطقی را از سر خود باز میکنید، از شبکه روابطتان کمک بگیرید تا به نظرات معتبر و دادههای تخصصی استناد کنید که دیدگاه شما را تایید میکنند
برای اینکه تاثیر حتی افزایش اندک مسوولیتها را بر زندگی تان بهتر درک کنید، به وقت بیشتری که همین مسوولیتهای کوچک از شما میگیرند دقت کنید. شاید هرکدام از این مسوولیتها به تنهایی ناچیز به نظر برسند؛ اما وقتی همه را در یک کفه ترازو بگذارید، احتمالا اثر جمعی شان واضحتر باشد. برای اینکه دید کلی سودمندی به دست آورید میتوانید از جدولی مشابه جدول پایین استفاده کنید.
۱- روی مواردی که وقت بیشتری از شما طلب میکنند، تامل کنید.
در بخش حرفهای این افزایش مسوولیت میتواند به شکل پروژه جدیدی باشد که اثر جمعی اش فراتر از آن چیزی است که تصور میکردید، یا یک ارتقای مقام، یا جابه جایی نقش، یا نیاز به پر کردن جای همکاری که اولویتهای متناقضی دارد یا از سازمان رفته است. در بخش شخصی، ممکن است دوست یا فامیلی با مانعی دست به گریبان باشد، ممکن است رهبری یک گروه غیر کاری را بر عهده بگیرید که برای هویتتان حائز اهمیت است یا با تغییر مسوولیتهای خانوادگی مواجه باشید.
۲- حواستان به طیف کامل روابطی که تحت تاثیر این افزایش مسوولیت قرار میگیرند و چگونگی خرده استرس سازی این تاثیرات باشد. به طور مداوم حواستان باشد که افزایش مسوولیت چگونه میتواند بر روابطتان در زندگی شخصی و حرفهای تاثیرگذار باشد (و تولید استرس کند).
۳- مشخص کنید که این روابط تحت تاثیر قرار گرفته چگونه با تحلیل بردن ظرفیت شما خرده استرس سازی میکنند. هم به اثر مستقیمش فکر کنید و هم به استرسهای پیامدش. به عنوان نمونه به تاثیراتی فکر کنید که مواجهه با مسوولیت غیرمنتظره در کار، بر روابط شخصی تان میگذارد. احتمالا نه تنها به زندگی اعضای خانواده تان استرس وارد میکنید، بلکه ممکن است به این دلیل که غرق کارید از دوستان و سایر روابط مهم زندگی تان هم غافل شوید.
۴- اقدامات کمک کننده را شناسایی کنید. این اقدامات میتوانند شامل مواردی همچون بازآفرینی کار، جذب منابع بیشتر یا تغییر تعاملاتتان با افرادی باشد که تحت تاثیر هجوم این مسوولیتها قرار میگیرند. ما برای این گام پیشنهادهایی داریم که در ادامه به آن میپردازیم.
جوابگو باشید. افرادی را در زندگی داشته باشید که مراقب شما باشند تا زیر بار هر درخواستی نروید. حتی همکاران خوش قلب و خیرخواه هم تا زمانی که اجازه بدهید، از شما سوء استفاده میکنند. افراد خوشبختتر معمولا کسانی را در زندگی شان دارند که به آنها کمک میکنند درباره اینکه کدام کار ارزشش را دارد و کدام نه، تصمیمات آگاهانه بگیرند و جوابگو باشند. در مواقعی که نمیدانید تعهد جدید سنگینی را بپذیرید یا نه، افراد مهم زندگی تان، همچون همسر یا سایر اعضای خانواده میتوانند شما را تعدیل کنند. آنها اهمیت وقت گذراندن برای خود و خانواده را به شما یادآوری میکنند تا اجازه ندهید کار تمام وقتتان را بگیرد.
سر پرتفوی کاری تان چانه زنی کنید. همان لحظه که از شما میخواهند مسوولیت کاری سنگینی را بر عهده بگیرید، سر سایر وظایف محوله چانه زنی کنید. به جای اینکه بدون فکر بار کاری تان را سنگینتر کنید، از این نقطه عطف استفاده کنید تا موافقتشان را برای کارهایی که میتوانید از برنامه کاری خود حذف کنید یا منابعی که میتوانید برای ممکن کردن درخواست جدید دریافت کنید، جلب کنید.
خرده استرسهای حاصل از تعاملات ظرفیت خوار در زندگی خصوصی و حرفهای فراگیر هستند و هزینه سنگینی در پی دارند. بسیاری وقتها در موقعیتهایی قرار میگیریم که باید سختتر از آنچه پیش بینی میکردیم روی پروژهای کار کنیم. با توجه به طبیعت بسیار درهم تنیده زندگی امروزی، نه تنها هرکدام از این شرایط بلافاصله ما را دچار استرس میکنند، بلکه هر کدامشان استرسهای ثانویه هم در پی دارند. اقدامات هدفمند میتوانند تاثیر معناداری داشته باشند - نه فقط اینجا، که در دسته بعدی خرده استرسها که در بخشهای بعد به آن میپردازیم هم میتوانند تاثیر معناداری داشته باشند.
منبع: عصر ایران